Więzy

Ty też tego chcesz. Tego szukałaś. Mówiłaś mi, że byłaś niespełniona, może ty powiedziałabyś raczej, że czułaś brak czegoś. To... właśnie to, Laro. Dziś, tylko dziś nie walcz z tym.

Nienagannie uprzejmy i nieobecny duchem. Jego chłodne maniery idealnie współgrały z szarymi, zimnymi oczami. Dla Lary właśnie taki wydawał się Connor Donavan. Kobieta również aż nazbyt dobrze wiedziała jaki jest przystojny. W końcu był bratem jej najlepszej przyjaciółki i tylko on mógł jej pomóc.

Lara Bertrand to kobieta z klasą. Spędza sporo czasu za biurkiem, aby wyciągnąć rodzinną firmę z tarapatów. Jednak, kiedy wszystko zawodzi kobieta postanawia złożyć Connorowi odważną propozycję małżeństwa. Mężczyzna na nią przystaje, ale ku wbrew oczekiwaniom Lary i on ma swoje warunki. Po pierwsze, będą żyć jak mąż z żoną, a ona wprowadzi się do jego mieszkania. Po drugie, nie będzie zadawała się z innymi mężczyznami i po trzecie, będzie mu uległa i posłuszna. Lara, która bardzo ceni swoją niezależność nie uśmiechają się te zasady, ale wie, że musi zrobić wszystko, aby ratować to, na co tyle lat pracował jej ojciec.





Szczerze mówiąc nie czytałam Greya więc trudno mi będzie ustosunkować się do słów na przodzie okładki. Jednak szczerze mówiąc spotykałam dużo pikantniejsze erotyki od Więzów. Ta książka nie jest zła. Przyznam, że wciąga i trudno się od niej oderwać. Pomimo schematyczności widać, że autorka dużo włożyła w wykreowanie postaci. Jeśli chodzi o sceny erotyczne jakoś nie za bardzo do mnie przemawiały. Były intrygujące, bo pierwszy raz spotkałam się z BDSM, ale nie podziałały na moją wyobraźnię. Fabuła książki też jakoś mi nie pod pasowała, bo była od seksu do rozmów o firmie i z powrotem. Zabrakło mi czegoś codziennego w stosunkach pomiędzy bohaterami, zwyczajnych rozmów wybiegających poza głównym problemem Lary. Connora polubiłam, bo jest silną, zdecydowaną męską postacią, takie jakie lubię, ale nie za bardzo by mi odpowiadało takie rządzenie się. Wiele razy dziwiłam się głównej bohaterce, że tak się dawała. Chociaż główna postać na początku powieści jest stanowcza i pewna siebie to później się robi z niej rozgotowana klucha.
Na plus jest na pewno pomysł z propozycją małżeństwa. Ten motyw jest dość rzadko spotykany w literaturze erotycznej. Również lekki styl autorki i łatwy język jakim się posługuje sprawiają, że ta książka jest przyjemna w odbiorze. Sceny seksu nie są niesmaczne, wręcz subtelne i ukazane w takiej delikatnej formie, która pokazuje, że BDSM nie jest bestialskim stosunkiem.
Pomimo kilku wad z wielką chęcią sięgnę po kolejną część, bo cała seria zapowiada się obiecująco.

Jest to historia pikantna, bardzo erotyczna... To jednak kompletnie nie moje klimaty. Lubię zmysłowe, delikatne romanse, a tutaj jak dla mnie było za ostro, wulgarnie. Wiecie te bicze, kajdanki, obroża jakieś gadżety, dom, sub, uległość... Nieeee to nie to co mi się podoba. Z mojego opisu możecie wywnioskować, że coś naprawdę mocnego. Hmm zależy pewnie dla kogo. Powiem Wam, że jest tutaj sporo erotycznych momentów, wiele dokładnych opisów, ale są też inne wątki. Jest uczucie, delikatność, zmysłowość, namiętność, są żarty, życiowe problemy, różne przemyślenia, strata... Ja przeczytałam tę książkę raczej na chłodno, niby z zaciekawieniem, a jednak bez jakiś większych emocji. Na szczęście nie wynudziłam się przy niej, bo napisana jest w interesujący i przykuwający uwagę sposób. Ale nie napiszę Wam, że polecam ponieważ to czy taka tematyka przypadnie Wam do gustu to już indywidualna sprawa :)

