Zamiast ekshumacji

Najnowsza ksiazka Marka Kaminskiego Zamiast Ekshumacji ktora ukazala sie nakladem wydawnictwa Prohibita Warszawa 2021 jak sam autor zaznacza w przedmowie nie jest ksiazka majaca na celu polemike z ksiazka Jana Tomasza Grossa Sasiedzi Jednak chcac nie chcac autor umieszcza w swojej ksiazce fragmenty sasiadow Grossa aby zadac klamstwo opisowi wydarzen pogromu Jedwabienskiego przedstawionego przez Grossa. Autora do napisania ksiazki sklonilo rozczarowanie spowodowane odwolaniem przez prokuratora Ignatiewa wznowienia w 2019 drugiej ekshumacji po prawie 20 latach od pierwszej ekshumacji przewanej w 2001 pod wplywem srodwisk zydowskich . Marek Kaminski jak przyznaje w przedmowie wciela sie w sledczego historyka probujacego wyjasnic co tak naprawde zaszlo w Jedwabnem w lipcu 1941. Autor przytacza okulnik Rainharda Heydriha z dnia 29 lipca 1941 r ktory byl nawiazaniem do instrukcji slownej z narady w Berlinie z dnia 17 czerwca 1941 r dotyczacej dzialania grup specjalnych na froncie wschodnim tzw Eizatskomando majacych za zadanie oczyszczania tylow frontu z elementu zydowskiego.Instrukcja ta nakazuje dowodcom grup specjalnych organizowanie pogromow ludnosci zydowskiej aby nosily one znamjona oddolnej inicjatywy ludnosci tubylczej. W ksiazce autor przywoluje pogrom w Wiznie z dnia 24 czerwca i spalenie zywcem okolo 900 zydow w Synagodze w Bialymstoku 27 czerwca 1941. Jezeli chodzi o Jedwabne autor zakwestionowuje juz na wstepie ilosc zamordowanych w stodole zydow liczba 1600 osob jest liczba wieksza od danych NKWD na temat rzeczywistej liczby zamieszkalych zydow w Jedwabnem.Dnia 10 lipca do miasta przyjechal oddzial Einzatskomando Hermana Schapera ktory zmuszajac polakow zamieszkalych w Jedwabnem nakazal im pilnowanie na zgromadzonych na rynku zydow ktorzy to lyzkami do jedzenia mieli czyscic bruk. Z posrod zydow wyselekcjonowano grupe 75 mezczyzn ktorym kazano nosic betonowa glowe Lenina z rozbitego pomnika.Kaminski pisze iz byla to metoda selekcji majaca na celu wyodrebnienie najsilniejszych osobnikow i ich eliminacji przed podpaleniem stodoly Mezczyzni ci znajdujac sie we wnetrzu podpalonej stodoly mogli by wyrywac deski lub wywarzyc wierzeje ratujac siebie i swoich pobratyncow przed smiercia w plomieniach Wyselkcjonowana grupe mezczy przed rozpoczenciem wlasciwej fazy zbrodni na wstepie jej zabito zdaniem autora w stodole seriami z MG 42 lub MG39/41 bedacej bardzo zadkim rodzajem broni uzywanej przez wermacht.Kaminski zadaje klam Grosswi jakoby ci zydzi zostali pochowani i zamordowani na cmetarzu i pochowani wraz z glowa Lenina. Tu w tym mniejscu pragnal bym zaznaczyc iz autor sie myli co do broni jakiej uzyto moim zdaniem byl to MG 34 wczesniejsza wersja MG42. Ilosc lusek znalezionych w stodole podczas pierwszej ekshumacji w 2001 r jest okolo30 przy czym jedna z tych z lusek znajdowal sie w grobie pod glowa Lenina. Autor obala zarzuty iz nagromadzenie w jednym mniejscu tylu lusek z data produkcji przed 1941 r mogla sie znalesc w wyniku prowadzonej z tego mniejsca ostrzalu w 1944 r w kierunku nacierajacej ze wschodu armii czerwonej .Zdjecia lotnicze z 1945 r ukazuja linie stanowisk obronnych wermachtu okopy jaki i ustawienie baterii przeciwlotniczej w rejonie cmentarza zydowskiego.Zabici zydzi w stodole zostali moim zdankiem rostrzelani seriami z MG34 powszechnie uzywanego przez wermacht