Upiór południa. Czerń

Dobrze napisana, męcząca książka. Oksymoron? A gdzieżby! Pani Kossakowska to potrafi. Napisać tak, że oczu nie można oderwać od lektury, a jednocześnie tak, że przy jedzeniu czytać się nie da, bo zemdli. Afryka. Lagos. I reporter z traumą. Po ostatnim pobycie na tym kontynencie, kiedy to zrozumiał, co to znaczy być ofiarą działań wojennych. Wciągająca, przewrotna książka. Rozprawiająca się, tak zupełnie przy okazji z naszym wspaniałym, oszalałym na punkcie konsumpcji światem. Reklama rękawiczek Alfreda Nieodzownego zostaje na długo w pamięci. Cóż ma napisać więcej? Już zaczynam szukać kolejnego tomu z tej serii.

Długo trwało, nim sięgnąłem po tą pozycję. Maję Lidię Kossakowską do tej pory znałem tylko z jej genialnych książek o Daimonie Freyu i reszcie diabelsko-anielskiej ekipy, osadzonych w konwencji angel fantasy. Nie wyobrażałem sobie horrorów w wydaniu Kossakowskiej, może nawet nie chciałem psuć sobie smaku, dobrego wrażenia, jakie wywarła na mnie swoimi książkami. Wreszcie jednak skusiłem się i, co tu dużo mówić, było warto.

Główny bohater, pochodzący z Polski, przez niektórych uważaną za kraj leżący w środkowej Rosji, pan Jacek, Jack Wilczyński zabiera nas w sam środek Czarnego Lądu. Jack jest korespondentem wojennym, który po tragicznym wypadku mającym miejsce właśnie w Afryce, stracił swoich kumpli. Bohater opowiada nam o wszystkim z pierwszej osoby, nie szczędząc sobie wulgarnych, choć trafnych wypowiedzi. Jego życie od czasu wypadku stało się istnym piekłem. Niegdysiejszy przyjaciel, który tego dnia zginął w eksplozji, pojawia się coraz częściej w jego snach, a później także na jawie. Nie pomagają terapie, leczenia ani egzorcyzmy. Samobójstwo zostaje udaremnione przez personel szpitalny. Jack porzuca swoją ukochaną i udaje się w miejsce, gdzie wszystko się zaczęło. Jest przekonany, że tylko tam pozbędzie się wreszcie przyjaciela nieboszczyka z dymiącą głową, który nieustannie zaprząta jego myśli i nie pozwala normalnie funkcjonować. Wilczyński jest pewny, że zakończy to wszystko, jednak teraz dopiero wszystko się zacznie...

Książka z każdą następną stroną nabiera rozpędu. W powietrzu czuć śmierć, krew spływa ulicami, a starożytne bóstwa budzą się do życia. Tylko dla ludzi o mocnych nerwach.