Władze Królestwa Polskiego wobec chasydyzmu. Z dziejów stosunków politycznych

Opis produktu:

Książka analizuje skomplikowane relacje polityczne między władzami Królestwa Kongresowego a ruchem chasydzkim w latach 1815-1864. Jednym z najważniejszych jej ustaleń jest konstatacja, że czynnikiem kształtującym w przemożny sposób politykę państwa wobec chasydyzmu nie były plany i dalekosiężne strategie państwowe, lecz raczej mikropraktyki biurokratyczne i mentalność urzędników wszystkich szczebli, począwszy od namiestnika, przez ministrów, po burmistrzów i żandarmów. studium skupia się więc na analizie wpływu tego typu postaw i sposobów działania administracji, procesów decyzyjnych, mikropolitycznych mechanizmów czy czynników niskich i pozamerytorycznych na ostateczny kształt polityki państwa wobec ruchu chasydzkiego i zapewne wobec całej społeczności żydowskiej. W tym sensie praca jest monografią polityki uprawianej przez władze Królestwa Kongresowego nie tylko wobec chasydyzmu, ale także ogólniejszego rozwoju polityki tego państwa, jej mechanizmów, uwarunkowań i ograniczeń. Drugim, równie istotnym zagadnieniem analizowanym w książce jest rozwój chasydzkiego zaangażowania politycznego i jego związek z dziejami samego ruchu chasydzkiego oraz kontekstem Królestwa Kongresowego. Wydaje się bowiem, że wysoka polityczna aktywność i skuteczność chasydzkich przywódców stanowiły jedną z najbardziej charakterystycznych cech chasydyzmu polskiego w XiX wieku. Czynnikami, które do takiej aktywności skłaniały, były przede wszystkim polityka żydowska i praktyka administracyjna królestwa kongresowego, ułatwiające skuteczne interwencje na drodze administracyjno-prawnej, a wraz ze zmianą kierunku tej polityki - wręcz do współpracy zachęcały. Skuteczność chasydzkich interwencji nie mogła pozostać bez wpływu na ocenę tego ruchu przez całą społeczność żydowską, która właśnie w chasydyzmie zaczęła postrzegać swojego prawomocnego przedstawiciela i najskuteczniejszego obrońcę. To wszystko odcisnęło piętno na dynamice rozwoju ruchu chasydzkiego na ziemiach centralnej Polski, a w pewnym sensie także na ogólniejszych dziejach społeczności żydowskiej.