karabinu maszynowego w momencie inwazji na ZSSR w czerwcu 1941 swiadcza o tym charakterystyczne odksztalcenia gornych czesci lusek wlasnie powstajace po wystrzeleniu z MG wz 34. Konczac swoje dywagacje i polemike z autorem na temat rodzaju uzytego Karabinu z jakiego zastrzelono zydow w stodol pragnal bym zauwazyc iz Marek Kaminski przedstawia metodwe podpalenia stodoly za pomoca flary sygnalizacyjnej kalibru 26 milimetrow wyprodukowanej i bardzo zadkiej przez firme H Untendoerffer 4 Nunberg 4 wyprodukowanej w 1935 r ktorej waznosc uzycia byla okreslona na 4 lata Zdaniem autora luska znaleziona na mniejscu podczas ekshumacji nie mogla byc uzyta podczas czerwcowych walk 1941 w tym rejonie oraz pozniejszych w 1944 przez jednostki liniowe gdyz od juz w 1941 r byla przeterminowana o dwa lata a 1944 r o szesc lat - w przypadku jednostek liniowych liczy sie niezawodnosc w przypadku flary .Dlatego wiec musiala byc ona uzyta zdaniem autora przez grupe specjalna SS Schapera 10 lipca 1941. Zdaniem Kaminskiego dach slomiany stodoly polano okolo 8 litrami nafty. mial tego dokonac przymuszony przez Niemcow wtedy pietnastolatek niejaki Estkowski Strzal padl z odleglosci z kierunku polnocno wschodniego od strony mniejscowosci Przestrzela o czym swiadczy wlasnie znaleziona luska w tym mniejscu oraz posmiertne usytulowanie grobow znajdujacych sie w pogorzelisku stodoly ( Marek Kaminski Zamiast Ekshumacji Warszawa 2021 str 46 i str 56 ) podobnej metody podpalenia stodoly uzyto w Radzielowie trzy dni wczesniej 7 lipca 1941 r o czym swiadczy relacja Chana Filkenstejna ( patrz tamrze str 58) Kolejny rozdzial poswiecony jest tzw Polakom uczestniczacyh w pogromach w Wasoczu 5 lipca Radziejowie 7 lipca 10 lipca w Jedwabnem Kaminski wyklucza to aby istniala bojowka lub bojowki paramilitarne polakow uzbrojonych w bron palna gdyz istnial rozkaz z dnia 2 lipca 1941 wydany wspolnie przez gen Ericha von dem Bacha-Zelewskiego wraz gen Max von Schecendorffem dowodcy tylowego armii Srodek nakazujacym wermachtowi kazdego schwytanego cywila z bronia natychmiast roztrzelac ( Marek Kaminski Zamiast Ekshumacji Warszawa 2021 str 121 ) Swiadkowie zarowno polscy jak i zydowscy zeznaja iz widzieli Polakow tzw mazurow mowiacych po polsku i niemiecku poruszajacych sie furmankami po okolicy pomiedzy miastami gdzie byly organizowane pogromy uzbrojanych w bron palna palki bagnety i noze. Mazurzy ci mieli przybyc z Ostroleki zdaniem autora grupa ok 70 bojowkarzy udajacych Polakow - osoby mowiace po polsku niemiecku i gwara zapewne byli to ludzie ktorzy podpisali volksliste- zostala przeszkolona na terenie Prus i przybyla z tego rejonu omijajac Szczuczyn rozpoczela swoja zbrodnicza dzialanosc w Wasoczu dokonujac pogromu w dniu 5 lipca 1941 r pozniej w Radzilowie 7 lipca 1941 r pozniej 10 lipca 1941 r w Jedwabnem konczas swoje zbrodnicze turne zatoczyla krag powracajac do SZczuczyna i dokonala pogromu w tym miescie 13 lipca 1941 r Nastepny rozdzial ksiazki Marek Kaminski poswieca powojennym losom Hermana Schepera i prob pociagniecia go do sadowej odpowiedzialnosci przez sady RFN. W rozdziale tym jest opisane sledstwo prowadzone przez UB w 1949 r z Lomzy na zlecenie prokuratury Lomzynskiej do korej wplynela prosba od kierownika Zydowkiego Instytutu Historycznego kierowanej przez Nachmana Blumentala na podstawie zeznania zlozonego dnia 5 kwietnia 1945 przez