Walcz o mnie

Wyobraźcie sobie, że uwielbiacie chodzić na siłownie. Poznajecie przystojnego chłopaka, który już na dzień dobry zabrania Wam ćwiczyć, bo macie spędzić z nim czas i koniec! A wy? No właśnie, co byście zrobiły? Albo sytuacja, gdy jesteście na diecie i czegoś np. nie jecie (dajmy na to białego pieczywa), a wasz NOWO poznany mężczyzna, ma o to pretensje? Czujecie się smutne, że się zdenerwował i jecie to co Wam każe? Czy może twardo trzymacie się swoich racji?

?Walcz o mnie?, od samego początku, wywoływała u mnie napady śmiechu, łamane przez ciągłe przewracanie oczami, a nawet, czasami bałam się, że z niedowierzania wypadną mi gałki oczne! Tak okropnego głównego bohatera to już dawno nie miałam w książce. W większości przypadków, to właśnie żeńskie postacie wyprowadzają mnie z równowagi. Ale tutaj?.Alex powinien już dawno siedzieć w jakimś zakładzie zamkniętym bez okien. Rozumiem, że autorka chciała stworzyć zaborczego mężczyznę, który wie czego chce, jest władczy, męski i w ogóle ma się za pana i władcę, ale coś tu poszło zdecydowanie nie tak. To co miało być męskie, zakrawało na totalne buractwo. Ja się momentami zastanawiałam, czy postać Alexa, nie okaże się później pacjentem zakładu psychiatrycznego! Bo nie dość, że czasami przemawiał przez niego obrażający się nastolatek, to wszystko miało być tak jak on chce, bo jak nie, to on pokazywał na co go stać. Zdarzały się też momenty, że płakał, więc stabilny emocjonalnie to on na pewno nie był. Nie spodobało mu się, że ktoś flirtuje z jego kobietą, a ona się uśmiechała? ? od razu została wywieziona do lasu, spuścił jej lanie, a potem ?pokazał jej do kogo należy??. A co na to nasza główna bohaterka Emily? No w sumie nic, nawet jej się podobało, gdy ?zaznaczał swoje terytorium?. Pisze te zdania w cudzysłowach, bo nawet nie wiecie jak niecenzuralne słowa cisną mi się na palce, jak tylko sobie przypomnę niektóre wydarzenia z tej książki. Emily miała być taka nieufna, miała traumę z dzieciństwa, obsesyjnie dbała o swoją wagę ( co przypominane jest co jakiś czas ? tak żebyśmy o tym nie zapomnieli ), a summa summarum robiła wszystko co chciał Alex?.nawet jak ona sama nie chciała, to i tak po czasie zmieniała myślenie.
Sama fabuła nie jest zbytnio ambitna, wręcz mogę powiedzieć, że niczym mnie nie zaskoczyła. Ale szczerze, jak już na początku ta książka mnie tak od siebie odepchnęła, to choćby nie wiadomo co później się działo, niesmak pozostał i mojego zdania raczej nic już nie mogło zmienić. Chociaż w sumie tutaj nic zachwycającego nie znalazłam. Nawet sceny seksu, które trwały max 6 zdań, były mechaniczne, suche, bez polotu, a na jakiekolwiek emocje to już na pewno nie macie co liczyć.
Podchodziłam z ogromnym dystansem do tej książki i trochę się jej obawiałam, widząc oceny na lc i czytając niektóre recenzje. Myślałam, że może nie będzie tak źle? ale niestety, jestem ogromnie rozczarowana i sfrustrowana po przeczytaniu tego debiutu. I choć na te pierwsze książki często patrzy się bardziej ?przychylnym? okiem, tak w tym przypadku niestety nie polecam.

Udany debiut, połączenie powieści obyczajowej, romansu, ze szczyptą sensacji.

?Musisz o mnie walczyć. Potrzebuję tego?.

Emily to młoda spokojna, bardzo wyciszona i zamknięta w sobie kobieta. Ma za sobą koszmarną przeszłość, od której nie potrafi się uwolnić i która nie daje o sobie zapomnieć. Niespodziewanie dostaje ciekawą propozycję pracy, która budzi w dziewczynie bardzo mieszane uczucia. Wywołując w jej spokojnym i uporządkowanym życiu spore zamieszanie. Na jej drodze staje niedostępny, zimny, pewny siebie Alex. Zupełne przeciwieństwo Emily. Co wyniknie z tej znajomości? Dwa zupełne przeciwieństwa i niespodziewany wybuch gorącego uczucia. Jak to pogodzić?

