Zamknięte ogrody (miękka)

Marta Kicińska

• 10-01-2012
• 22:36

recenzja nagrodzona 5.00pkt

Niezwykła konstrukcja powieści Kay Langdale sprawia, że poruszamy się jakby po lewej stronie skomplikowanego haftu. Bohaterów łączy miejsce zamieszkania, więzy rodzinne i przyjacielskie oraz seria zdarzeń z ostatniego czasu. Wydawać by się mogło, że patrzenie na tę samą sytuację z punktu widzenia kolejnych postaci unieruchamia powieść. Jednak dzieje się wręcz przeciwnie. Powieść rozpryskuje się w tym miejscu jak światło w pryzmacie. Ta sama historia w oczach kolejnych osób wygląda zupełenie inaczej. Przeszłość bohaterów, jej wpływ na ich zachowania i postrzeganie świata i relacji z drugim człowiekiem - wszystko to sprawia, że każdy rozdział jest nową powieścią, a jednocześnie wszystkie się łączą. Jak bardzo można się oszukiwać, jak bardzo można się mylić w ocenie drugiego, jak często ulega się kompromisom, które z czasem zaczynają uwierać, jak często szuka się w przeszłości tego momentu, w którym podjęło się taką a nie inną decyzję. O tym przekonują się nie tylko bohaterowie, ale i czytelnik, który po pierwszym rozdziale wyrobi sobie zapewne mylne zdanie na temat bohaterów. To celowa pułapka zastawiona przez znakomitą autorkę, która zagląda w zakamarki ludzkiej duszy i nazywa rzeczy po imieniu.