Trzynaście

Aktor Robert Salomon zostaje oskarżony o brutalne podwójne morderstwo. Zapowiada się proces, jakiego od sprawy O.J. Simpsona świat nie widział. Obrony oskarżonego podejmuje się Eddie Flynn, choć czeka go ciężka walka. Zwłaszcza dlatego, że jego klienta sądzić będzie sam morderca.

Zamysł na fabułę w przypadku tej książki był więcej niż nieszablonowy. Nie dość, że zabójca będzie sądził niewinnego człowieka za zbrodnię, której osobiście dokonał to jeszcze mamy okazję przeczytać narrację z jego perspektywy i krok po kroku możemy śledzić jego chytre poczynania. Kilka elementów niestety nie zagrało.

Decydując się na przeczytanie najnowszej powieści autora nie miałam pojęcia, że jest to kolejna część cyklu, jednak na szczęście nieznajomość poprzednich pozycji nie umniejszyła mojej przyjemności z lektury. Można tutaj natrafić na kilka nawiązań do przeszłości głównego bohatera, ale nie były one szczególnie znaczące. Cała akcja książki skupia się w przeważającej mierze na zagadce kryminalnej, a nie na postaci prawnika.

Prawnicza batalia na sali rozpraw i oratorskie zdolności przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości, jak i obrońców zostały w tej pozycji naprawdę świetnie oddane. Kartki w zasadzie same się przewracały, a z każdą kolejną potęgowało się tylko moje zainteresowanie fabułą. Ale niestety, mój zachwyt runął z kretesem. Trzeba mieć naprawdę ogromny talent, żeby tak zepsuć zakończenie książki. Nie jest to nawet kwestią moich własnych niespełnionych przewidywań, bo nigdy nie zakładam, co się wydarzy. Lubię być zaskoczona finałem książki i tutaj owszem, byłam, ale skrajnie negatywnie. Niestety zakończenie w wypadku książki ?Trzynaście? jest do bólu przekombinowane. Autor mocno popłynął i to znacznie dalej niż jak to miało miejsce w przypadku jego poprzedniej pozycji spod jego pióra pt. ?Wkręceni?.

?Trzynaście? to dobry prawniczy thriller, pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji. Znakomite wrażenia zabiła jedna rzecz, ogromnie zgubna dla książek ? przesyt. Jeżeli nie boicie się nadmiaru abstrakcji to pozycja ta powinna sprostać Waszym oczekiwaniom.

Śledzę na bieżąco oferty wydawnicze, bo to trochę takie moje hobby. Kiedyś wchodziłam do księgarni i przepadałam na kilka godzin biorąc książki do ręki, czytając opisy i w ten sposób wybierałam lektury. Dzisiaj robię to z pozycji sofy z komputerem na kolanach. Nadal czytam opisy, przyglądam się okładkom (chociaż podobno nie ocenia się książek po okładkach) i zamawiam, niemal hurtowo, książki. Kiedy w zapowiedziach Wydawnictwa Albatros pojawiła się książka Stevea Cavanagh pod tytułem "Trzynaście" mocno zwróciła moją uwagę, zwłaszcza że od dawna szukałam thrillera prawniczego, gatunku spopularyzowanego w Stanach Zjednoczonych głównie za sprawą seriali.

"Trzynaście" to według mnie thriller idealny. Autor genialnie poradził sobie z tematem, a historia przez niego opowiedziana wciąga bez reszty, przeczytane kartki niemal same się przewracają.

Jednym z głównych bohaterów jest Eddie Flynn, prawnik z niezbyt czystą przeszłością, przed którym kariera stoi otworem. Sam będąc kiedyś oszustem potrafi dla dobra sprawy wykorzystać swoje dawne umiejętności. Pewnego dnia zgłasza się do niego bardzo renomowana nowojorska kancelaria, która chce go zatrudnić do obrony swojego klienta, wziętego hollywodzkiego aktora kina akcji, oskarżonego za zabójstwo żony i ochroniarza, jej kochanka. Eddie podejmuje się obrony aktora, bo zawsze podejmuje się prowadzenia spraw ludzi, w których niewinność wierzy. Tak jest i w przypadku Roberta Salomona. Za wszelką cenę chce udowodnić niewinność klienta przed ławą przysięgłych, chociaż momentami sam zaczyna wątpić w jego niewinność, bo wiele dowodów wskazuje na to, że podwójna zbrodnia była jego dziełem. A na domiar złego z ławą przysięgłych nie wszystko jest w porządku, wśród nich bowiem jest morderca, który czynnie bierze udział w sprawie i usiłuje zacierać ślady.

