Wszystko jest względne. 14 mrocznych opowieści

Kolejna i jedna z najlepszych pozycji książkowych znanego wszystkim ze swoich strasznych historii, Stephena Kinga. Książka ta zawiera 14 przerażających opowieści wziętych żywcem z najmroczniejszych zakamarków ludzkiego umysłu. Wszystkie one nie mają ze sobą nic wspólnego oprócz wysokiego poziomu strachu jakiego można się najeść w trakcie czytania. Każda zawiera w sobie zupełnie inny powód i rodzaj strachu. Na przykład w jednej historii mamy szansę się dowiedzieć co czuję ktoś kto jest uważany za martwego na stole operacyjnym, a naprawdę jest żywy lub możemy poznać wyznania sprzed lat staruszka na łożu śmierci. Polecam książkę tylko ludziom o silnych nerwach bo jest ona w stanie doprowadzić do koszmarnych myśli. Autor postarał się i wykorzystał swój talent w 100%

"Wszystko jest względne"
Czternaście opowiadań mistrza horroru. Razem z bohaterami trafimy do tajemniczego świata z cyklu Mroczna Wieża by stawić czoło wampirzycą,ale już kilkanaście stron dalej uciekamy wraz z Johnem Dillingerem przed obława FBI. Spotykamy wędrujących nieboszczyków ,prześladuje nas zmieniający się obraz i trafimy do nawiedzonego pokoju hotelowego nr 1408 ,gdzie od lat dochodzi do makabrycznych wypadków . W restauracji musimy zmierzyć się z szaleńcem ,który ni z tego,ni z owego postanawia nas zabić. A kiedy wybieramy się nad rzekę połowić pstrągi natykamy się na samego diabła....
Czternaście opowiadań z których cztery były dla mnie dość dobre,niekiedy zdążyło się że jedne z nich mnie poprostu męczyły. Do każdego opowiadania autor zostawia nam krótkie wyjaśnienie w którym poznajemy genezę po wstania utworu,trochę to rozjaśnia sens czytanego tekstu... Niestety do mnie King w wersji opowiadań nie trafił a tym bardziej nie ujął niczym szczególnym.

Nieprawdopodobne staje się możliwe, a koszmar zmienia się w rzeczywistość! Tak jednym zdaniem można określić zbiór 14 mrocznych opowieści Stephena Kinga opatrzonych wspólnym tytułem: Wszystko jest względne. Dla lubiących się bać, to prawdziwy raj.
Stephen King, znany z dość licznych powieści i ich głośnych oraz popularnych ekranizacji, potrafi znakomicie postraszyć także krótszą formą epicką: opowiadaniem. I nie ma tu żadnej pomyłki ani przesady w czasowniku postraszyć, bo pisarz zdobył swoją zasłużoną sławę jako mistrz w straszeniu czytelnika. Nie jest to zwykłe straszenie, ot, jakby ktoś znienacka wyskoczył na nas zza rogu i wydał dziki okrzyk strojąc przy tym miny. Wtedy tylko podskoczymy z przestrachu albo dostaniemy zawału serca na miejscu. U Kinga stopniowo wprowadza się czytelnika w atmosferę grozy, dozując strach i stopniując napięcie. Z pozoru nic się nie dzieje. Zwykły opis zdarzeń nasycony dużą ilością niepokojących szczegółów. Ale dlaczego ciarki wędrują po naszym ciele, odczuwamy niepokój i serce przyspiesza? Na koniec pozostaje nam dreszcz przerażenia. A gdy jeszcze czytaliśmy wieczorem, to na pewno rzucimy podejrzenia na otaczające nas przedmioty, że skrywają jakieś mroczne tajemnice i zaraz nas, w najlepszym wypadku, dodatkowo przestraszą.
To właśnie tajemnica narracji Kinga, która daje wrażenie, że nie patrzymy z boku albo z pozycji bezpiecznych domowych pieleszy, ale jesteśmy świadkami dziejących się na naszych oczach, budzących dreszcze wydarzeń. Nawet po zamknięciu oczu obrazy z opowiadań długo mogą nas prześladować. Wybór opowiadań (14 mrocznych opowieści czytamy w podtytule), jak się okazało był karcianym wyborem pisarza. Ot, wziął talię kart i jak sobie wybrał, tak my czytelnicy mamy. Łączy tę karcianą grupę mroczna atmosfera i czasami wręcz niewiarygodne zdarzenia. Nieprawdopodobne staje się rzeczywistym. Mamy tu: zakupiony na wyprzedaży dziwny obraz, który potrafi się zmieniać i ingerować w życie swego właściciela, kolekcjonera toaletowych graffiti, który planuje swoje samobójstwo, pisarza niedowiarka, który decyduje się na noc w nawiedzonym pokoju hotelowym nr 1408, szaleńca kelnera z rzeźnickim nożem i wiele innych bohaterów uczestników nieprawdopodobnych i przerażających zdarzeń.
Myślę, że już dość zniechęciłam do lektury wszystkich o słabym sercu i po zawałach. Nie chodziło mi jednak o odstraszenie od lektury opowiadań Kinga czy jego innych książek. Wręcz przeciwnie, bardzo gorąco zachęcam. Opowiadania w niniejszym karcianym wyborze są dowodem na nieograniczoną wyobraźnię pisarza, który potrafi przejąć wszystkich dreszczem i wesołość pomieszać przeczuciem złowieszczem.