Ukryte uczucia

Diana Palmer to jedna z moich ulubionych autorek. Przygodę z jej twórczością rozpoczęłam już dawno, dawno temu, dlatego też, z chęcią sięgnęłam po ?Ukryte uczucia? wydane przez wydawnictwo HarperCollins.
Jako, że powieści obyczajowe i romanse należą do moich ulubionych gatunków, losy Gracie i Jasona były dla mnie ogromną ciekawością. Para ta połączona przez złe doświadczenia żyją ze sobą jako brat i siostra. Jednak z czasem ich więź całkowicie się zmienia. Ona ukrywa swoje uczucia, on również stara się zataić to co czuje do dziewczyny. Robi wręcz wszystko, aby ją od siebie odepchnąć. Kiedy czytelnikowi wydaje się, że już wszystko dobrze się ułoży, Gracie zostaje porwana. Wiadomo co za tym idzie, przestępcy żądają okupu, który dla Jasona nie jest problemem - odziedziczył po ojcu fortunę. I tutaj zaczyna się coś, co moim zdaniem było albo przesadzonym dodatkiem, albo nie do końca dopracowanym. Sama historia miłości tych dwojga jakoś się broni. Jednak to porwanie, które najbardziej mnie zachęciło do przeczytania, było co najmniej dziwne i zostawia sporo do życzenia. Kobieta zostaje odbita z rąk porywaczy, czyli ludzi Fuentesa przez Generała Machado, który w humanitarnych warunkach przetrzymuje takich ludzi wyłącznie dla okupu. Nie morduje, nie krzywdzi, wręcz zapewnia sielskie życie swoim ofiarom. Robi to dlatego, że chce powrócić do władzy, a bez pieniędzy nie uda mu się tego zrobić. Cały ten wątek, który pojawia się dwa razy w całej książce, wydaje się mocno naciągnięty, żeby nie powiedzieć niepotrzebny. To właśnie bardzo wpłynęło na ostateczną ocenę tej powieści. Podobało mi się natomiast to, że autorka w dobry sposób przeplata losy bohaterów pobocznych i uwidacznia ludzkie wady. Pokazuje, że nie zawsze wszystko to co widzimy w drugim człowieku jest prawdą. Mamy skłonności do powierzchownej oceny innych, a nie patrzymy na to, co mają wewnątrz. Tutaj poznajemy różne tajemnice, które każdy z bohaterów, jak i Gracie tak i gosposia Jasona, pani Harcourt, czy nawet jego kierowca, John. Najbardziej spektakularną ma właśnie pani Harcourt, zmieni ona bowiem życie obojga bohaterów. Po pojawieniu się w powieści kobiety o imieniu Kitty, z którą Jason zaręczył się aby zapomnieć o Gracie, życie wszystkich zostanie wywrócone do góry nogami. To właśnie jej decyzje sprowadzą na bohaterów wiele nieszczęść.Aby poznać więcej szczegółów z tej historii, musicie sami ją przeczytać.
Powieść "Ukryte uczucia" to średnia obyczajówka, w której mamy dużo miłości, odrobinę namiętności, szczyptę kryminału i mnóstwo sekretów. Te wszystkie składniki dają nam dobrą historię, którą warto przeczytać, a która nie wymaga od nas wielkiego wysiłku.

Miłość nie zawsze wybucha nagłym płomieniem. Czasami tli się powoli, niezauważalnie.

Jason i Gracie są przybranym rodzeństwem. Łączy ich szczególnie silna więź przyjaźni. Ale pewnego dnia Jason dochodzi do wniosku, że czuje do Gracie coś znacznie więcej niż tylko sympatię. Okazuje się, że dziewczyna także odwzajemnia jego uczucia, lecz nie potrafi się do tego przyznać. Niespodziewanie dochodzi do tragedii. Terroryści porywają Gracie. Czy Jason uratuje ukochaną? Czy los da im szansę, by mogli wyjawić przed sobą swoje skrywane uczucia?

