Ucieczka znad rozlewiska

Katarzyna Zyskowska-Ignaciak to autorka kilku powieści obyczajowych. Jest absolwentką marketingu oraz dziennikarstwa, lecz w odniesieniu sukcesu w obu tych dziedzinach przeszkodziło jej przyjście na świat pewnego młodego człowieka. Ku uciesze mojej i z pewnością wielu innych czytelników, Pani Kasia zajęła się pisaniem. Aktualnie mieszka w Warszawie, choć jak twierdzi, woli odludne miejsca. Kocha podróże, wieczory najchętniej spędza w towarzystwie skandynawskiego kina, a poranki na wsłuchiwaniu się w portowy śpiew want i salingów. Ucieczka znad rozlewiska jest już czwartą jej powieścią. Do tej pory nie miałam styczności z twórczością tej autorki, jednak lubię książki obyczajowe, więc prędko zabrałam się za lekturę.

Frania Melzer to niespełna trzydziestoletnia kobieta, która ma już po uszy znajomego, sennego Kazimierza. Źle rozmawia jej się z matką, która jest równie uparta jak ona, a i w narzeczonym coś jej nie pasuje. W jednej chwili postanawia zmienić całą swoją przyszłość. Perspektywa spokojnego życia w rodzinnym miasteczku z przewidywalnym do bólu mężczyzną nie jest jej wymarzoną. W dniu swojego ślubu, Franka ucieka sprzed ołtarza i niewiele się zastanawiając wyjeżdża do Warszawy, gdzie zaczyna wszystko od nowa.

Ucieczka znad rozlewiska to przyjemna i ciepła obyczajówka, idealna na letnie popołudnia. Autorka świetnie operuje piórem, tworzy zabawne dialogi i barwne opisy, które niesamowicie oddziałują na wyobraźnię czytelnika. Samo przedstawienie Warszawy, czy spokojnego Kazimierza robi wrażenie. Bardzo spodobały mi się także opisy potraw, jakie przyrządzała Frania. Od samego czytania miałam na nie wielką ochotę! Dialogi to również mocna strona książki. Wszechobecny jest tutaj humor, który towarzyszy Frani na każdym kroku i widać to właśnie głównie w rozmowach.

Katarzyna Zyskowska-Ignaciak potrafi pisać na tyle ciekawie, że bardzo szybko wciąga czytelnika i nie pozwala odejść bez poznania zakończenia. Czytając, czujemy się jakbyśmy uczestniczyli we wszystkich wydarzeniach, a nie tylko obserwowali je z dystansu. W książce mamy zastosowaną narrację pierwszoosobową, prowadzoną z punktu widzenia Franki, dzięki czemu łatwo jest wczuć się w jej sytuację, a także zwyczajnie ją polubić. A Frania jest przesympatyczną postacią! To osoba z fantastycznym podejściem do życia i wielkimi zasobami energii. Jest świetnym przykładem tego, że w życiu warto podążać za marzeniami.

Ucieczka znad rozlewiska to książka, którą warto przeczytać. Może i nie jest lekturą najwyższych lotów, jednak jej prostota i lekkość sprawiają, że czyta się ją o wiele przyjemniej niż niektóre z tych lepszych pozycji. To wspaniała lektura na lato, która umila czas i poprawia humor. Polecam ją przede wszystkim miłośniczkom tego typu lektur, ale też osobom, które polską literaturę omijają szerokim łukiem - naprawdę warto się przemóc i dać szansę naszym rodakom! Pani Kasia zyskała sobie we mnie fankę i z pewnością jeszcze nie raz sięgnę po jej twórczość.

Strasznie nie lubię czytać książek według określonej wcześniej listy. Po każdej zakończonej lekturze wolę za to podejść do swoich regałów i po kilkuminutowym spoglądaniu na całość zbiorów, usidlić swoją ofiarę. Tak było zawsze, a jedynymi wyjątkami stają się serie, które lubię ponad wszystko inne, a także powieści, które zdarza mi się pożyczyć od znajomych. Literatura jest bowiem dziedziną sztuki, w której nie zniosłabym przewidywalności i jasno określonego porządku. Dlatego właśnie staram się poznawać różne gatunki, które choć trochę wydadzą mi się bliskie.

