Słowo i miecz

Historia zawarta w książce skupia się na Lady Lark, która po swojej matce, Lady Mesharze odziedziczyła dar - potrafiła używać Słów. Ludzie, którzy posiadali magiczne zdolności byli skazywani na śmierć. Taki też los spotkał jej matkę, która chcąc chronić swą córkę oddała za nią życie. W ostatnich słowach przykazała małej dziewczynce, aby ta używała Słów roztropnie. Dodatkowo, aby Lark przeżyła, wiąże jej los z losem lorda Corvyna - jej ojca. Jeśli Lark straci życie, wtedy jego również będzie zagrożone.

Wiele lat później ta mała dziewczynka wyrasta na młodą, mądrą kobietę o łagodnym sercu. Nie potrafi mówić, ani pisać czy czytać - tych ostatnich rzeczy zabronił jej ojciec. Za to jednak Lark radzi sobie na inne sposoby. Słucha i obserwuje otaczające ją życie.

Pewnego dnia młoda kobieta zostaje porwana przez Króla Tirasa, który traktuje dziewczynę jako zakładnika, aby zapewnić sobie warunków ustalonych z jej ojcem. Zabiera ją do swojego zamku, gdzie uczy dziewczynę pisać i czytać, a stopniowo zaczyna ich coś łączyć. W międzyczasie Lark na nowo odkrywa w sobie swój dar, który jednocześnie ją fascynuje i przeraża.



Amy Harmon jest znana z tak poruszających romansów jak "Prawo Mojżesza", "Pieśń Dawida" czy "Making faces". Ja osobiście wszystkie te trzy książki pokochałam i od tej pory zawsze wyczekuję kolejnych powieści tej autorki. Kiedy zobaczyłam zapowiedź książki "Słowo i miecz" wiedziałam, że po nią sięgnę, ale byłam również jej ciekawa, bo uwielbiam fantastykę. Musiałam sama się przekonać jak w tym gatunku odnalazła się Harmon.



Uwielbiacie klimaty rodem z legend czy baśni? Zamki, dzielnych rycerzy, a do tego odrobinę magii? Ta książka to wszystko posiada. Jako młoda nastolatka uwielbiałam klimaty rodem z legend o Królu Arturze.

Moim zdaniem nie jest to typowa fantastyka, dominuje w niej wątek miłosny. Akcja w książce jet ciekawa, ale brakowało mi w niej dynamiki i zaskakujących zwrotów akcji. Relacje pomiędzy głównymi bohaterami są tworzone subtelnie i wypadają dosyć naturalnie - tak jak lubię. Moim zdaniem jest to idealna lektura na relaks, do przeczytania na jeden lub dwa razy. Nie zachwyciła mnie niestety pod względem fantastyki, której tu oczekiwałam.



Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Lark jest stanowcza, wie czego chce,czego pragnie, a jednocześnie gdzieś w głębi siebie jest zagubiona i podatna na zranienia, ale tego nie okazuje. Jest silną i kobiecą postacią, której nie da się nie lubić.

Tiras z kolei jest dosyć uroczy i opiekuńczy - i to chyba na tyle.



"Słowo i miecz" to historia o odwadze, lojalności, miłości i przyjaźni, ale również o chciwości, która ogarnia ludzkie serca, o władzy, którą nie każdy potrafi i chce wykorzystać w dobrym celu. Nie jest to typowa fantastyka, ale posiada w sobie pewien urok, którego nie da się nie zauważyć. Autorka jak zwykle swoim lekkim, przyjemnym stylem pisania sprawiła, że książkę chciałam pochłonąć. Byłam ciekawa jak dalej rozwiną się losy bohaterów czy dobroć zwycięży ze złem.

Jeśli lubicie twórczość autorki to jest to lektura obowiązkowo. A mi pozostaje czekać na kontynuację.

Kiedy czarodziejka uczy się wyrażać na głos swoje myśli, pojawi asie magia. Dziewczyna staje się coraz potężniejsza, sama zaczyna rozwijać swoje umiejętności i je kontrolować. Czy pomoże królowi, czy wręcz przeciwnie zemści się za śmierć matki sprzed laty? Warto przeczytać.

Mężczyźni ją kochają lecz wykorzystują do swoich własnych celów ? tacy są właśnie władcy - bezwzględni i okrutnie kiedy trzeba. W tym fantasy postawiono głównie na relacje międzyludzkie.

