Stare kości

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Stare kości autorstwa pisarskiego duetu Lincoln Child - Douglas Preston. Pierwszy raz spotkałam się z sytuacją, w której bohaterką serii jest archeolożka. Nora Kelly bo o niej mowa ma już ugruntowaną pozycję w świecie naukowym, ale nadal głodna jest nowych wyzwań. Kiedy więc zgłosił się do niej historyk Clive Benton z propozycją wyprawy śladami jednej z najbardziej tajemniczych ekspedycji w historii USA nie pozostała obojętna. Wyprawa Donnera miała miejsce w XIX wieku, kiedy to kilkadziesiąt rodzin wyruszyło ze Środkowego Zachodu w kierunku Kalifornii w poszukiwaniu lepszych warunków do życia. Utknęli jednak na wysokości gór Sierra Nevada. Zostali całkowicie odcięci od świata i skazani tylko na siebie. Nieliczni świadkowie, którym udało się przeżyć opowiadali mrożące krew w żyłach historie na temat potężnych konfliktów między członkami ekspedycji, wielkim głodzie, a nawet aktach kanibalizmu. Clive Benton wspomina dodatkowo o skarbie, który miał być zakopany przez uczestników wyprawy i do dzisiaj nie został odnaleziony. Archeolożka podejmuje rękawice i rusza śladami ekspedycji Donnera. W tym samym czasie młoda i mało doświadczona agentka FBI Corrie Swanson otrzymuje do prowadzenia swoje pierwsze samodzielne śledztwo związane z tajemniczymi zabójstwami. Okazuje się, że sprawy łączą się ze sobą, a obie panie spotkają się w górach Sierra Nevada. Co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami. Stare kości to świetnie skrojona powieść, która od samego początku trzyma w napięciu. Akcja toczy się w tempie siga siga, co pozwala czytelnikowi delektować się kolejnymi wydarzeniami. Pisarski duet fenomenalnie wplótł prawdziwe wydarzenia w prozatorską narrację. Książkę czyta się bardzo dobrze. Doceniam fakt, że historia zbudowana jest wokół dwóch silnych, niezależnych kobiet. Polecam!

Autorzy znakomitego cyklu z ekscentrycznym agentem FBI Pendergastem powieścią ?Stare kości? rozpoczęli nową i świetnie się zapowiadającą serię z poznanymi już we wspomnianym cyklu archeolożką Norą Kelly i drugą równie mocną bohaterką, młodą agentką Corrine Swanson. Cieszę się, że zyskały swoją własną serię, bo zdążyłam już je polubić.

Dwie kobiety, które dość często działają sobie na nerwy oraz historyk Clive Benson wyruszają śladem tragicznej wyprawy Donnera z okresu ruchów migracyjnych Ameryki. I nie chodzi jedynie o odkrycie zaginionego obozu, w którym dochodziło do okropieństw gorszych od kanibalizmu, ale również o skarb ogromnej wartości, który może spoczywać gdzieś w górach Sierra Nevada.

Pierwsza sprawa nowicjuszki Corrie związana z bezczeszczeniem grobów i zabójstwem zdaje się wiązać z jednym z uczestników feralnej wyprawy. Dlaczego jednak ktoś poluje na szczątki jego potomków? Czy sięgnie również po kości zmarłego wówczas Parkina?

To, co zaczęło się jako doskonale zorganizowana ekspedycja archeologiczna szybko zmienia się w koszmar i nie każdy okazuje się tym, za kogo się podaje.

Preston i Child przenoszą czytelnika w zdradliwe góry Sierra Nevada racząc go wyborną ucztą złożoną z fikcji i faktów. Przyznam, że wyprawa Donnera zafascynowała mnie już wcześniej, gdy zagłębiłam się w przerażającej powieści ?Głód? Almy Katsu, ale tym razem spojrzałam na nią z innej strony. Tym razem to kości tak skrupulatnie badane przez archeologów opowiadają swoją historię, zdradzając również motywy tych, którzy współcześnie posuną się do wszystkiego, by zyskać skrywaną w nich tajemnicę.

Bez względu na upływ czasu człowiekiem zawsze kieruje głód, który skłania go do bestialskich czynów, szczególnie jeśli jest to głód bogactwa lub władzy. Mną niewątpliwie powodowała niezaspokojona ciekawość, która przy dynamicznej akcji i nagłych jej zwrotach podsycanych klimatem grozy pchała mnie do jak najszybszego odkrycia zakończenia. Pierwsza część zawładnęła mną do tego stopnia, że od razu zaczęłam czytać drugi tom ?Ogon skorpiona?, w którym ponownie przemówią kości.