"Ucieczka znad rozlewiska" to najnowsza powieść Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak, która opowiada swoim czytelnikom historię Franciszki Melzer - mieszkanki Kazimierza Dolnego i wielkiej miłośniczki przygód. Być może nie ujawnia tego w swoim życiu codziennym, jednak w głębi duszy pragnie przenieść się do miasta, które otworzyłoby przed nią wiele o więcej możliwości. To właśnie one skłaniają dziewczynę do podjęcia decyzji, która raz na zawsze odmieni jej dotychczasową egzystencję. Spontaniczna ucieczka sprzed ołtarza sprawia, że w ogóle nie myśli ona o konsekwencjach swojego czynu. Główna bohaterka stara się czerpać przyjemność z każdej chwili, którą dane jest jej spędzić w stolicy. Czy France uda się odnaleźć szczęście, o którym zawsze marzyła? Do jakich wniosków dojdzie w trakcie swojego pobytu w wielkiej metropolii?

Katarzyna Zyskowska-Ignaciak napisała książkę, którą być może i nie zaliczymy do grona literatury wybitnej, jednak z całą pewnością będziemy polecać tysiącom Moli Książkowych w całej Polsce. Po raz kolejny przekonałam się o niezwykłym talencie pisarki, dla której pisanie książek jest wielką przyjemnością, o której marzyła od bardzo dawna. Dzięki temu zyskaliśmy utalentowanego twórcę utworów, które w dużej mierze przeznaczone są dla płci pięknej. Podczas spotkania z utworami p. Katarzyny nie mamy czasu na nudę i nadmierne spoglądanie się w otaczającą nas rzeczywistość. Niewątpliwie wpływa to na jej korzyść i zdecydowany plus, który zamiast maleć i z powszednieć, wzbudza w swoich czytelnikach ciągły głód i niedosyt. Rewelacyjny jest również fakt, że autorka stara nam się przybliżyć sytuacje osób, którym nie zawsze wiedzie się tak jak powinno. Z przyjemnością obserwuje się indywidualizm, z którym twórca podchodzi do każdego rozpoczętego wątku. Nie ma tu nawet mowy o szufladkowaniu poszczególnych bohaterów i narzucanie odbiorcom własnego zdania na ich temat. Od tego właśnie są czytelnicy, którzy cierpliwie zapoznają się z treścią książki i wyciągną wnioski, od których będzie zależał całościowy odbiór utworu.

"Ucieczkę znad rozlewiska" chciałabym polecić osobom, które dość sceptycznie podchodzą do literatury tworzonej przez naszych rodzimych autorów. Jestem niemalże pewna, że spełni ona wasze oczekiwania i zarazem ukaże piękno, które kryje się za lekkimi i niezobowiązującymi historiami. Nie zapominajmy, że także one są nam potrzebne do szczęścia, a ono z kolei jest zależne od nas i naszych decyzji. Myślę, że miłośników tego typu literatury, nie muszę za specjalnie zachęcać do jej przeczytania. Z wielką niecierpliwością oczekuję kolejnych publikacji Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak i mam nadzieję, że już niedługo dane mi będzie zagłębić się w kolejnej powieści, która wypłynie spod jej pióra. Tymczasem nie pozostaje mi nic innego, jak tylko życzyć Wam udanej lektury. Oby do waszego spotkania z tym utworem doszło jak najszybciej. Nie pożałujecie.

Wyd. Nasza Księgarnia, lipiec 2012
ISBN: 978-83-10-12264-3
Liczba stron: 386
Ocena: 7/10

Recenzja opublikowana na:
[www.recenzje-leny.blogspot.com]

Slodko-gorzka historia troche jak z komedi romantycznej. Bardzo spodobala mi się głowna bohaterka. Dlugo czekalam na ta ksiazke. Ta autorka zaczyna byc moja ulubiona, bo to już 3 jej ksiązka z kolei, ktora przeczytalam i naprawde wciaga i poprawia humor. Polecam kazdej dziewczynie, a zwlaszcza tym na zyciowych zakretach!