ŚLADY (twarda)

Uwielbiam Wiśniewskiego odkąd sięgnęłam po "Samotność w sieci". Kapitalnie, tak jak żaden inny autor tego nie potrafi, przenosi mnie to świata głębokich uczuć i namiętności. Jakoś ma ten dziwny talent, dzięki któremu potrafi pokazać mi palcem, nadać wręcz namacalną formę temu, co na co dzień jest niezauważalne. Przeczytałam ten zbiór opowiadań i jestem absolutnie zachwycona. Byłam nawet trochę zaskoczona, bo tym razem książka przybrała formę podróży nie tylko po emocjach, ale i po fizycznie - po całym świecie. Zupełnie inne kultury, nowe scenerie, zróżnicowani bohaterowie i to, co zwykle najważniejsze u Wiśniewskiego, czyli uczucia. Znów zatopiłam się w świecie charakterów, refleksji, potrzeb, pragnień i namiętności. Naprawdę cudowna książka, szczególnie na takie wieczory jak ten.

Każdy pisarz to znakomity obserwator. Jedni czerpią inspiracje z natury, drudzy szukają tematu dla swej książki tam, gdzie dzieje się ludzka tragedia, a jeszcze inni przyglądają się zawiłym relacjom damsko - męskim, próbując pokazać czytelnikom, jak różne oblicza może mieć miłość. Do tej ostatniej grupy twórców należy niewątpliwie Janusz Leon Wiśniewski, który nad wyraz upodobał sobie temat miłości i jak nikt inny potrafi udowodnić czytelnikom, że znane powszechnie uczucie może mieć nie tylko budującą, ale również destrukcyjną moc. Widać to wyraźnie w najnowszym zbiorze tego autora pt.: "Ślady", w którym zawarto z 16 opowiadań o rozstaniach, pustce i rozpaczy po utraconej miłości. Bohaterkami opowiadań wchodzących w skład zbioru "Ślady" są w większości kobiety, które w ciągu swojego życia zebrały bagaż nie zawsze przyjemnych doświadczeń. Niektóre z nich w pogoni za marzeniami utraciły siebie, inne przeżyły tragedie miłosne, a jeszcze inne musiały borykać się z wyniszczającą je chorobą. Wszystkie te bohaterki mają jedną cechę wspólną - choć się do tego nie przyznają, rozpaczliwie pragną szczęścia i miłości. Janusz Leon Wiśniewski potrafi znakomicie wnikać w psychikę kobiet. Radzi sobie świetnie z opisywaniem uczuć i emocji, jakie towarzyszą zauroczonej, zakochanej, czy porzuconej bohaterce. Okazuje się jednak, że autor w równie sprawy sposób potrafi przelać na papier historię księdza Eryka, który zakochał się w młodym studencie lub wziętego fotografa, Rolanda, który w jednej chwili z aktywnego fizycznie mężczyzny stał się sparaliżowanym i zdanym na łaskę innych człowiekiem. Opowiadania o mężczyznach to wisienka na torcie zbioru "Ślady" i z pewnością nie umknie ona uwadze miłośników prozy Wiśniewskiego. W potoku powieści, które od kilku miesięcy królują w mojej domowej biblioteczce, "Ślady" okazały się miłą odskocznią od długiej formy gatunkowej. W zbiorze znalazłam wiele uniwersalnych historii, które zdarzają się niemal na każdym kroku. U Wiśniewskiego nabrały one jednak nowego znaczenia. Lektura "Zapominania", "Osierocenia", "Sukienki", czy tytułowego opowiadania utwierdziła mnie w przekonaniu, że uczucia bywają zdradliwe, a ludzie kierujący się nimi czasami mogą więcej stracić niż zyskać. I choć w 16 tekstach tego zbioru znajdziemy niewiele optymistycznych akcentów, to jestem przekonana, że talent pisarski autora "S@motności w sieci" tkwi w przedstawianiu takich właśnie prostych historii, które mogłyby zdarzyć się każdemu z nas. Fanów prozy Janusza Leona Wiśniewskiego nie trzeba chyba specjalnie zachęcać, by po raz kolejny poświęcili kilka godzin na obcowanie z historiami stworzonymi przez tego autora. Tych, którzy do tej pory nie sięgali po teksty tego pisarza, namawiam, by dali szansę "Śladom" i przekonali się, że opowiadania "mówią" czasem znacznie więcej niż powieści.