Niech okładka Was nie zwiedzie. To nie ckliwa historia o miłości, to nie jest romans. To fantastyczna książka satyryczna napisana z humorem, a do tego nutką goryczy. Odrobinę przerysowana, lecz nie znaczy to, że nieprawdziwa.
Na początku muszę Was ostrzec, jeśli zabierzecie się za czytanie "Smaku miłości" koniecznie zróbcie to w dniu, w którym nie macie zbyt wiele rzeczy do zrobienia. Bo książka wciąga i nie pozwala czytelnikowi od niej odejść. Fabuła jest naprawdę porywająca!
Weronika to specyficzna kobieta, która mimo zbliżającej się trzydziestki nie ma dzieci a tym bardziej męża. Nie ma nawet odpowiedniego kandydata na jego miejsce. Z każdej strony otacza ją miłość (ale czy idealna, wymarzona?). Jej niemal perfekcyjna siostra przygotowująca się do ślubu, mama pytająca o wnuki... Weronice w głębi serca też brakuje drugiej połówki (zwłaszcza kogoś z dawnych lat). Zaczyna więc intensywne poszukiwanie - przypadkiem wpada na Jacka, Grzegorza, lecz to nie oni zajmą miejsce przy jej boku. Weronika zaczyna szukać sympatii za pomocą internetu, jak jej to wyjdzie? Przekonajcie się sięgając po tę powieść. Uprzedzam, że nie spodziewacie się TAKIEGO zakończenia.
Przyznam, że ta książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Satyryczna, momentami do bólu prawdziwa, momentami smutna, czułam żal i współczucie wobec życia Weroniki, zwłaszcza podczas szokującego zakończenia. To właśnie zakończenie według mnie jest mocną stroną tej książki - zaskakujące, a do tego wywołujące uczucie niedowierzania i zadumy. Kolejnym istotnym plusem tej powieści jest humor - podejrzewam, że niektórym osobom może się on nie spodobać, bo pewne fakty trzeba traktować z przymrużeniem oka.
Należy pamiętać, że to satyra. Ma na celu przedstawienie rzeczywistości w sposób groteskowy. Kilka razy śmiałam się czytając niektóre fragmenty. "Smak miłości" trzeba traktować z dystansem. Miłośniczki romansów nie znajdą tutaj gorących scen miłosnych, cudownych, romantycznych i wzruszających chwil. Mimo, że ja uwielbiam romanse to od czasu do czasu chętnie sięgam po przeciwstawny gatunek. Nie zawiodłam się na "Smaku miłości", a raczej świetnie się bawiłam podczas czytania.
Kreacja bohaterów bardzo mi się spodobała. Główną rolę gra tutaj Weronika, która ma specyficzne podejście do życia, można powiedzieć, że zdrowe, można powiedzieć, że momentami przesadza; jest zabawna, zdarza jej się popełniać gafy i kiedy sobie je przypominam to momentalnie na moich ustach tworzy się uśmiech. Weronika to pozytywna bohaterka, którą się lubi. Jest postacią silną, zdeterminowaną, zakręconą, taką która rzadko kieruje się zdaniem innych; taką która mimo pomyłek stara się dzielnie stawiać czoła światu.
Myślę, że nie jeden raz wrócę do tej książki. To była czysta przyjemność zapoznać się z tą historią. Jeśli macie ochotę na zabawną satyrę to nie zawiedziecie się. Książkę czyta się szybko z lekko przymrużonym okiem i uśmiechem na twarzy. Na jesienne wieczory (i nie tylko) - idealna. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki Autorki i żałuję, że moja przygoda z Weroniką się już skończyła.