Z kryminałami jest u mnie różnie, jak na samym początku się w niego nie wciągnę, to już do samego końca ciężko mi przez niego przebrnąć. Dlatego też częściej sięgam po thrillery z wątkami kryminalnymi. Jak tylko przeczytałam opis "Starych kości" długo się nie zastanawiałam. Czułam, że to może być coś fajnego, tym bardziej, że na tyle okładki jest wzmianka o jednej z najbardziej przerażających zagadek w historii USA. Do tego archeologia, zbrodnia i niewyjaśnione rzeczy, to coś co brzmi naprawdę dobrze, nie sądzicie? I choć nie interesuje się za bardzo tematami związanymi z przeróżnego rodzaju wykopaliskami, tak mam jakiś do nich sentyment - chyba przez granie w dzieciństwie w Tomb Raidera ???? A jeszcze jak dochodzą do tego zagadki to już jestem kupiona!

"Stare kości" to moja pierwsza styczność z twórczością Lincolna Childa i Douglasa Prestona, a z tego co czytałam mają oni już w swoim dorobku dość sławną serie o Pendergaście, którą teraz z pewnością będę chciała poznać i ja. Narazie jednak wrócę może do tematu serii o Norze Kelly, która to jest słynną archeolożką, mającą na swoim koncie kilka większych sukcesów archeologicznych. Gdy pewnego dnia zgłasza się do niej tajemniczy historyk - Clive Benton, z propozycją podążenia śladami tragicznej wyprawy Donnera, jednej z najbardziej zagadkowych i przerażających przedsięwzięć w historii USA, kobieta czuje się tym mocno zaintrygowana. A gdy historyk wspomina o skarbie, który nigdy nie został odnaleziony i po części wie gdzie on się znajduję, na decyzje twierdzącą nie musimy długo czekać. Nora za pozwoleniem swojej szefowej udaje się w góry na poszukiwania. Wykopaliska, których dokona zmrożą niejednemu krew w żyłach, a odkrycia których dokonają nieraz podważą bądź potwierdzą krążące po świecie historie o wyprawie Donnera, w której to zginęli niemal wszyscy ludzie. Tylko ocaleli byli w stanie opowiedzieć przerażające historie o głodzie, konflikatch, a nawet aktach kanibalizmu. Czy te historie okażą się prawdą? A może okażą się jeszcze straszniejsze? Jaki związek z wykopaliskami będą miały morderstwa dziejące się obecnie w różnych miejscach na świecie, którymi zajmuje się niedoświadczona agentka FBI Corrie Swanson?

Już sam początek historii mocno mnie zaintrygował. Powiem szczerze, że aż momentami miałam ciarki na plecach, czytając o tym co tam się działo. I choć cała historia nie jest dynamiczna, ani nie ma w sobie całej gamy emocji, ja cały czas czułam zaciekawienie tym jak się wszystko rozwinie. Gdy tylko odłożyłam książkę na chwilę, moje myśli co chwile do niej wracały, chcą poznać dalszy rozwój wydarzeń. Dla niektórych całość może wydać się monotonna, bowiem jak to w wykopaliskach bywa, trzeba się trochę napracować aby coś odkryć, ale mnie to w ogóle nie przeszkadzało. Byłam ogromnie ciekawa tych całych nawiązań do przeszłości i tego co kryło się pod ziemią i z czym jeszcze przyjdzie zmierzyć się genialnej pani archeolog. Tak samo było w przypadku śledztwa Corrie Swanson - za nic nie mogłam wymyślić, co tak naprawdę może łączyć te dwie sprawy i było tak do samego końca tej historii. W połowie książki miałam pewne przypuszczenia co do jednej osoby, które później okazały się trafione, ale na szczęście tylko w połowie, bowiem zakończenie pomimo wszystko i tak mnie zaskoczyło. Naprawdę dobrze mi się czytało tę historię i już nie mogę doczekać się kolejnej części serii, która już do mnie macha z mojego stosiku książek ???? Jeśli lubicie takie mroczne i zaskakujące historię, w których cała akcja poprowadzona jest na spokojnie, acz ciekawie to ja Wam gorąco polecam "Stare kości" duetu Preston&Child.

