Douglas kontynuuje swoją fascynującą opowieść o kosmicznej armadzie, która atakuje terytorium potężnego wroga, i która jest wyklęta przez dowództwo na Ziemi. Koenig zdaje sobie sprawą, że będąc w defensywie Ziemia nie przetrwa, tym bardziej, że wróg zaatakował już Układ Słoneczny i gdyby nie został pokonany, nie zostawiłby kamienia na kamieniu. Walka z wielokrotnie potężniejszym imperium do łatwych nie należy, ale Koenig dobrze zna przypowieść o Dawidzie i Goliacie. Poza tym jest najlepszym taktykiem swojego pokolenia, co na pewno może się przydać.
W trzecim tomie główne skrzypce po raz kolejny grają Koenig i Trevor Gray. Z punktu widzenia admirała obserwujemy działania floty oraz rozważania, które pomagają w podjęciu najtrudniejszych decyzji o charakterze stricte militarnym. Z kolei rola pilota Greya wyraźnie ewoluowała. Jest on teraz starszym, odpowiedzialnym oficerem, a na dodatek pełni rolę pewnego rodzaju bufora pomiędzy ludźmi a obcymi. Jednak losy obu bohaterów są ze sobą całkowicie powiązane i jednoznacznie trudno stwierdzić, który ma ważniejsze zadanie do wykonania.
Jestem nieco zasmucony faktem, że poza powyższymi bohaterami, pozostali są bardzo niewyraźni. Po prostu są, bo tego typu misji na swoich barkach nie udźwignie tylko dwójka ludzi. Niemniej trudno jest mi przejść nad tym do porządku dziennego. Autor popełnił jeszcze jeden błąd, który jest dla mnie całkowicie niezrozumiały ? w poprzednich tomach w bardzo ciekawy sposób opisywał punkt widzenia obcych ? tzw. POV (Person of View). Douglas idealnie wczuwał się w rolę obcych jednostek i opisywał wydarzenia postrzegane ich oczyma (receptorami?), które były wielkim atutem pierwszych dwóch tomów. Tutaj wyraźnie tego brakuje, zwłaszcza, że wydarzenia, które w ?Osobliwości? tworzy autor po prostu proszą się o taki punkt widzenia. Nie znaczy to, że ten motyw został zmarnowany. Autor zastępuje je bardzo dokładnymi i rozległymi opisami historii Sh?daar sięgającymi miliardów lat wstecz. A są one opisane w taki sposób, że możemy założyć, iż jesteśmy widzami przemijających przed oczami milionów lat. Świetna robota! Ale? niesie to ze sobą innego minusa, którym jest nagłe przyśpieszenie akcji. Wygląda to tak, jakby ludzie szybko otrzepali się po nieudanym ataku obcych i bez żadnej zwłoki wyprowadzili kontrofensywę w stylu błyskawicznej wojny. Co podwójnie zaskakuje, biorąc pod uwagę przewagę liczebną wroga oraz, że przez niemal 40 latach odnosił porażki. Nie mówię, że kiepski pomysł, ale skłaniający do zastanowienia, czy autor przypadkiem nie dąży do szybkiego zamknięcia cyklu, ale na szczęście ? jest już dostępny czwarty tom.
?Osobliwość? to bardzo trudna do oceny część cyklu. Jest w niej wiele niezgodności, z poprzednimi tomami, nadal słabo napisane postacie drugoplanowe, nagłe przyśpieszenie akcji. Z drugiej strony dwóch głównych bohaterów opisanych w sposób więcej niż należyty, bardzo dobry warsztat pisarski autora, trzymanie się standardów literatury i nauki, sporo psychologii na temat ras obcych, filozofii czy w końcu rozważanie nad przyszłością rodzaju ludzkiego. Do tego finałowy pomysł dosłownie ?wyjęty z kosmosu?, co w mojej ocenie jest ogromnym plusem. Jak na razie autor ciągle mnie zaskakuje.
http://bit.ly/1iaErW5
