Czy zastanawialiście się kiedyś, czego może brakować mężczyźnie, który posiada fortunę? Odpowiedź brzmi: kobiet. I wcale nie chodzi mu o orgazmy, ale o zespolenie dusz. Orgazmy, jak sam twierdzi może sobie ściągnąć z internetu, ale żeby się zespolić musi się najpierw zachwycić, potem się zapomnieć, a na końcu, gdy już przestanie pożądać, będzie chciał trwać w celibacie tylko jednego ciała. A myśleliście o ludziach chorych na zawiść, którzy opętani tym uczuciem najbardziej pragną tego, aby ktoś coś utracił? I gdy tak się stanie, czują się lepiej. Czy próbowaliście zrozumieć poniżenie zdradzonej kobiety, samotność człowieka, który jako dziecko został porzucony na śmietniku i ból ludzi, którzy stoją na pogrzebie swojego dziecka lub brata, którego zabili? Czy przystanęliście ostatnio nad pragnieniem miłości, rozstaniem, wstydem, depresją? Nie ważne czy odpowiecie tak czy nie. Ważne, czy chcecie o tym wszystkim poczytać.
Sceny z życia za ścianą Janusza,L Wiśniewskiego to teksty zebrane. Były one drukowane na łamach miesięcznika Pani w latach 2006-2008. Są to opowieści intymne, wzruszające, dotykające naszych wrażliwych strun duszy. Historie prawdziwe o bólu, cierpieniu, smutku, ale też o zakochaniu, bliskości i zachwycie. A wszystko to pisane jest prostym, ludzkim, nieprzekoloryzowanym językiem. Zdania autora są krótkie i rzeczowe. Sprawiają, że opowiadania stają się mieszanką zagadek, zaskakujących pytań i ukrytych odpowiedzi. Wobec tych historii stajemy się nadzy, odarci z barwnych piór. Na koniec tej książki pozostają tylko szeroko otwarte oczy, mocniej bijące serce i poruszone sumienie, które tak rzadko dopuszczamy do głosu.
Nie jestem zwolenniczką opowiadań. Drażni mnie duża ilość bohaterów, wydarzeń i opisanych sytuacji w jednej książce. To utrudnia mi proces zatrzymania się i wsiąkania w życie, myśl i czyn głównej postaci. Nienasycenie, które mam w środku po przeczytaniu krótkiej powiastki irytuje mnie. Kiedy już empatycznie przeżywam los bohatera historia kończy się zostawiając mnie z rozedrganym wnętrzem i tysiącem niedomówień i przypuszczeń.
Pomimo tego, że opowiadania zawsze zaczynają się od środka i są powierzchowne, to polecam tę książkę. Jeśli potrafisz myśleć, czuć i słuchać, to spodobają ci się te zapiski bardzo mądrego i spostrzegawczego autora.
Lekarz założył, że jeśli boli mnie dusza, to muszę czuć ból wszędzie, bo dusza jest wszędzie.
książka 
