Zatrute pióro (pocket)

Po skończeniu książki Agathy Christie "A.B.C." sięgnąłem po "Zatrute pióro". W "A.B.C." jak i "Zatrute pióro" pojawiały się listy anonimowe. Z początku pomyślałem, że autorka zrobiła autoplagiat lub z braku pomysłów ponowiła wątek "anonimowych listów". Szybko się przekonałem, że nie miałem racji. Wracając do książki. Gdy Jerry i Joanna zamieszkują w miasteczku można naprawdę odczuć jego klimat. Od każdej postaci czuć, że pochodzi z małej mieściny. Bohaterowie są tak dobrze opisani, że aż się czuję kogo się lubi, a kogo nie. Agatha się postarała, aby czytelnik odczuł, że bohater siedzi obok niego. Polecam książkę.

Z biegiem czasu oraz ilości przeczytanych kryminałów Agaty Christie mój gust i sympatia, która obdarzyłam głównych bohaterów jej zagadek zaczął powoli ewoluować. W ten oto sposób z oddanej wielbicielki talentu belgijskiego detektywa Herkulesa Poirota stałam się zagorzałą fanką niezrównanej panny Jane Marple. Właśnie dlatego Zatrute pióro plasuje się w czołówce moich ulubionych kryminałów. Polecam wszystkich zajrzenie do tej książki.