Amy Harmon nie jest mi obcą autorką, bo jakiś czas temu, namiętnie zaczytywałam się w przepięknej książce, jaką okazało się ?Prawo Mojżesza?. Jestem zagorzałą miłośniczką fantastyki i na myśl o nowej książce tej autorki, byłam przeszczęśliwa! Czy moje oczekiwania zostały spełnione?

Mała lady Lark jest wiecznie kontrolowana, oschły ojciec wiedziony obawą o własną przyszłość, strzeże swej córki za wszelką cenę. Lark odziedziczyła po matce DAR, lecz każdy z darem jest zabijany, bo takie jest prawo Jeru. Kiedy dziewczyna zostaje porwana przez młodego króla, nie tylko jej przyszłość ulega zmianie, bo losy całego Jeru spoczywają w jej rękach, a żądne krwi Volgary pustoszą rodzime ziemie!

?Słowo i Miecz? to książka, w której słowo odgrywa ważną rolę, bo ma w sobie moc. Lark potrafi kierować słowami i to dzięki nim narzuca wole zwierzętom i nie tylko im. Potężna i delikatna dziewczyna nabiera siły i pewności siebie na oczach czytelnika. Jej moc została spętana i teraz nie może mówić, co pokazuję również problem i dyskryminację ludzi niemych. Niby fantastyka, a jednak autorka poruszyła wiele ważnych kwestii. Drugim bardzo ważnym bohaterem jest sam Król, czyli młody Tiras. Zazwyczaj mnie irytował swoją władczością, ale nie można odmówić mu uroku osobistego. Jest lojalny i dba o poddanych. Obowiązkowy, lecz sprawiedliwy.

Zabrakło mi większej ilości bohaterów, bo prawie cały czas skupiamy się na tej dwójce, co również wpływa na przewidywalne zakończenie, lecz kompletnie mi to nie przeszkadzało. W powieści spotkałam przecudowną postać, czyli trolla i wiernego przyjaciela Lark! Boojohni jest tajemniczy i tak sympatyczny, że nie sposób go nie lubić. Szkoda, że było go tak mało, bo ja go uwielbiam i z chęcią poznałabym go lepiej.



Akcja toczy się na przestrzeni kilku miesięcy i jest to czas wypełniony walkami z Volgarami, problemami w królestwie i chwiejnymi uczuciami. Emocje oraz więź która tworzy się między bohaterami jest piękna. Autorka skupiła się na uczuciach między Lark i Tirasem, pokazując, że ich relacja wymaga pracy i zaufania.

Świat przedstawiony najłatwiej porównać do średniowiecza, z tą różnicą, że tu jest dużo magicznych akcentów. Taka mieszanka nie należy do najbardziej oryginalnych, ale ja lubię takie klimaty i już po kilkudziesięciu stronach, trudno było mi się oderwać od lektury!


Amy Harmon w tym wydaniu podoba mi się jeszcze bardziej i tak się zastanawiam, czy aby na pewno to Lark miała władze na słowami, bo coś mi się wydaje, że autorka sztukę władania nimi opanowała już dawno temu, co jest doskonale widoczne w tej powieści. Książkę mogę polecić zarówno młodzieży, jak i starszym miłośnikom fantastyki. Niecierpliwie czekam na kolejny tom! 8/10!

Kiedyś był taki film o zaklętej w sokoła, w tej opowieści jest coś z tamtego działa- w szczególności jej baśniowość. Książka raczej dla młodzieży, lekka i bez agresji, ale napisania tak pięknie, że dorosłym również przypadnie do gustu.

Silnie pacyfistyczna wymowa. Autorka wzywa do poszanowania dla odmienności, do bycia wyrozumiałym i miłosiernym. Szkoda tylko, że wydawca nie ubrał książki w tak wyrazistą okładkę jak amerykanie, ponieważ zawartość jest niezwykle ujmująca, a front odrobinę pospolity.

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2018/02/sowo-i-miecz-amy-harmon.html