Diana Palmer, a właściwie Susan Spaeth Kyle napisała pierwszą powieść w 1979 roku. Wcześniej przez szesnaście lat pracowała jako dziennikarka w dziennikach i tygodnikach. Wydała ponad dziewięćdziesiąt książek, które przetłumaczono na wiele języków. Zdobyła siedmiokrotnie nagrodę Waldenbooks National Sales, czterokrotnie B. Dalton National Sales Award, dwukrotnie BookRack National Sales Award i wiele innych (Lifetime Achievement Award, Affaire de Coeur, RWA). Jest członkinią wielu towarzystw i zrzeszeń.

Od czasu do czasu chętnie sięgam po twórczość autorki, zwłaszcza kiedy mam ochotę na coś lekkiego i nieobowiązującego. Ot, banalny romans pełen emocji i napięcia. Dlatego postanowiłam przeczytać ,,Skrywane uczucia?? licząc na przyjemną rozrywkę. Czy moje oczekiwania zostały w stu procentach spełnione? Jestem zadowolona, choć nie obyło się bez drobnych zgrzytów, które wpłynęły na niekorzyść książki. Ale o tym za chwilę.

Sama fabuła jest ciekawa i wciągająca. Poznajemy Gracie i Jasona, którzy przez wiele lat dorastali razem. On jest przystojnym milionerem, po śmierci rodziców i macochy sprawuje pieczę nad swoją przybraną siostrą. Ona - nie wiedzieć czemu, jest nieśmiała i skryta, a mężczyzn trzyma na dystans. Ciepłe relacje utrzymuje jedynie z Jasonem. Wkrótce na skutek nieprzewidzianych, dramatycznych wydarzeń przybrane rodzeństwo zostaje rozdzielone. Diana Palmer stworzyła przewidywalną acz ekscytującą powieść z elementami romansu i sensacji. Kilka scen było lekko naciąganych i przesadzonych, ale jako całość wypada całkiem nieźle. Szczególnie podoba mi się, że autorka postawiła na coś więcej niż tylko przelotne miłostki, intrygi, zdrady i spiski. Potrafi również docenić wartości moralne takie jak przyjaźń, lojalność, obowiązek, szacunek, co znacznie podnosi wartość książki.

Bohaterowie są całkiem wyraziście nakreśleni, ale niestety ich rys psychologiczny pozostawia trochę do życzenia. Mam tu przede wszystkim na myśli sporą naiwność Grace. Po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa boi się każdego bliższego kontaktu z płcią przeciwną, ponieważ jest przekonana, że czeka ją tylko cierpienie i? krew. Jakoś nie mogę uwierzyć, że dwudziestokilkuletnia kobieta ciągle ślepo wierzy słowom swojej nieżyjącej matki. Wprawdzie była świadkiem pewnych okropieństw, mimo to jej zachowanie i sposób myślenia wydawał mi się dziwnie sztuczny i mało wiarygodny. Nie zmienia to jednak faktu, że ogólnie budzi sympatię i z zapartym tchem śledzi się jej perypetie. Natomiast Jason początkowo pokazał się z dobrej strony jako szarmancki, opiekuńczy, trzeźwo myślący człowiek. Ale przez pewien głupi epizod nieco stracił w moich oczach.

Nie sposób pominąć wątku miłosnego. Kiedy Gracie zostaje porwana, Jason uświadamia sobie, że kocha ją ponad wszystko. Jak potoczą się ich dalsze losy? Będzie niebezpiecznie, wybuchowo i romantycznie. I co ważniejsze - obejdzie się bez przesadnie ociekającego lukru.

Książka niesie ze sobą ukryty przekaz. W piękny sposób uświadamia, że najważniejszy jest drugi człowiek, nie pieniądz. Ponadto pokazuje, że szacunek należy się każdemu, bez względu na wiek, status materialny, społeczny lub zawodowy. To bardzo cenna lekcja, zwłaszcza dla pyszałkowatych megalomanów.