Akcja książki praktycznie w większości rozgrywa się na sali sądowej, gdzie obrona i oskarżyciel prześcigają się w dostarczaniu kolejnych dowodów mających przekonać przysięgłych do swojej tezy, a wychodzące na jaw kolejne sekrety podsycają napięcie nieprzewidywalnego procesu. Spektakularną rozprawę sądową, gdzie obie strony nie zawsze grają ferr, wyciągają z rękawa asy zdobyte w różny sposób, stosują przeróżne sztuczki mające przekonać ławę przysięgłych czy wykorzystują różnego rodzaju naciski na przesłuchiwanych i przysięgłych śledzi się z zapartym tchem.

Raz jeszcze napiszę, genialny thriller z wbijającym w fotel zakończeniem. Polecam!

Steve Cavanagh znowu mnie zmieszał i bardzo bym sobie życzyła, żeby to zmieszanie było pozytywne, ale tak trochę wyszło, jak wyszło.

Zacznę od tego, że jest to już czwarta część o przygodach Eddiego Flyna, ale ja miałam okazję spotkać tego pana po raz pierwszy. Nieznajomość wcześniejszych tomów w niczym nie przeszkadza, przynajmniej ja uważam, że wszystko zrozumiałam. Powieść to kryminał prawniczy, w którym autor musiał mocno namieszać. I z jednej strony książka mocno wciąga, fajnie się czyta, ale zabrakło między nami chemii. Może to wina tego, że średnio odnajduję się w tematyce prawniczej i po cichu liczyłam, że styl autora wynagrodzi mi moje braki.

Moja ocena jest mocno zmieszana, bo całość podobała mi się, ale chyba oczekiwałam czegoś mocniejszego. Jednak nie żałuję czasu spędzonego z Eddiem i uważam, że każdy musi sam ocenić co myśli o tym panu.

Kto zabił?

?Trzynaście? Steve?a Cavanagh to wyjątkowo dobrze pomyślany, skonstruowany i napisany thriller prawniczy, który nawiązuje do najlepszych tradycji tego gatunku. Fabuła skrojona jest, można powiedzieć, na miarę, nie ma w niej bowiem żadnych zbędnych słów czy opisów ? jest w niej tylko istotna treść, która odmierzona w odpowiednich proporcjach dotyczy po równo każdego z głównych wątków tej historii. Wątki główne będą zaś w niej dwa ? pierwszy został poprowadzony z perspektywy obrońcy oskarżonego, a drugi? z perspektywy mordercy (!).

Cała historia zaczyna się w momencie gdy znane aktorskie małżeństwo doświadcza niewyobrażalnej tragedii ? żona Roberta Solomana zostaje zamordowana? Śmiało można powiedzieć: zbrodnia w błysku fleszy, Solomanowie byli bowiem pierwszej klasy celebrytami, regularnie goszczącymi na okładkach kolorowych magazynów. Gdy mija pierwszy szok - rusza akcja poszukiwania winnego. I wszystkie tropy jak po sznurku prowadzą do? Roberta Solomana.

Czy mąż rzeczywiście zabił żonę? W sprawę włącza się znany adwokat Eddie Flynn; dzięki jego uczestnictwu w sprawie Soloman zyskuje pierwszą potencjalną szansę na skuteczną obronę. Aktor-celebryta twierdzi bowiem, że jest niewinny? Proces tak czy inaczej rusza. I od samego początku wygląda on i przebiega co najmniej dziwnie. Zachowanie członków ławy przysięgłych także zaskakuje i pozostawia co nieco do życzenia? Co tu się dzieje? Czy Eddie Flynn odkryje prawdę?

Thriller wciąga już od pierwszych stron. Wątek kryminalny skonstruowano w książce bardzo dobrze i przekonująco, jednak najlepsze fragmenty książki to te pochodzące z sali sądowej i dotyczące prywatnego dochodzenia w intencji obrony oskarżonego wszczętego przez Flynna. Kawał świetnej i trzymającej w napięciu literatury!

Fabuła poprowadzona jest już od bardzo wczesnych etapów książki dwutorowo. Pierwszą perspektywą jest perspektywa Flynna i owdowiałego małżonka, drugą zaś? perspektywa mordercy-psychopaty. I do tego w gruncie rzeczy można by się przyczepić, albowiem niemal od samego początku książki wiemy, kto jest rzeczywistym mordercą! Nie tak powinny wyglądać thrillery prawniczo-kryminalne? Byłby to niewybaczalny błąd autora gdyby nie jedna rzecz: sama osoba mordercy TO NIE WSZYSTKO W TEJ HISTORII. W miarę czytania okazuje się bowiem, że w dokonanej zbrodni nie chodziło tylko o pozbawienie życia znanej aktorki, ale o dużo więcej. Sprawa ma więcej niż jedno dno, a wątki pojawiające się z biegiem czasu dodają całej historii pikanterii, aury tajemniczości i trzymają dzięki temu w napięciu aż do ostatniej strony. Wielkie brawa dla autora!

