Wiła

Lubiliście w młodości słuchać mrożących krew w żyłach opowieści przy ognisku? A może byliście tymi, którzy je opowiadali, strasząc towarzystwo?

Robert Ziębiński z pewnością lubi straszyć i powieścią ?Czarny staw? zapoczątkował znakomitą serię z gatunku grozy dla młodzieży, której klimat mogę z czystym sercem określić jako niesamowity. Autor wokół przyjaźni i beztroski młodości buduje atmosferę mroku, wypełnioną niewytłumaczalnymi zjawiskami i walką dobra ze złem. Dorośli natomiast zdają się nie dostrzegać nie tylko niepojętych zdarzeń, ale też potrzeb nastolatków i ich problemów. Dlatego w moim odczuciu to książki, po które powinni sięgnąć również starsi czytelnicy, bo wiele mówią o wzajemnych relacjach rodziców i ich pociech.

Kamil wraz z matką w okresie wakacji przeprowadza się do babki, ale szybko nawiązuje w nowym miejscu przyjaźń z Akirą, Długim i Niedźwiedziem, którą zacieśnia wspólna walka z demonem. Z drugą częścią ?Wiła? wchodzimy w nowy rok szkolny, który okaże się dla nich nie mniej ekscytujący i niebezpieczny jak letnie przygody. Tym razem przyjdzie im się zmierzyć z duchem kobiety nawiedzającym szkołę, która właśnie ich w pewien sposób naznacza.

Nieustraszona czwórka przyjaciół będzie musiała sięgnąć do legend i w przeszłość, by odkryć kim jest kobieta, która ich prześladuje i jakie ma wobec nich zamiary. Wkrótce pojawią się inne sygnały, które potwierdzą ich przypuszczenia, że ich kumulacja nie bez powodu ma miejsce w Czarnym Stawie. Niespodziewanie niepisanym obrońcą przyjaciół i najbardziej tkliwym i poruszającym emocje bohaterem, okaże się kot u schyłku życia, Pan Pulman.

Kim jest kobieta, która ich prześladuje? Jaką rolę odegra Pan Pulman w walce ze złem? I co z tym wszystkim wspólnego ma słynny Pan Twardowski?

Na jedno z tych pytań odpowiedzi będzie trzeba poszukać w kolejnym tomie, których autor planuje wydać łącznie cztery. Każda z części opowiada odrębną przygodę, jednak rysuje się ciekawy wątek, który będzie ich spoiwem. Znakomita rozrywka, nie tylko dla młodzieży!

"Wiła" jest kontynuacją przygód Kamila, Akiry, Długiego i Niedźwiedzia, czyli dzieciaków zamieszkujących w małej miejscowości w Małopolsce - w "Czarnym Stawie". Szczerze mówiąc, nie wahałam się ani chwili, by po książkę sięgnąć, ponieważ znów spodziewałam się zatopić we wciągającej, dynamicznej historii z motywem nadnaturalnych zjawisk wywołujących poczucie zagrożenia i gęsią skórkę.

Czy i tym razem Robert Ziębiński podołał, tworząc powieść pokroju "Stranger Things w polskich realiach"?

Po wydarzeniach z "Czarnego Stawu" zostały wyłączcie wspomnienia, a czwórka głównych bohaterów szykuje się do powrotu po wakacjach do szkoły. Sęk w tym, że już na samym początku lekcje zostają odwołane ze względu na wandalizm w szatni - ktoś poprzewracał wszystkie szafy, ławki i wieszaki, wywołując totalny chaos. Niedźwiedź nie byłby sobą, gdyby nie włamał się do szkolnych kamer, by odkryć chuligana. To, co jednak zobaczył, przeszło jego najśmielsze oczekiwanie. Nagranie pokazuje przyjaciołom, a po wielokrotnym obejrzeniu na jaw wychodzi dziwny szmer... Szmer nagle przemienia się w postać odrażająco wyglądającej kobiety, która wydaje się widzieć przez ekran komputera.

Od tego czasu żadne z nich nie jest bezpieczne. Zwłaszcza w nocy, kiedy odwiedza ich duch kobiety z nagrania, na widok której kot, Pan Pullman, aż syczy i prycha. Metafizyczna zjawa zostawia na wszystkich, poza Kamilem, przerażające znamię, którego znaczenie trzeba szybko ustalić.

Szczególnie że kobieta zdaje się rosnąć w siłę, ponieważ dla rozrywki opętuje nauczycieli oraz uczniów, wywołując wokół nienaturalny zamęt i chaos...

"Wiła" to bardzo udana książka, od której nie mogłam się oderwać i której przeczytanie zajęło mi raptem parę godzin. Historia mocno wciąga, czasami przeraża, a przede wszystkim zachwyca realistycznie wykreowanymi przez Ziębińskiego bohaterami. Tak jak w poprzedniej części, tutaj również czuło się dreszczyk emocji, zwłaszcza jeśli - biorąc ze mnie przykład - będzie czytało się książkę przy zgaszonym świetle z latarką w ręku. Gwarantuję wtedy, że nocne odwiedziny zjawy objawią się wam nie tylko na stronach książki. :)

Kontynuacja "Czarnego Stawu" również skierowana jest raczej ku nieco starszej młodzieży, ponieważ nie brakuje tutaj momentów nieprzeznaczonych dla dzieci - poza zabójczym duchem spotkacie się tutaj również z pojęciem choroby zwierzaka, co nawet u dorosłych czytelników może wywoływać mocne wzruszenie.

W "Wile" akcja została lepiej wyważona niż w pierwszej części, bo tam wręcz gnała i pędziła na łeb, na szyję. Niesamowicie podobało mi się również wplecenie w fabułę motywów rodem ze słowiańskich legend, np. pojawi się tu nazwisko Twardowskiego. Jak, dlaczego i kiedy - tego zdradzić nie zamierzam, ale dodam, że rozwiązywanie tejże zagadki będzie bardzo przyjemną zabawą.

"Wiłę", oczywiście, polecam, ponieważ jest to bardzo dobrze napisana książka, która idealnie spełnia swoje funkcje: bawi, porywa i pozwala uciec od szaroburej rzeczywistości. Przygody bohaterów zostały opisane niezwykle interesująco, a poruszane wątki zdecydowanie pobudzają wyobraźnię. Zaznaczę jeszcze, że "Wiłę" można spokojnie przeczytać bez znajomości poprzedniego tomu, bo nijak nie wpływa to na odbiór fabuły.