Szmula Wasersztaina o pogromie jedwabienskim celem zbadania zajscia. Autor szeroko komentuje proces Polakow skazanzanych wyrokiem sadu Lomzynskiego na mocy dekretu PKWN z dnia 31 sierpnia 1944 r o sciganiu przestepst przeciwko narodowi polskiemu i czynnej i biernej kolaboracji z okupantem hitlerowskim Autor przytaczajac dokumetacje sledcza UB oraz metody prowadzenia sledzstwa przez ten organ wytyka bledy metologiczne prowadzonego dochodzenia.Kaminski podaje liste osob skazanych wyrokiem oraz zasadzone im lata odbywania kary komentujac postanowienia sadu. Na zakonczenie autor nie powstrzymije sie od napisania swoich refleksji osobistych na temat wydarzen z lipca 1941r Pisze on tez miedzy innymi o swoich wlasnych oraz rodzinnych sympatach politycznych przyjazniach jego i jego czlonkow rodziny z Zydzami Na zakonczenie ksiazki mamy aneks w ktory to autor przedstawil i opisal swoj eksperyment pirotechniczny z podpaleniem deski sosnowej zamiescil miedzy innymi relacje Szmula Wasersztajna z pogromu w Jedwabnem List Calki Migdala oraz relacje Chamacha Filkensztajna na temat pogromu Radziejowskiego z 7 lipca 1941 roku pozostawiajac ich wiarygodnosc ocenie czytelnikow Ksiazka Marka Kaminskiego Zamiast Ekshumacji jest rzetenie opracowana pod wzglendem dostepnych materialow zrodlowych spisanych dokumentow i relacji swiadkow z ktorymi autor merytorycznie polemizuje Zawiera tez bogata dokumentacje zdjeciowa z ich opisem i szkicami sytuacyjnymi wydarzen co czynik ksiazke Marka Kaminskiego pod wzgledem metodologi przeprowadzonych badan cennym nabytkiem dla czytelnika zainteresowanego wyjasnieniem mordu Jedwabienskiego i powinnna sie ona obowiazkowo znalesc na jego polce z ksiazkami

Najnowsza ksiazka Marka Kaminskiego Zamiast Ekshumacji ktora ukazala sie nakladem wydawnictwa Prohibita Warszawa 2021 jak sam autor zaznacza w przedmowie nie jest ksiazka majaca na celu polemike z ksiazka Jana Tomasza Grossa Sasiedzi Jednak chcac nie chcac autor umieszcza w swojej ksiazce fragmenty sasiadow Grossa aby zadac klamstwo opisowi wydarzen pogromu Jedwabienskiego przedstawionego przez Grossa. Autora do napisania ksiazki sklonilo rozczarowanie spowodowane odwolaniem przez prokuratora Ignatiewa wznowienia w 2019 drugiej ekshumacji po prawie 20 latach od pierwszej ekshumacji przewanej w 2001 pod wplywem srodwisk zydowskich . Marek Kaminski jak przyznaje w przedmowie wciela sie w sledczego historyka probujacego wyjasnic co tak naprawde zaszlo w Jedwabnem w lipcu 1941. Autor przytacza okulnik Rainharda Heydriha z dnia 29 lipca 1941 r ktory byl nawiazaniem do instrukcji slownej z narady w Berlinie z dnia 17 czerwca 1941 r dotyczacej dzialania grup specjalnych na froncie wschodnim tzw Eizatskomando majacych za zadanie oczyszczania tylow frontu z elementu zydowskiego.Instrukcja ta nakazuje dowodcom grup specjalnych organizowanie pogromow ludnosci zydowskiej aby nosily one znamjona oddolnej inicjatywy ludnosci tubylczej. W ksiazce autor przywoluje pogrom w Wiznie z dnia 24 czerwca i spalenie zywcem okolo 900 zydow w Synagodze w Bialymstoku 27 czerwca 1941. Jezeli chodzi o Jedwabne autor zakwestionowuje juz na wstepie ilosc zamordowanych w stodole zydow liczba 1600 osob jest liczba wieksza od danych NKWD na temat rzeczywistej liczby zamieszkalych zydow w Jedwabnem.Dnia 10 lipca do miasta przyjechal oddzial Einzatskomando Hermana Schapera ktory