Sieć rozkwitającego kwiatu

Lisa See to amerykańska autorka chińskiego pochodzenia. Akcję swoich powieści często osadza w realiach Państwa Środka.
?Sieć rozkwitającego kwiatu? powstała ponad 20 lat temu.
Książka opowiada historię, której główną bohaterką jest Liu Hulan, inspektor Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwa.
Pewnego zimowego dnia w Pekinie zostają znalezione zwłoki młodego białego mężczyzny. Ciało znajdowało się pod lodem. Czyżby chłopak utonął?
Okazuje się, że ofiara to syn amerykańskiego ambasadora. Zrozpaczony ojciec nie chce by wszczynano śledztwo. ?Czyżby próbował coś zatuszować??-pomyślałam. Kto nie chciałby dowiedzieć się, co spotkało jego dziecko?
Hulan uznaje jednak, że dochodzenie jest konieczne? Nie wie tylko, że?
? w tym samym czasie w LA zostają znalezione kolejne zwłoki młodego człowieka. Tym razem Azjaty- syna jednego z najpotężniejszych biznesmenów ojczyzny inspektor Liu.
Kobieta ma poprowadzić dochodzenie wraz z amerykańskim prokuratorem. Gdy ten przyjeżdża na miejsce, Pani inspektor musi zmierzyć się nie tylko z trudnym śledztwem, ale i z własnymi uczuciami, staje bowiem oko w oko ze swoim byłym kochankiem-Davidem Starkiem. Dawne emocje, szybko ożywają. Czy nie zakłóci to prowadzenia sprawy?
David i Hulan szybko odkrywają, że obaj zmarli mężczyźni dobrze się znali, byli przyjaciółmi, mieli wspólne interesy i tajemnice.
Aby odkryć na czym zarabiali pieniądze, prawnicy podróżują między Chinami, a LA.
Gdy inspektor Liu zaczyna domyślać się prawdy, ktoś próbuje zabić ją i jej ukochanego. Czy przeżyją?
Ależ oczywiście! Są bowiem bohaterami dwóch kolejnych powieści autorstwa Lisy See( ?Interior? oraz ?Kości smoka?).
Jednak czy uda im się rozwikłać zagadkę? Jakie drugie dno ukaże sprawa, nad którą pracują? Czy uczucie, które obudzili po latach, okaże się prawdziwe i silne?
Na te pytania, odpowiedzi szukajcie sami, sięgając po lekturę ?Sieci rozkwitającego kwiatu?.
Przyznam szczerze, że mnie osobiście czytanie tej powieści szło dość opornie. Nie chodzi tu jednak, o to, że książka była nieciekawa, gdyż to nieprawda.
Jest to raczej kwestia nagromadzenia chińskich nazw i nazwisk, przedstawienia obyczajów, które często kłóciły się wręcz z moim własnym systemem wartości.
Raziły mnie też brutalne praktyki, dotyczące traktowania zwierząt.
Chiny końca lat 90-tych XX wieku, były dla mnie państwem o przerażających zwyczajach. Mam nadzieję, że coś się pod tym względem zmieniło.
Zapewne sięgnę po inne utwory Lisy See, gdyż autorka potrafi zainteresować czytelnika. Jednak nie nastąpi to pewnie w najbliższym czasie.