Po przeczytaniu pierwszych przygód muszkieterów w książce „Trzej muszkieterowie” myślałem, że już nic mnie nie zaskoczy. Podejrzewałem, iż drugą część będzie przypominała poprzednią. Jakże pozytywne było moje zaskoczenie, gdy sięgnąłem po tę pozycję. W niejednym momencie książka zaskakuje, wzrusza, przeraża, a także śmieszy. Autor w jak najbardziej profesjonalny sposób przeplata prawdę historyczną z fikcją literacką. Przygody muszkieterów w „Dwadzieścia lat później” ukazuje rządy następcy Richelieu Mazariniego (wielkiego intryganta) oraz niezłomną przyjaźń łączącą Atosa, Portosa Aramisa i d'Artagnana. Pomimo czasu który upłynął od ich ostatniego spotkania, zmian w ich życiu oraz różnic poglądowych są oni nadal wielkimi przyjaciółmi. Jeden za drugiego jest skłonny oddać życie.
W powieści tej wprowadzona zostaje postać drugoplanowa, która w kolejnej ostatniej części będzie postacią wodząca Raula syna Atosa a i w tej części ta postać odgrywa pewna rolę. Aleksander Dumas jest jednym z tych powieściopisarzy, którego książki nigdy sie nie starzeją, a na pewno nabierają nowego rzeczywistego wymiaru. Książkę szczególnie polecam sympatykom literatury z zakresu "płaszcza i szpady". Na pewno nie pożałujecie!
książka 
