Wilczyca

Cenię twórczość Mieczysława Gorzki, podziwiam jego warsztat pisarski oraz fakt osadzenia fabuły kryminałów we Wrocławiu. Wówczas za pomocą wyobraźni bez problemu mogę przenosić się w opisywane miejsca, które tak dobrze znam.

Z niecierpliwością wyczekiwałam dalszych losów psychologa Macieja Lesieckiego oraz komisarz Laury Wilk. Urzeka mnie sposób, w jaki autor kreśli sylwetki bohaterów, odsłaniając ich najskrytsze warstwy. Zaczynając lekturę "Wilczycy" miałam wrażenie, że ponownie spotykam starych, dobrych znajomych.

Każda postać została dopracowana, z precyzją odsłaniającą słabości i motywy działania. W tej części czytelnik zyskuje głębszy wgląd w życiorys komisarz Laury Wilk ? poznajemy kulisy jej stalowego charakteru. Jakie wydarzenia z przeszłości sprawiły, że główna bohaterka stała się tak silną i twardą kobietą, że otrzymała przydomek "Wilczyca"?

Ta seria to nie tylko wyrafinowana psychologia postaci, ale również emocjonujące śledztwo przeciwko nieuchwytnemu Poltergeistowi, który zdaje się być mistrzem "rozpływania się w powietrzu". Momentami nie byłam pewna, czy Zły Duch zapłaci za konsekwencje swoich bestialskich czynów, czy być może znowu zniknie bez śladu.

Początek książki jest spokojny, autor delikatnie przypomina wcześniejsze wątki, by następnie dynamicznie rozwinąć akcję. Pod koniec lektury byłam już całkowicie pochłonięta narracją ? niektóre zwroty akcji były naprawdę zaskakujące. Obawiałam się o życie niektórych postaci, co dodatkowo potęgowało napięcie i sprawiało, że finał czytałam z zapartym tchem.

Czy to już koniec, Panie Gorzka? Pozostawia mnie pan z niedosytem i tęsknotą za bohaterami.

Kto poznał pióro Mieczysława Gorzki, wie, czego może się spodziewać i jakie snuć oczekiwania. Autor nieustannie podnosi poprzeczkę, czym tylko nas zaskakuje, oczywiście pozytywnie.
Wilczyca to kontynuacja Poszukiwacza zwłok, pierwszej powieści z serii o komisarz Wilk. Bohaterka tej powieści, Laura Wilk, poszukuje niebezpiecznego zabójcy zwanego Poltergeist. Jest bezwzględny i brutalny, i przede wszystkim nieuchwytny, rozpływa się w powietrzu jak duch. Do pomocy młodej policjantce zostaje przydzielony aspirant Dominik Bielczyk, wykształcony za granicą, mający wielkie aspiracje. Dziewczyna od początku jest wobec niego nieufna, i ma ku temu swoje powody. Chwilami nie wiadomo, czy on jest za nią czy działa przeciw niej. Między nimi jest nieprzepuszczalna bariera, która jest umacniana przez skrywane tajemnice. Morderca jest coraz bardziej odważny i na cel bierze Laurę, czym tylko utrudnia dotarcie do prawdy.
Pojawia się również Maciej vel Ariel Lesicki, znany poszukiwacz zwłok. Dowiadujemy się, co łączyło go z Laurą i na jakim etapie są obecnie ich relacje. Ariel zagłębia się w swoją przeszłość, odwiedza wieś, w której się wychował i odkrywa przerażającą prawdę. Dlaczego znajomi, którzy byli blisko Macieja, odchodzili w dziwnych okolicznościach z tego świata? Kto za tym stoi? I co ma z tym wspólnego poszukiwany Zły Duch? Przed nami trudne starcie nieuchwytnego mordercy i stąpających mu po piętach śledczych. Jak zakończy się ten nierówny pojedynek?
Wilczyca to ogrom emocji, moc wrażeń i niekończący się ciąg zaskakujących zdarzeń. Wciągający kryminał, z wyraźnym tłem obyczajowym, zapewniający elektryzujące przeżycia. Wielowątkowa fabuła, zbudowana z małych puzzli, które po ułożeniu tworzą zgrabną całość. Autor drażni się z nami, prowokuje i podsuwa fałszywe tropy. Uważny czytelnik nie pozwoli na to, nie pozwoli sobą manewrować.
Na naszą uwagę zasługuje realistyczna kreacja bohaterów, z ukazaniem ich prawdziwego oblicza, bez upiększenia i lukrowania. Gorzka zadbał o detale, wnikliwie i precyzyjnie prowadzi akcję, w odpowiednio stopniowanym tempie.
Historia porywa od samego początku. Jest to lektura z gatunku tych nieodkładalnych przed świtem. Nie pozwala zmrużyć oka w obawie, czy Zły Duch nagle się nie pojawi.
Mistrzowska w każdym aspekcie! Nie wymaga polecania, sama w sobie jest wartością!

W kwestii siły nacisku szczęk wilka internet nie może się zdecydować. Może to 15, może 28, czy też raczej aż 105 kg na cm kwadratowy. Według klasyfikacji względnej to zwierzę zajmuje szlachetne szóste miejsce. Jakby nie patrzeć, to na tyle dużo, że ciężko się z takich zaciśniętych szczęk wyrwać. Zatem uważajcie, gdy będziecie zaczynać lekturę ? Wilczyca was tak łatwo nie uwolni, tej książki nie da się ot tak, porzucić. W internetowych artykułach nie ma, co prawda, wzmianki o waderach, lecz mam wrażenie, że tym razem nie ustępują pola samcom. Dokładnie tak jak główna bohaterka powieści. Za wszelką cenę udowodni, że kobieta nie jest gorsza. Że należy jej się szacunek i uznanie. A gdy już złapie trop (nie zapominajmy, że nos wilka posiada około 200 milionów komórek węchowych, zatem nie dziwi, że pani komisarz ciągle węszy), gdy jest przekonana, że ma rację, to nie odpuści. Zaciśnie szczęki i nie wypuści z nich ofiary (czyli podejrzanego) ani na moment. Natomiast gdy zagrożeni są jej najbliżsi - drżyjcie narody - Wilczyca z pewnością pokaże wam ciemną stronę mocy. Fabuła pokręcona, lecz na tyle sprytnie, że nawet czytelnik rozpoczynający lekturę od tego tomu, da sobie z nią radę. Nie zagubi się, za to wciągnie do tego stopnia, że nie będzie w stanie odłożyć powieści na półkę. Nie da rady powiedzieć - nie obchodzi mnie kto jest Złym Duchem, niech sobie komisarz Laura łapie Poltergeista sama. Zapewniam, wytrwacie do ostatniej strony. I nie będziecie żałować. Polecam.