Za nami wszystkimi

?ZA NAMI WSZYSTKIMI?

Marcin Dudziński Wydawnictwo Czarna Owca

?Za nami wszystkimi? to trzecia i ostatnia część ?Trylogii Profanum?. Tutaj poznajemy zakończenie przerażającej historii.
To było moje pierwsze, czytelnicze spotkanie z twórczością autora Marcina Dudzińskiego. Powiem wam, że jestem pod ogromnym wrażeniem. Z przyjemnością przeczytam dwie poprzednie części. Nie przeszkodzi mi w tym fakt, że już znam zakończenie.
Częstochowa nadal drży. Komendant Miejski Policji Jerzy Walter zniknął bez śladu. Kto go porwał? Może seryjny morderca, który cały czas ukrywa się w mroku. Brat komendanta biskup Stanisław Walter wychodzi na wolność. Dlaczego? Dlaczego wszyscy się go boją? On nadal pociąga za sznurki. Ten kto mu się narazi przegrywa. Czemu nie odpowiada za swoje winy? Ręka rękę myje.
Alicja Drylska wraca do swojego rodzinnego miasta, żeby stawić czoło biskupowi. Popiera ją prokurator Edyta Lichota. Czy panią uda się przyskrzynić biskupa? Czy pani prokurator znajdzie seryjnego mordercę? Kim on tak naprawdę jest? Ja to wiem i jestem w szoku.
Bracia Walter są siebie warci.
Niesamowity klimat powieści. Bohaterowie pierwsza klasa. Znakomita akcja. Fabuła bomba. Nie możecie przegapić tego tytułu. Tutaj dzieje się bardzo dużo zła. Czy dobro wygra? Zachęcam was do przeczytania.

Od samego początku polubiłam twórczość Pana Marcina Dudzińskiego za to, że w jego całościowej skonstruowanej Cykl: Trylogia Profanum można odkrywać rozdział po rozdziale, jak zmieniały się losy bohaterów, którzy musieli poniekąd zmagać sami ze sobą, pokonując liczne przeszkody, a na ich drodze pojawiał się i znikał biskup Stanisław Walter.

Nie da się tego faktu ukryć, że bracia Walterowie Stanisław i Jerzy Walterowie wzbudzali we mnie ogromną ciekawość, a to ze względu na to, że poznali oni życie w trudnych warunkach i wiedzą oni, co to znaczy utrata kogoś, cierpienie, ból, patrzenie na czyhające w młodym wieku niebezpieczeństwa, jakie dokonują dorośli, a świadkami nieświadomymi niczego ich czynów są dzieci.

Ucieszyłam się z tego powodu, że mogłam ponownie sięgnąć do przeczytania książki autorstwa Pana Marcina Dudzińskiego całościowy Cykl: Trylogia Profanum (tom 3) pt. Za nami wszystkimi, aby móc ostatecznie dowiedzieć się, w jakich okolicznościach będzie miał finał losów bohaterów, których polubiłam.

Owszem nie akceptowałam jedynie, w co poniektórych bohaterach ich wnikliwej dociekliwości, która była dla mnie męcząca i nie do zniesienia, a dotyczyła ona głównie zachowań Pani prokurator podczas przesłuchań.

Pojawia się w tym oto kryminale w niezwykle ujęty sposób pokazana tajemniczość, waleczność w dążeniu do upragnionego celu, którego jego skutki odczuwało się na każdym kroku.

Pan Marcin Dudziński ma umiejętność do opisywania tak mocno przedstawionych nagłych i niespodziewanych zwrotów akcji, że nie zabraknie w trakcie ich czytania adrenaliny, która pojawia się i co ciekawie nie znika tak łatwo z pola widzenia.

Dzięki temu, że z bohaterami zostały, przeprowadzone wywiady na podstawie raportów z przesłuchań można wyrobić sobie zdanie na ich temat, a to jest dodatkowy ich atut, który tak bardzo lubię odkrywać w tego oto przedstawionych kryminałach.

