W ZWIERCIADLE NIEJASNO

Jak wytłumaczyć aniołowi czym jest smak truskawki, jak pachnie choinka i co to znaczy być człowiekiem z krwi i kości? Tego zadania podejmuje się nieuleczalnie chora dziewczynka. W ciągu kilku bezsennych nocy próbuje wytłumaczyć pewnemu ciekawskiemu aniołowi Arielowi czym jest istota istnienia dla człowieka. W zamian Ariel ma jej zdradzić tajniki niebiańskiego życia. Po raz kolejny Gaarder stawiając nam banalne, wręcz czasami dziecinne pytania zmusza nas do „dziwienia się samym sobą”. Spojrzeniu autora na człowieka i otaczającą go rzeczywistość nigdy nie brakuje świeżości i dystansu. Przekonujemy się, że fakt istnienia, dla nas tak oczywisty i naturalny, w rzeczywistości jest jednocześnie cudem i niespodzianką, a spoglądając na nasze życie z perspektywy wieczności to tylko moment, bez znaczenia dla trwającego wszechświata. Książka Gaardera robi to co lubię najbardziej w książkach: każe nam myśleć. Zapominamy o tym, co już wiemy, czego się nauczyliśmy, zapominamy o nawykach, tradycjach, mechanizmach i procesach biologicznych. Dostajemy wspaniały dar: człowieka, którego sami musimy poznać, rozgryźć, odkryć go na nowo za każdym razem, bo kwintesencją istnienia jest nieustające zdziwienie, które powinno nam towarzyszyć od dnia narodzin aż do śmierci. I okazuję się, że nic nie jest oczywiste, że w rzeczywistości nie ma bardziej skomplikowanych teorii niż teoria smaku truskawki i zapachu choinki. Zadziwiająca opowieść o życiu z perspektywy wszechświata.