zmuszajac polakow zamieszkalych w Jedwabnem nakazal im pilnowanie na zgromadzonych na rynku zydow ktorzy to lyzkami do jedzenia mieli czyscic bruk. Z posrod zydow wyselekcjonowano grupe 75 mezczyzn ktorym kazano nosic betonowa glowe Lenina z rozbitego pomnika.Kaminski pisze iz byla to metoda selekcji majaca na celu wyodrebnienie najsilniejszych osobnikow i ich eliminacji przed podpaleniem stodoly Mezczyzni ci znajdujac sie we wnetrzu podpalonej stodoly mogli by wyrywac deski lub wywarzyc wierzeje ratujac siebie i swoich pobratyncow przed smiercia w plomieniach Wyselkcjonowana grupe mezczy przed rozpoczenciem wlasciwej fazy zbrodni na wstepie jej zabito zdaniem autora w stodole seriami z MG 42 lub MG39/41 bedacej bardzo zadkim rodzajem broni uzywanej przez wermacht.Kaminski zadaje klam Grosswi jakoby ci zydzi zostali pochowani i zamordowani na cmetarzu i pochowani wraz z glowa Lenina. Tu w tym mniejscu pragnal bym zaznaczyc iz autor sie myli co do broni jakiej uzyto moim zdaniem byl to MG 34 wczesniejsza wersja MG42. Ilosc lusek znalezionych w stodole podczas pierwszej ekshumacji w 2001 r jest okolo30 przy czym jedna z tych z lusek znajdowal sie w grobie pod glowa Lenina. Autor obala zarzuty iz nagromadzenie w jednym mniejscu tylu lusek z data produkcji przed 1941 r mogla sie znalesc w wyniku prowadzonej z tego mniejsca ostrzalu w 1944 r w kierunku nacierajacej ze wschodu armii czerwonej .Zdjecia lotnicze z 1945 r ukazuja linie stanowisk obronnych wermachtu okopy jaki i ustawienie baterii przeciwlotniczej w rejonie cmentarza zydowskiego.Zabici zydzi w stodole zostali moim zdankiem rostrzelani seriami z MG34 powszechnie uzywanego przez wermacht karabinu maszynowego w momencie inwazji na ZSSR w czerwcu 1941 swiadcza o tym charakterystyczne odksztalcenia gornych czesci lusek wlasnie powstajace po wystrzeleniu z MG wz 34. Konczac swoje dywagacje i polemike z autorem na temat rodzaju uzytego Karabinu z jakiego zastrzelono zydow w stodol pragnal bym zauwazyc iz Marek Kaminski przedstawia metodwe podpalenia stodoly za pomoca flary sygnalizacyjnej kalibru 26 milimetrow wyprodukowanej i bardzo zadkiej przez firme H Untendoerffer 4 Nunberg 4 wyprodukowanej w 1935 r ktorej waznosc uzycia byla okreslona na 4 lata Zdaniem autora luska znaleziona na mniejscu podczas ekshumacji nie mogla byc uzyta podczas czerwcowych walk 1941 w tym rejonie oraz pozniejszych w 1944 przez jednostki liniowe gdyz od juz w 1941 r byla przeterminowana o dwa lata a 1944 r o szesc lat - w przypadku jednostek liniowych liczy sie niezawodnosc w przypadku flary .Dlatego wiec musiala byc ona uzyta zdaniem autora przez grupe specjalna SS Schapera 10 lipca 1941. Zdaniem Kaminskiego dach slomiany stodoly polano okolo 8 litrami nafty. mial tego dokonac przymuszony przez Niemcow wtedy pietnastolatek niejaki Estkowski Strzal padl z odleglosci z kierunku polnocno wschodniego od strony mniejscowosci Przestrzela o czym swiadczy wlasnie znaleziona luska w tym mniejscu oraz posmiertne usytulowanie grobow znajdujacych sie w pogorzelisku stodoly ( Marek Kaminski Zamiast Ekshumacji Warszawa 2021 str 46 i str 56 ) podobnej metody podpalenia stodoly uzyto w Radzielowie trzy dni wczesniej 7 lipca 1941 r o czym swiadczy relacja Chana Filkenstejna ( patrz tamrze str 58) Kolejny rozdzial poswiecony jest tzw Polakom uczestniczacyh w pogromach w Wasoczu 5 lipca Radziejowie 