Serce na temblaku jest kontynuacją losów bohaterów znanych z Nigdy w życiu. Obie powieści należą do cyklu Żaby i anioły. Spotykamy tutaj ponownie Judytę, jej córkę Tosię i psa Borysa. Jest też Niebieski. Atutem tej książki jest jej ciepło. To znaczy, że historie i epizody życiowe poruszane przez główną bohaterkę, są przedstawione w najzwyklejszy sposób, a jej subiektywność w ich podsumowaniu, powoduje u czytelnika znane już nam z doświadczenia, odczucia. Serce na temblaku jest komedią ale też i powieścią o współczesnej kobiecie przed którą stają ważne wybory życiowe, co do których racji nie można być nigdy w stu procentach pewnym. Moje wrażenia są jak najbardziej pozytywne. Książka nastraja optymistycznie. Przekonuje, że warto czekać na Tego Jedynego i to nic, że być może nie jest rycerzem na białym koniu.