Święty Maksymilian Maria Kolbe. Nie ma większej miłości

10 października 1982 r. Jan Paweł II kanonizował ojca Maksymiliana Kolbego (1894-1941). Niewielka książeczka Joanny Wieliczka-Szarakowej przybliża losy świętego męczennika, który zginął w Auschwitz . Czytelnik poznaj dzieciństwo Rajmunda, poznaje jego rodziców i rodzeństwo, ich wybory życiowe i dalsze losy. Autorka przedstawia także ideę powstania Rycerstwa Niepokalanej klasztoru w Niepokalanowie oraz gazety ?Rycerz Niepokalanej?. To jedynie zarys, będący zaproszeniem do głębszego przestudiowania życia i dzieła ojca Maksymiliana, wielkiego orędownika Niepokalanej.
"Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich" (J 15, 13). 29 lipca 1941 r. podczas apelu w niemieckim obozie Auschwitz franciszkanin zgłosił się, by dobrowolnie oddać życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka, który był jednym z dziesięciu skazanych przez Niemców na śmierć głodową w odwecie za ucieczkę Zygmunta Pilawskiego. Więźniowie nie otrzymywali pożywienia ani wody. Po dwóch tygodniach przebywania w celi, Ojciec Maksymilian dostał zastrzyk fenolu. Zmarł 14 sierpnia 1941 r., w wigilię święta Najświętszej Marii Panny. Franciszek Gajowniczek przeżył wojnę. Zmarł w 1995 r. w Brzegu na Opolszczyźnie w wieku 94 lat. Pochowany został zgodnie z życzeniem na cmentarzu przyklasztornym franciszkanów w Niepokalanowie.
W książce znaleźć można liczne archiwalne fotografie, homilie wygłoszone na beatyfikacji i kanonizacji, kalendarium życia Ojca Maksymiliana oraz fragmenty z jego pism i modlitwy.