Zadawałam sobie pytania w trakcie czytania Cykl: Trylogia Profanum (tom 2) w jaki sposób autor zrelacjonuje nam dalszy ciąg wydarzeń, czy podoła temu niełatwemu zadaniu, które sam wyznaczył sobie stworzenie niezwykłego świata pełnego niebezpieczeństw, mroczności, a przede wszystkim, co tak naprawdę ukrywało się w przeszłości, która tak wiele potrafi zmienić w życiu tym obcym, a jednak bliskim sobie światom mającym po części związek z czynieniem dobra, a uniknięciem zła.

Czy wyrządzone zło zostanie sprawiedliwie osądzone i czy wystarczy sił, aby rozwiązać pozostałe zagadki kryminalne pozostałym wiernym przyjaciołom komendanta miejskiego policji Jerzego Waltera?

Panu Marcinowi Dudzińskiemu dziękuje za to, że tak w tym trudnym dla niego czasie podjął się napisania kryminału oraz opracowania całego jego cyklu. Zadbał w nim on oto, aby zagościł i udzielał się odpowiedni klimat, doceniał na każdym etapie pracę ludzi, dzięki, którym on powstawał.

Warto docenić każdą udzieloną wskazówkę, pomysłowość, gdyż są to ważne aspekty podczas pisania, a najważniejsze to wsparcie w tak niełatwym dla niego czasie pandemicznym.

Kryminał ten czytało mi się bardzo dobrze.

Zawiera on 45 rozdziałów napisanych językiem zrozumiałym.

Elementami dodatkowymi w tym oto kryminale jest pięknie zaprojektowana pasująca idealnie do jej tytułu okładka oraz czcionka ułatwiająca jego przeczytanie.

Polecam przeczytać ten kryminał.

?Za nami wszystkimi? jest ostatnią częścią serii ?Profanum?, ale w mojej ocenie też najsłabszą, choć to nadal jest bardzo dobra książka, po którą warto sięgnąć. Tak jak w poprzednich tomach mamy mocny początek. Zwłoki kobiety, zabitej w bestialski sposób, umocowane do pomnika Jezusa, to moment przełomowy w książce. Zanim jednak czytelnik pozna tożsamość denatki, musi uzbroić się w cierpliwość. Nie ukrywam, ze wraz z rozwojem historii, coraz bardziej bałam się o losy bohaterów, szczególnie tych płci pięknej.
Powieść nadal kusi czytelników wciągającą fabułą, która mocno się komplikuje z każdą chwilą. W książce cały czas coś się dzieje i to utrzymuje naszą uwagę, nie pozwalając oderwać się od książki. Pojawiają się nowi bohaterowie, choć to nadal bracia Walterowie są najważniejszymi postaciami w tej historii.
Jednak mam wrażenie, że ta powieść już nie była tak mocno szokująca jak ujawnienie przewinień biskupa czy odkrycie mrocznej przeszłości komendanta. Ta część zamyka całą serię i to właśnie na tym skupił się autor. Nie znajdziemy zatem tutaj nowych wątków, ale uzyskamy odpowiedzi na nurtujące nas pytania.
Książka nadal wzbudza wiele emocji. Czujemy ten mroczny klimat przerażonego miasta i frustrację policji, która ma ograniczone możliwości działania przez polityczne zależności Kościoła i ludzi zajmujących wysokie stanowiska w strukturach rządu.

?Za nami wszystkimi? to rozliczenie się z grzechami ludzi, którzy powinni dawać innym przykład. Przytoczona historia powinna być dla nas przestrogą. Doskonale przedstawia nam jak łatwo jest wykorzystać swój autorytet, by maskować niegodziwe czyny. Warto pamiętać, że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i popełniamy błędy, mamy swoje słabości i nikt z nas nie jest święty.
Nawet w świętym mieście można się spotkać z diabłem w czystej postaci.
Jeśli podobały się wam poprzednie części, to zachęcam po zapoznanie się z ostatnim tomem serii.