Emily wzbudziła we mnie pozytywne uczucia. Po złej przeszłości nie potrafi, nie umie cieszyć się z życia. Jest zagubiona, uległa, niezdecydowana, chwilami bardzo niedojrzała. Jej naznaczone ciało wywołuje w niej ogromne kompleksy. Początkowo Aleks bardzo mnie irytował, jego zachowanie, stosunek do ludzi, pewność siebie, wyniosłość, gburowatość, bezczelność, brutalność. Jednak pod wpływem narastającego uczucia coś w nim pęka, stopniowo dokonują się w nim pewne zmiany. Zdecydowanie na lepsze. Ich wzajemne relacje są bardzo skomplikowane, wybuchowe, chwilami zaskakujące. Stają się dla siebie nawzajem lekarstwem na zbolałe dusze.

Traumatyczna przeszłość, która bardzo utrudnia teraźniejszość. Piekło wojny. Piętno, jakie wyciska na człowieku służba we wojsku. Po czymś takim nigdy już nic nie będzie takie samo. Poczucie straty, zniszczenia, wewnętrzne spustoszenie, beznadzieja. Trudna, złożona relacja międzyludzka. Brak wiary we własne siły, kompleksy, które utrudniają życie, niepewność, zagubienie. Dominacja, brutalność, zawziętość. Fascynacja, pożądanie, miłość naznaczona bólem, cierpieniem. Piękno przyjaźni, zrozumienie, oddanie. Brak szczerych rozmów, które powodują liczne nieporozumienia i niepotrzebne kłótnie.

Dobry, lekki, przyjemny, niewymagający romans. Czyta się szybko i przyjemnie. Ukazuje, że zawsze, kiedy tego sytuacja wymaga powinniśmy prosić o pomoc, to nic złego. Jest to debiut, czuć, że autorka ma potencjał. Mam nadzieję, że niejednokrotnie jeszcze mnie zaskoczy. Polecam, Tatiasza i jej książki.

?Walcz o mnie? jest książką kolejnej debiutantki na polskim rynku, która jest zaznajomiona z platformą wattpada. Ale czy ten tytuł wyróżni się spośród książek, które aktualnie pojawiają się na naszym rynku jak grzyby po deszczu ? Czy jest w niej coś wyjątkowego, co właściwie krzyczy: wybierz mnie ! Zaraz Wam wszystko wyjawię.

?Alex działa na mnie jak cholerny szturmowiec, który zawładnął moim życiem.?

Emily mogłoby się wydawać, że jest dziewczyną z temperamentem, umie postawić na swoim, podkreślić własne zdanie i osobowość. Jest kobietą, która jak większość bohaterek kreowanych przez autorów ma swoje demony przeszłości, które ją dręczą. Kiedy spotyka Alexa, od razu co widzi, to jego przystojną twarz, dominację i upartość. Jednak on nie jest w ogóle takim typem mężczyzny. Jest na pozór dominujący i obezwładniający, ale po chwili zwiewa, gdzie pieprz rośnie, bo sam do końca nie wie czego od życia pragnie. Jest jak chłopiec we mgle, który zgubił misia.

Bohaterowie są po przejściach, mają swoje wewnętrzne troski i niepokoje, jednak w tej książce nie ma nic, co przyspieszy krew w żyłach, co podniesie ciśnienie, absolutnie się nie dzieje. Przedstawię Wam obieg zamknięty tej historii, a mianowicie: spotykają się, wycofują się, płaczą, spotykają się, wycofują, kłócą, płaczą, pieprzą?.tak kilka razy i wow szczęśliwy koniec ? kwiatki, łąka i w ogóle wszystko jest takie wspaniałe i my jesteśmy idealni.

Jedna wielka klapa, dodatkowo pisana prymitywnym językiem, pozbawiona emocji, charakternych bohaterów i jakiejś głębi. Bardzo lubię cytaty, często wrzucam je w swoje recenzje, jednak w tej na próżno było mi ich znaleźć. Początek myślałam, że jednak się rozkręci, że będzie książką na poziomie, a jednak okropnie się zawiodłam i zarazem rozczarowałam.

Coraz bardziej utwardziłam się w przekonaniu, że wydawnictwa wydają książki, aby wydać. Jak przyszedł boom na mafie, to nie ma premiery w tygodniu, żeby nie było mafii, jak przyszedł boom na książki z wattpada, to także lecą w każdym wydawnictwie. Nie mam nic do autorów tam piszących, ale Kochani nie ma co owijać w bawełnę, jedni mają talent, jedni nie i nie zawsze ilość wyświetleń jest tego odwzorowaniem.

To wszystko nie zmienia jednak faktu, że jestem recenzentem, szukam jak wnikliwy detektyw książek, które się Wam spodobają i które zarówno ja, jak i Wy pokochacie. Więc pozostaje szukać dalej, bo ten tytuł jest niekoniecznie warty uwagi wymagających czytelników, szukających książek z charakterem.

Jednakże ja zawsze będę podkreślać to, że ilu czytelników tyle opinii, i zawsze warto samemu sprawdzić i wykreować własne zdanie.