Zupełnie nie wiedziałam czego mogę spodziewać się po książce. Jest to nowa seria przygód głównej bohaterki ? Nory Kelly. Do tej pory nie miałam przyjemności poznać Nory, aczkolwiek nie było to przeszkodą by od razu polubić główną postać w ?Starych kościach?. Dlatego też jeśli do tej pory jej znacie- nie martwcie się. Możecie śmiało zaczął od tego egzemplarza.
Nora Kelly jest archeolożką, która łączy pracę z pasją, odkrywając przeszłość i rozwiązując zagadki historyczne. Tym razem zostaje oddelegowana do przeprowadzenia poszukiwań zaginionego obozu Donnera, w górach Sierra Nevada, który przez złe warunki pogodowe został całkowicie zniszczony.
W wyprawie Donnera brała udział rodzina Parkina, której potomkowie poszukiwani są do dnia dzisiejszego w celu zbadania genów. Tych, którzy umarli ? tajna organizacja wykopuje z grobów, żyjących ? zabija. Młoda agentka FBI Corrie Swanson, posiadająca wielkie ambicje, stara się rozwiązać zagadkę rodziny Parkinów, docierając do obozu archeologicznego, który skrywa niejedną tajemnicę.
Szybka zmiana akcji, powiązanie zagadki kryminalnej z historyczną wyprawą Donnera oraz przesympatyczni bohaterowie, których nie da się nie polubić sprawiają, że przy książce można przyjemnie spędzić czas, przy okazji starając się rozwiązać niejedną sensacyjną sprawę.

Niebanalna historia, która oparta jest na faktach. ?Stare kości? to początek nowej serii trillerów od duetu pisarskiego Preston&Child. Dwie główne bohaterki: archeolożka Nora Kelly i agentka FBI Corrie Swanson - ekspedycja archeologiczna mająca na celu znalezienie pozostałości po dawnym obozowisku oraz odkrycie tajemniczego skarbu. Brzmi intrygująco? To dopiero przedsmak tego co znajdziecie w tej książce. To książka od której po prostu nie można się oderwać! Połączenie przerażających faktów historycznych z trzymającymi w napięciu poszukiwaniami - tej pozycji nie możecie przegapić!

Pierwsze 80 stron przeczytałam w ciągu zabieganego dnia. Kolejny miałam wolny, więc usiadłam po południu z zamiarem zabrania się za lekturę na poważnie. Przerwałam dosyć późno i dokończyłam rankiem zaraz po przebudzeniu. Mówię wam, to było dobre! Nawet mimo koszmarów o kanibalach.

Clive Benton, z wykształcenia historyk i specjalista w sprawie historycznej wyprawy Donnera, zgłasza się do Nory Kelly, uznanej archeolożki. Twierdzi, że wie, gdzie szukać Zaginionego Obozu, lokacji dotąd nieodkrytej, w której niegdyś uwięzieni członkowie karawany z desperacji dopuszczali się kanibalizmu. W tym samym czasie swoją pierwszą sprawę otwiera Corrie Swanson, bada przypadek morderstwa i ograbienia grobu. Jak to się ze sobą połączy?

Przyznaję, że na początku trochę przebierałam w wyobraźni nóżkami. Myślałam sobie "no kopcie już, znajdźcie coś, niech coś się stanie". Jak powiedziała Nora, archeologia wymaga cierpliwości, a nawet gdy odkopiesz już coś ekscytującego, musisz powściągnąć emocje i dalej postępować powoli i metodycznie. Także uzbroiłam się w cierpliwość, by na końcu przekonać się, że było warto czekać.

Na fascynującą zagadkę z przeszłości nakłada się zagadka współczesnych morderstw. Jest niepokojąco, bohaterowie są odizolowani w górach, nie wiadomo, komu ufać, a wreszcie zaczynają się dziać podejrzane rzeczy, jakby nad tym miejscem ciążyła klątwa. Bardzo podobało mi się, że mogłam z bliska podpatrzeć pracę zarówno archeologów jak i agentki FBI.

