Słyszę pani szanowny but

Bardzo lubię takie ,,uduchowione książki, które zostawiają po sobie ślad na duszy. Polecam

O darowaniu winy, nawet kiedy jest ewidentna. O rozgrzeszeniu, ponieważ to oczyszcza psychicznie i uzdrawia fizycznie. Będąc znowu blisko, pełni łask jesteśmy w stanie zrobić dużo więcej dobrego dla ludzi, a ci nam się odwdzięczą z nawiązką.

Po przeczytaniu łatwiej pogodzić się z losem, a także chętniej wskoczyć w nową rolę, ponieważ nikt nie wie, co jest mu pisane. Każdy koniec jest początkiem nowej przygody, czegoś kolejnego, co może mieć dla nas duże znaczenie i okazać się zbawienne w skutkach.

Najlepsza metoda na wszelkie zgryzoty i utrapienia to pozytywna książka i życzliwość wobec napotkanych ludzi. Troskami warto się dzielić, ponieważ nie czujemy się wtedy osamotnieni w swych zmartwieniach.

Mała, niepozorna książka, a ma w sobie to coś, że nie sposób z niej zrezygnować, od niej odejść. Szepce mi do ucha czytaj i robię to aż docieram do ostatniej linijki. Podobała mi się, potrafi oczarować, bo pisarze to najlepsi magicy, a ich różdżkami są pióra.

Kornelia Światłowska pisze o spotkaniu dwojga ludzi - prawdopodobnie jednym z nich jest anioł. Opowiada o reinkarnacji i prawach natury, o kolejnych wcieleniach. Jeśli przepadacie za mistycyzmem w książkach, to ta przypadnie wam do gustu.