Autorka posiada lekkie pióro i stosuje plastyczne opisy, dzięki czemu z łatwością można wyobrazić sobie daną osobę i sytuację w jakiej się znajduje. Plusem jest również wartka akcja, która obfituje w wiele niecodziennych wydarzeń. Generalnie to dobry umilacz czasu i w takiej kategorii należy rozpatrywać tę pozycję. Dlatego polecam ją głównie fanom autorki, miłośnikom romansów oraz wszystkim szukającym błogiej odskoczni od bardziej ambitnych tytułów.

Ukryte uczucia Diany Palmer to książka, która daje wytchnienie i pozwala odpocząć od codziennych słabości. To pewnego rodzaju terapia ratująca przed monotonią i słabościami. Warto znaleźć się czasami w bajkowym świecie, bo taki idealny świat widziałam przewracając kolejne strony. W tym multikulturowym wyobrażeniu Palmer istnieje również zło, przemoc i tajemnice oraz występują niebezpieczeństwa. Jak w życiu. To książka z rodzaju HEA, którą po zamknięciu odkłada się ze zregenerowanym umysłem. Bardzo lubię ten stan zadowolenia, taki który dodatkowo dodaje sił i energii.

Romanse nie są moją mocną stroną. Nieczęsto po nie sięgam i nie dlatego, że nie lubię. Głównym powodem jest ich naiwność i nierealność. Miło było by przeczytać coś co ma w sobie romantyzm, ale jest też prawdopodobne, że się wydarzy. Mimo to trafiają w moje ręce, bo każda kobieta ma ochotę oderwać się od rzeczywistości, pomarzyć i przenieść się w zazwyczaj bajkowy świat. W moim wypadku literatura tego gatunku to przerywnik w pozycjach poważnych i/lub drastycznych. A z Dianą miałam już styczność i czytała mi się niesamowicie lekko i przyjemnie. Tak więc jeśli romans i odskocznia to pada na nią...

Griaciela i Jason to przybrane rodzeństwo. Choć tak na prawdę nic ich nie łączy to on otoczył ją opieką i wsparciem już od pierwszych dni, gdy zamieszkała z mamą w ich posiadłości. Jak się okazało otoczył ją też uczuciami i to niekoniecznie braterskimi. Jednak skrzętnie starał się to ukrywać. Gracie po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa ma problemy ze zdrowiem oraz zaufaniem ludziom - szczególnie płci przeciwnej. Jest pewna, że nigdy nie zwiąże się z żadnym mężczyznom, a to co zaczyna czuć do przybranego brata w takim samym stopniu ją szokuje, zaskakuje jak przeraża. W końcu to brat, od niepamiętnych czasów najważniejsza osoba w jej życiu - tylko priorytety tego słowa "najważniejszy" uległy zmianie. Uczucie nie jest siostrzane, a kobiecie. Każda bliskość powoduje u niej sprzeczne emocje - rozkosz i panikę. Żadne z nich nie umie się otworzyć i porozmawiać - wyjaśnić co się dzieje. I nagle w ich do tej pory uporządkowany świat, który zachwiał się od zmiany wspólnego nastawienia wdziera się przemoc, brutalność i niepewność. Gracie zostaje porwana, a Jason szantażowany przez porywaczy odchodzi od zmysłów. Jest w stanie zrobić wszystko byle odzyskać dziewczynę całą i zdrową. Czy ta sytuacja pozwoli im w końcu szczerze porozmawiać? Kto i jakie tajemnice jeszcze skrywa? Co jeszcze wydarzy się w życiu bohaterów? Czy odważą się zrobić krok w przód? Dlaczego tak często to co mamy doceniamy dopiero po stracie? I czy odzyskanie tego coś zmieni?

Na te i wiele innych pytań odpowie Wam właśnie ta pozycja w sposób czasami dramatyczny, czasami przezabawny. Wyjątkowo choć pozycja naprawdę lekka to sprawiła mi wiele radości i stwierdziłam, że za szybko się skończyła - co jak na mnie i romanse jest aż dziwne! Polecam miłośniczkom gatunku, autorki oraz tym które chcą czegoś innego niż zwykła nudna codzienność! Ocena nie dobije do samej góry, bo jednak zbyt słodko ;)