7 lipca 10 lipca w Jedwabnem Kaminski wyklucza to aby istniala bojowka lub bojowki paramilitarne polakow uzbrojonych w bron palna gdyz istnial rozkaz z dnia 2 lipca 1941 wydany wspolnie przez gen Ericha von dem Bacha-Zelewskiego wraz gen Max von Schecendorffem dowodcy tylowego armii Srodek nakazujacym wermachtowi kazdego schwytanego cywila z bronia natychmiast roztrzelac ( Marek Kaminski Zamiast Ekshumacji Warszawa 2021 str 121 ) Swiadkowie zarowno polscy jak i zydowscy zeznaja iz widzieli Polakow tzw mazurow mowiacych po polsku i niemiecku poruszajacych sie furmankami po okolicy pomiedzy miastami gdzie byly organizowane pogromy uzbrojanych w bron palna palki bagnety i noze. Mazurzy ci mieli przybyc z Ostroleki zdaniem autora grupa ok 70 bojowkarzy udajacych Polakow - osoby mowiace po polsku niemiecku i gwara zapewne byli to ludzie ktorzy podpisali volksliste- zostala przeszkolona na terenie Prus i przybyla z tego rejonu omijajac Szczuczyn rozpoczela swoja zbrodnicza dzialanosc w Wasoczu dokonujac pogromu w dniu 5 lipca 1941 r pozniej w Radzilowie 7 lipca 1941 r pozniej 10 lipca 1941 r w Jedwabnem konczas swoje zbrodnicze turne zatoczyla krag powracajac do SZczuczyna i dokonala pogromu w tym miescie 13 lipca 1941 r Nastepny rozdzial ksiazki Marek Kaminski poswieca powojennym losom Hermana Schepera i prob pociagniecia go do sadowej odpowiedzialnosci przez sady RFN. W rozdziale tym jest opisane sledstwo prowadzone przez UB w 1949 r z Lomzy na zlecenie prokuratury Lomzynskiej do korej wplynela prosba od kierownika Zydowkiego Instytutu Historycznego kierowanej przez Nachmana Blumentala na podstawie zeznania zlozonego dnia 5 kwietnia 1945 przez Szmula Wasersztaina o pogromie jedwabienskim celem zbadania zajscia. Autor szeroko komentuje proces Polakow skazanzanych wyrokiem sadu Lomzynskiego na mocy dekretu PKWN z dnia 31 sierpnia 1944 r o sciganiu przestepst przeciwko narodowi polskiemu i czynnej i biernej kolaboracji z okupantem hitlerowskim Autor przytaczajac dokumetacje sledcza UB oraz metody prowadzenia sledzstwa przez ten organ wytyka bledy metologiczne prowadzonego dochodzenia.Kaminski podaje liste osob skazanych wyrokiem oraz zasadzone im lata odbywania kary komentujac postanowienia sadu. Na zakonczenie autor nie powstrzymije sie od napisania swoich refleksji osobistych na temat wydarzen z lipca 1941r Pisze on tez miedzy innymi o swoich wlasnych oraz rodzinnych sympatach politycznych przyjazniach jego i jego czlonkow rodziny z Zydzami Na zakonczenie ksiazki mamy aneks w ktory to autor przedstawil i opisal swoj eksperyment pirotechniczny z podpaleniem deski sosnowej zamiescil miedzy innymi relacje Szmula Wasersztajna z pogromu w Jedwabnem List Calki Migdala oraz relacje Chamacha Filkensztajna na temat pogromu Radziejowskiego z 7 lipca 1941 roku pozostawiajac ich wiarygodnosc ocenie czytelnikow Ksiazka Marka Kaminskiego Zamiast Ekshumacji jest rzetenie opracowana pod wzglendem dostepnych materialow zrodlowych spisanych dokumentow i relacji swiadkow z ktorymi autor merytorycznie polemizuje Zawiera tez bogata dokumentacje zdjeciowa z ich opisem i szkicami sytuacyjnymi wydarzen co czynik ksiazke Marka Kaminskiego pod wzgledem metodologi przeprowadzonych badan cennym nabytkiem dla czytelnika zainteresowanego wyjasnieniem mordu Jedwabienskiego i powinnna sie ona obowiazkowo znalesc na jego polce z ksiazkami