LARK WŁADA SŁOWAMI
Lark nie jest zwykłą dziewczyną. Ma dar słów - potrafiła nadawać im znaczenie, ożywiać nimi przedmioty i nie tylko. Jednak jej umiejętności pozostawały w ukryciu przez tak długi czas, że nawet ona nie była ich w pełni świadoma. Jej matka, zabita przez laty przez króla Powiadaczka, chcąc ochronić córkę przed okrutnym światem, zabroniła jej mówić, a jej losy związała z ojcem, który w obawie o swoje życie strzegł dziewczynki jak oka w głowie. Jednak przez pewien niefortunny splot wydarzeń dziewczyna znajduje się na dworze króla Tirasa - syna zabójcy jej matki. Czym zostało to spowodowane? I jak Lark poradzi sobie w nowym otoczeniu? A dodając do tego ataki przerażających Volgarów już wiadomo, że nie sposób się będzie nudzić.
Nasza bohaterka wprawdzie nie jest szczególnie silną postacią, jednak ma ciekawy charakterek i udało mi się ją polubić. Nie była ani mimozą, ani zbyt hardą kobietą - była w sam raz. Bardzo interesowało mnie, czy uda jej się poznać dokładnie swój dar i jak potoczą się jej losy na dworze króla. I przyznam - spodobało mi się to, co zaserwowała autorka!

KRÓL TIRAS NIE JEST TAKI, JAK OJCIEC?
Jego ojciec siał strach, dręczył Obdarzonych, a jedną z nich zabił na oczach maleńkiego dziecka i swojego nastoletniego syna. Jaki jest więc Tiras? Czy taki sam jak ojciec, a może zupełnie inny? Trzeba przyznać, że jest to postać niezwykle ciekawa - zarówno ze względu na charakter, jak i swoją przypadłość. Polubiłam go i kibicowałam mu, chociaż nie zdradzę Wam jego motywów - niech te pozostaną tajemnicą do czasu Waszej lektury! Trzeba też przyznać, że miłośniczki przystojnych bohaterów męskich będą miały do kogo wzdychać - Tiras zdecydowanie do takich należy! ;-)

BAŚŃ O CUDACH I POTWORACH
Amy Harmon stworzyła piękną i niezwykle klimatyczną historię, utrzymaną w formie podobnej do baśni - z magicznymi mocami, tajemnicą, klątwą, niecodziennymi istotami i piękną miłością. I chociaż wielu wątków można się spokojnie domyślić, to jednak jest to ten typ opowieści, w którym zupełnie nam to nie przeszkadza. Nasza autorka może i pokusiła się o fantastykę, jednak przemyciła w niej wiele prawd o ludziach i o tym, jak traktują się nawzajem. Jacy bywają zazdrośni, okrutni, nieludzcy. Przyznam, że początkowo nieco się obawiałam tej lektury, bo panią Harmon znam z powieści obyczajowych, jednak już po kilku stronach moje obawy się rozmyły i zachwyt utrzymał się do samego końca. Ta autorka każdą historię przemieni w złoto, niczym Prządki z jej książki.

STRUKTURA
Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których narrację powierzono naszej Lark. Było to zgrabne posunięcie, gdyż mogliśmy dzięki temu dostać się do głowy niemej dziewczyny i lepiej poznać jej myśli i uczucia. Podobał mi się również styl pisania, tak bardzo charakterystyczny dla Amy Harmon. Niby prosty, a jednak w jakiś sposób barwny i ciepły. Taki, że każde słowo wręcz spijało się ze stron. Miłośnicy estetycznych wydań również znajdą coś dla siebie, gdyż każdy rozdział zaczynał się pięknym ozdobnikiem z ptakiem, a także pojawiały się graficzne przerywniki poszczególnych wątków, co umilało lekturę. Pojawiła się również mapa, która pomogła mi ułożyć sobie w głowie wszystkie miejsca, o jakich wspominano, jednak szkoda, że była tak mała - spokojnie można było rozbudować ją na dwie strony. Pojawił się minus, to może teraz czas na kolejny plus? A jest nim zdecydowanie krótki przewodnik po wymowie nazw własnych na początku książki. Było to niezwykłym ułatwieniem, bo chociaż większość imion, czy nazw ziem była dosyć łatwa do przeczytania, to kilka jednak bez podpowiedzi stanowiłoby niezłą zagwozdkę.

PODSUMOWUJĄC
Słowo i miecz to przepiękna i przepełniona ciepłem historia o ludziach i ich mrocznych i jasnych stronach. Utrzymana w konwencji baśni, z ciekawym pomysłem na fabułę i kreację bohaterów, może nie ma pokaźnych rozmiarów, jednak niczego jej to nie ujmuje. Książkę czytało mi się niezwykle dobrze i płynnie, a spora w tym zasługa stylu pisania autorki. Już nie mogę doczekać się drugiego tomu i tego, co zaserwuje nam w nim Amy Harmon.
Serdecznie polecam! Komu? Nie tylko miłośnikom pióra Harmon, ale też i fanom połączenia odpowiednio poprowadzonego romansu z delikatną nutą fantastyki.