Bardzo wciągająca i niezwykle prawdziwa powieść. Autorka w powieści zabiera nas do wspomnień wybitnego naukowca, którego ułożone życie poprzez podjęcie złej decyzji rozpadło się w jednej chwili. Gdyby został na miejscu i udzielił pomocy jego życie nie skomplikowało by się tak bardzo, może dziewczyna otrzymując wcześniej pomoc miałaby szansę przeżyć. Życie Tomasza po wypadku zmieniło się w rwący wodospad, każde jego kłamstwo wciągało go coraz głębiej jak wir w spienioną wodę. Wyrzuty sumienia, które dręczą Tomasza nie dają mu spokoju co również zauważa jego żona, on sam wie że im później przyzna się do winy tym gorzej. Z obawy przed utrata rodziny i zaprzepaszczeniu kariery postanawia udać się do psychiatry i zagłuszyć wyrzuty sumienia tabletkami, ale nie ma takich tabletek, które zagłuszą nasze sumienie. Autorka swoją powieścią uświadamia nam do czego doprowadza kłamstwo, jak ukrywanie popełnionego przestępstwa może doprowadzić nawet do choroby psychicznej. W książce poruszony jest bardzo ważny temat wynalezienia leku na raka, nad którym pracuje Tomasz. Czy gdyby nie doszło do wypadku, lub przyznał się wcześniej to udałoby mu się znaleźć lek na tą straszną chorobę? Autorka ukazuje nam, że nie tak łatwo jest żyć z wyrzutami sumienia, prawda w końcu nas dopadnie a im później tym gorzej. Los zsyła nam różne niespodzianki raz dobre raz złe, a ludzie zazwyczaj w swoich życiowych planach uwzględniają tylko dobre rzeczy, a trzeba być gotowym na radość i na smutek, który zazwyczaj zjawia się niespodziewanie. Powieść napisana w formie pamiętnika, który znajduje nowa właścicielka mieszkania Tomasza. Opowieść tak ją zaciekawiła, że postanowiła odwiedzić go w więzieniu i zapytać czy może wydać jego dziennik w postaci książki. Moim zdaniem nadaje to powieści szczerości i autentyczności. Bohaterowie bardzo dobrze dobrani, choć muszę przyznać że czasami zachowanie Tomasza mnie irytowało. Mając kochającą rodzinę dobrze wiedział w co się pakuje uciekając z miejsca wypadku, ale nie pomyślał jak jego bliscy to przeżyją gdy prawda wyjdzie na jaw. Można również potraktować to jako przesłanie, że nie możemy myśleć tylko o sobie bo obok nas są ludzie, którzy nas kochają. Powieść czyta się szybko, bardzo wciągająca, ciekawa fabuła nasuwająca wiele przemyśleń.