Cavanagh mógł się tą książką zapędzić w kozi róg i pogrzebać jako autor, a jednak? wybrnął :) To nie tylko jedna z lepszych książek jego autorstwa, ale także jeden z lepszych thrillerów prawniczych w ogóle ? a już na pewno w ostatnich latach. Zabieg z dwutorową fabułą i przedstawieniem mordercy już w początkowej fazie rozwoju wydarzeń nie był wcale błędem nie do wybaczenia, ale obliczoną na podniesienie napięcia zagrywką autora, dzięki której poznajemy różne punkty widzenia na całą sprawę i, w miarę rozwoju wydarzeń, nowe wątki w niej istniejące. To był jednak świetny zabieg fabularny :)

Lektura była fantastyczna ? coś czuję, że spodoba się niejednemu z Was :)

Gorąco polecam!

Trzynaście to zazwyczaj pechowa liczba. Ludzie często się obawiają ?13?. Czy słusznie? Nie wiem. Ze mną trzynastka jest związana nieodłącznie od urodzenia, poprzez imieniny do ważnych wydarzeń w moim życiu. Nie mogę powiedzieć, że przynosi mi pecha. Przeciwnie, dla mnie jest szczęśliwa. Ale czy przyniosła również szczęście bohaterowi powieści Trzynaście? Oj, nie wiem co odpowiedzieć. Ale już możecie się przekonać sami, Trzynaście otwiera przed wami swoje wrota ?
Znany celebryta jest oskarżony o zamordowanie małżonki i jej kochanka. On oczywiście nie przyznaje się do winy. Jednak wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że to jednak on stał za tym morderstwem. Zebrane dowody świadczą na jego niekorzyść. Jak ma się oczyścić z zarzutów, skoro jeszcze przez rozpoczęciem procesu został oskarżony i skazany? A może jednak warto spróbować? Zadania tego podejmuje się młody prawnik Eddie Flynn, który ma za sobą złą przestępczą przeszłość. Jednak teraz postanowił wrócić na przyzwoitą drogę i broni niewinnych. Wierzy, że Robert Solomon jest niewinny, za wszelką cenę stara się uzyskać potwierdzenie swoich przypuszczeń. Do wspólnej obrony wciąga znajomą agentkę FBI. Wiele wspólnie przejdą, będą miewali trudne chwile, łącznie z groźbą utraty życia przez Eddiego. A dlaczego tak się dzieje? Bo z drugiej strony mają twardego przeciwnika, seryjnego mordercę. Chce on za wszelką cenę być przysięgłym na tym procesie? Dlaczego? Ma w tym osobisty interes. Zastanówcie się przez chwilę, może zaświta wam jakaś intrygująca podpowiedź. Nic z tego, nie łudźcie się, ta historia jest tak niewiarygodna, że aż niemożliwa ? Uporczywie nasuwa mi się pytanie: A co jeżeli Robert nie jest jedynym aktorem na sali sądowej? Co, jeśli zabójca wcale nie siedzi na ławie oskarżonych?
Trzynaście to uzależniający thriller, który w wybitny sposób odsłania nam kulisy procesu znanego celebryty. Walka na słowa między obroną a oskarżeniem, nieczyste chwyty i pułapki, niesamowity klimat emocjonującego procesu. Od początku zadajecie sobie pytanie, co zwycięży? Prawda czy kłamstwo? Nie jest to oczywiste, ale uchylę rąbka tajemnicy, i tylko wspomnę, że zwycięstwo odniesie sprytniejszy i cwańszy ?
O czym jest ta powieść? Jednym słowem o poszukiwaniu prawdy. O probie dojścia krętymi i wąskimi uliczkami, nieoświetlonego i spowitego opadającą mgłą miasteczka, do schwytania zabójcy, który zawsze jest o krok przez wymiarem sprawiedliwości. Mały, ale krok przed ...
Wybitna i inteligenta. Przebija się przez nią wielka i skrupulatna wiedza prawnicza autora. Idealne połączenie, seryjny morderca ma szansę stać się sędzią we własnej sprawie. Niewyobrażalna kompilacja. Ona musi eksplodować, nie możne stłumić emocji w zamkniętej skorupie.
Ostrzegam, niebezpiecznie wciąga i uzależnia. Zapewniam, że w trakcie lektury będziecie na dwóch przeciwstawnych biegunach, raz będziecie seryjnym mordercą, a raz sprawiedliwym sędzią. Która z ról wam bardziej odpowiada? W zależności od okoliczności i nastroju, do zdobycia ciekawe doświadczenia, a jeszcze ciekawsze wrażenia i emocje.
Misternie skonstruowana fabuła, nietuzinkowi bohaterowie brylujący w gąszczu prawniczych kruczków, a zakończenie niemożliwe do przewidzenia. Klimat mglisty i spowity mgłą, otumaniający i wprowadzający atmosferę strachu i przerażenia. I świetnie, takie powinny być dzieła mistrzów. Bo do takich niewątpliwe należy ta powieść.
Nie będę jej wam zachwalać, sami się przekonajcie, czy warto po nią sięgnąć. Reklama może tylko jej zaszkodzić ?