A propos Corrie Swanson, to bardzo sympatyczna postać, ale jak widziałam, że zaczyna się z nią rozdział, to myślałam "o nie". Jest młodą niedoświadczoną kobietą na męskim stanowisku, w którym pewność siebie jest wręcz niezbędna. Ogromnie mnie irytowało, kiedy ktoś próbował coś na niej wymusić, podważyć jej racje, tak wyraźnie było czuć stres, który musi znosić. To oczywiście dowodzi, że autorzy świetnie sobie poradzili z rozpisaniem tych sytuacji.

Mroczna historia i współczesne śledztwo - wyszła z tego świetna mieszanka, polecam!

Preston&Child stworzyli nową serię przygód młodej archeolożki Nory Kelly. ?Stare kości? to pierwszy tom, a ja już wiem, że będę pierwsza w kolejce, by przeczytać kolejną część.

Jestem tą książką zachwycona. Dla mnie to idealne połączenie thrillera z przygodówką.
Świetnie się bawiłam, a czas nad lekturą zleciał nie wiadomo kiedy. To najlepsza oznaka tego, że ta książka jest dobra.
Cała fabuła opierała się na dwóch wątkach: pierwszy to wyprawa archeologiczna Nory i Cliva, odnalezienie Zaginionego Obozu i poszukiwanie skarbu sprzed ponad stu lat. Drugi wątek to dochodzenie agentki specjalnej Swanson, której szósty zmysł podpowiadał, że wszystkie odpowiedzi potrzebne do zamknięcia dochodzenia, znajdzie właśnie tam, gdzie zaginęła karawana Donnera.
Oba wątki łączą się, przeplatają i tworzą spójną, ciekawą historię, gdzie nie ma miejsca na nudę.
Początek książki rozpoczął się mrocznie, można było wręcz poczuć mglistą atmosferę Paryża i szczerze mówiąc, wtedy nie byłam przekonana, czy ta książka jest dla mnie. Przez myśl mi przeszło, że trochę nudno...za ciężko, za duszno.
Oczywiście za dosłownie dwie strony wszystko nabrało rozpędu i od tej pory nie przerwałam czytania aż do ostatniej strony. Teraz doceniam ten ?duszny? wstęp. On jednak nadał klimatu i odpowiednio naprowadził mnie na późniejsze potencjalne rozwiązania zagadek, które równocześnie z bohaterami starałam się rozwikłać.

Autorzy z wielką dokładnością przedstawili całą historię pionierskiej wyprawy Donnera. Ja nigdy o niej nie słyszałam, ale (za radą autorów) sięgnęłam do niektórych źródeł. To fascynująca i jednocześnie porażająca historia. To, do czego człowiek jest w stanie się posunąć w obliczu głodu i pierwotnej chęci przeżycia. Wstrząsnęło to mną bardzo.
Fabuła bazuje na prawdziwych wydarzeniach, pojawiły się oczywiście postaci fikcyjne, które uatrakcyjniły i rozbudowały akcję o ciekawe wątki.
Samo zakończenie było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Mogłabym sto lat myśleć o motywach, dlaczego akurat czaszki linii genealogicznej Parkina stanowiły centrum zainteresowania. Nie zgadłabym w życiu, że chodzi o ?to?.
Bezsprzecznym atutem ?Starych kości?, poza oczywiście przedstawioną historią, jest styl pisarski autorów. Taki trochę gawędziarski, lekki i barwny. Obecne są nienachalne i niezbyt rozwlekłe opisy, które jednak potrafią bardzo obrazowo przedstawić zarówno wydarzenia jak i otoczenie.

Nigdy nie miałam okazji zaznajomić się z twórczością duetu pisarskiego Preston& Child. Pewnie dlatego, że przez większość mojej czytelniczej przygody, unikałam czytania kryminałów i thrillerów. Powód może i błahy: nie lubię się bać.
W przypadku ?Starych kości? strachu nie odczuwałam w ogóle. Może dlatego, że cała fabuła skupiona była na wykopaliskach archeologicznych, opisywano wydarzenia sprzed ponad wieku, a trup nie ścielił się gęsto i nie pływał w morzu zakrzepłej krwi.
Nie było w tym thrillerze również takiego niepokojącego, psychologicznego zaglądania do umysłu i żerowania na pierwotnym strachu. Doceniam to, bo przyznam, że obawiałam się odrobinkę, jak będzie mi się czytało tę książkę.
Naprawdę nie zawiodłam się, jestem zadowolona w pełni.

Dla mnie ta książka zasługuje na ocenę 9/10. Warto po nią sięgnąć.
...