Z miłości? To współczuję (twarda)

Oj, jak nie dobrze zakładać z góry o czym będzie książka. I to sugerując się tytułem. Czasami można się stenie zaskoczyć. Zwłaszcza jeśli nieopatrznie ulegniemy stereotypom i uwierzymy, iż w nich prawda się chowa. Tak jest również w przypadku tych reportaży. Porównanie naszej wspaniałej cywilizacji z Omanem może zaskoczyć Europejki. Czy aby na pewno emancypacja to był właściwy wybór. Autorka zdobyła mój szacunek tym, że nie wybiera tematów. Pisze zarówno o kobietach zadowolonych z własnego losu, jak i tych, które są wykorzystywane, bite, w beznadziejnej sytuacji. Rozmawia z wieloma, różnorodnymi osobami. Opisuje przepisy dotyczące omanizacji gospodarki, czyli zatrudniania odpowiedniej ilości Omańczyków w państwowych firmach, nawet jeśli są to martwe dusze. Przybliża nam losy emigrantów zarobkowych, pokazując jak w Omanie traktuje się służbę. Przedstawi sylwetkę władcy kraju, czyli sułtana Kabusa Ibn Sa?ida oraz to jak zmienił się Oman pod jego rządami. Wyjaśni, że obecne prosperity to wynik eksploatowania złóż ropy naftowej, a brak krytyki jest uzyskiwany przez skuteczne działania sił bezpieczeństwa. Naprawdę warto poczytać. Książka, od której ciężko się oderwać.