Gdy przeczytałam na okładce: Jeszcze pikantniejsza od ?Pięćdziesięciu twarzy Greya?!, musiałam sięgnąć po tę książkę. Po prostu nie mogłam się powstrzymać. Nie o to chodzi, że odmierzam czas czytając powieści erotyczne. Kierując się zwykłą babską ciekawością postanowiłam sprawdzić w czym aż tak bardzo różni się Donovan od sławnego już Greya.

W takim razie poznajcie głównych bohaterów tej historii, Larę Bertrand i Connora Donovana. Sierra Cartwright odrobinę przełamała schemat. Tym razem oboje są piękni i bogaci, a do tego kręci ich prawie to samo. Connor jest Domem, czyli stroną mocno dominującą w związku, a Lara stawia pierwsze kroki w ?zabawach? proponowanych przez Connora.

Ale zanim ich związek stał się faktem, to Lara wykonała pierwszy ruch. Gdy groziła jej utrata rodzinnej fortuny, postanowiła zwrócić się o pomoc do jedynego człowieka, który może jej pomóc. Zdesperowana kobieta podczas spotkania po prostu wypala: Ożeni się pan ze mną? Zdębiałam i chyba oniemiał również Donovan. Nie spodziewał się takich rewelacji. Ale szybko się pozbierał i ? Nie napiszę więcej, musicie przeczytać, żeby się przekonać, co z tego wynikło.

Tak oto zaczyna się pierwsza część nowego erotycznego cyklu The Donovan Dynasty. Czy porównanie Więzów do powieści E.L. James nie jest pewnym nadużyciem? Otóż, niestety nie. Piszę niestety, ponieważ chwilami czułam się jakbym czytała ksero z Pięćdziesięciu odcieni. Connor jest jak Grey. Ma władzę, jest bajecznie bogaty, bezwzględny i nieustępliwy, a do tego uwielbia wyuzdany seks i sadystyczne zachowania. Cały czas się zastanawiam, co też może być pociągającego w zadawaniu komuś bólu, w takim momencie. I nie wiem dlaczego kobiety marzą o takim dominatorze. Czy naprawdę chcą być krępowane, podwieszane, biczowane?

Więzy są napisane poprawnie. Czyta się je tak, jak inne powieści tego typu, czyli bez problemu i szybko. Jest to zasługą nieskomplikowanej historii i lekkiego pióra autorki. Jednak nie zrobiły na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia. Naprawdę żadna rewelacja. Ale jestem ciekawa jak poradzi sobie ta książka na zawalonym erotycznymi opowieściami rynku wydawniczym. O ile James przecierała szlaki, w pewnym sensie nowym gatunku, to Cartwright nie jest inicjatorką lecz "powielarką" pomysłu.

Więzy nie są niczym odkrywczym ani nowatorskim. Angielska pisarka nie napisała nic, czego bym wcześniej nie przeczytała. Przez pierwsze sto stron akcja się wlecze i bardziej przypomina powieść obyczajową. Później jest trochę lepiej, ale zachwytu nie ma. Książkę ratują dosyć sprawnie napisane sceny erotyczne. Niektórym paniom na pewno zrobi się cieplej, bo jest namiętnie i gorąco. Jednak nie jestem przekonana. Być może, gdy wyjdzie druga część, to po nią również sięgnę, mając nadzieję na więcej i lepiej.

Dla kogo Więzy? No cóż, jeśli w ogóle polecać, to może paniom lubiącym taką tematykę. Ale wiedzcie, co bierzecie do ręki ? kalka z Greya, nic więcej. Lekka i niezobowiązująca lektura na szary, deszczowy dzień, a może na bezsenną noc. Zdecydowanie dla dojrzałych i dorosłych czytelników.