Dla porzuconych, oszukanych, nieszczęśliwych i pechowców

Nie jest tajemnicą, że w odpowiedzi na stres (zdradę, oszustwo, niepowodzenia w interesach itp.) mężczyźni z reguły sięgają po alkohol, a kobiety (choć, niestety, współcześnie one również piją, tyle że mniej) najczęściej uciekają się do sprawdzonego przez wieki sposobu - coś jedzą. Czasami po prostu "dopada" je głód. Do czego to prowadzi, wiesz, a nawet widzisz. Nie wdając się w psychofizjologiczne przyczyny tych zjawisk, mogę śmiało stwierdzić, że osoba dowolnej płci, która choć trochę opanowała sawasanę, znacznie szybciej, i to bez szkody dla zdrowia czy wyglądu, radzi sobie ze stresem. Ogranicza picie lub wręcz rezygnuje z alkoholu i przejadania się· Tyle na planie fizycznym. Natomiast na planie energetycznym zachodzą jeszcze większe zmiany.
Każdy stres jest między innymi negatywną struktura energetyczną porażającą biopole człowieka. Nie można zalać negatywnej energii wódką, koniakiem czy szampanem, tak jak nie można jej wyprzeć z biopola deserem. To nawet brzmi śmiesznie. Alkohol i słodycze tylko wpychają negatywną energię wgłąb, gdzie powoli zaczyna niszczyć organizm. Gdy na skutek podobnych działań negatywny energetyczny potencjał przekroczy pewien krytyczny (dla każdego człowieka inny) poziom, następuje" wybuch". Ten" wybuch" to, jak łatwo się domyślić, choroby, czasami bardzo ciężkie, poważne straty finansowe, utrata kochanych i bliskich ludzi oraz inne nieprzyjemności.
Wykonywanie sawasany choćby przez pięć minut dziennie "oczyszcza" energetykę skuteczniej niż mydło ciało. Energetyczne oczyszczenie jest tym, czego przede wszystkim potrzebuje człowiek w trudnej sytuacji. Ucz się z tej książki i działaj! Zapomnij wyrządzone ci krzywdy, ucz się przebaczać. Szczere przebaczenie, szczera miłość do siebie i otoczenia są bowiem świadectwem pełnego energetycznego oczyszczenia. Życzę ci powodzenia!


Nadzwyczajne odkrycie

Prawidłowo wykonana sawasana - to niezwykłe lekarstwo, czasami uzdrawiające najcięższe choroby...
Z wypowiedzi badacza psychotechnik Wschodu

A zatem, jakie nadzwyczajne właściwości posiada sawasana...

Sawasana pozwala przyjąć siebie i otaczający świat takimi, jakimi są

Pierwszym filmem wielkiego japońskiego reżysera Akiry Kurosawy była "Saga o dżudo". Kiedy zapytano Kurosawę, dlaczego wybrał taki temat, odpowiedział: "Życie - to walka, a walka - to życie!" Zgadzam się z nim całkowicie, ponieważ w walce odbijają się wszystkie życiowe sytuacje: harmonia i dysharmonia. To model życia. Cywilizacja, tak nam droga, jest niczym innym tylko sztuczną powłoką, i właśnie tak należy ją traktować. Człowiek przede wszystkim męczy się walką, a nie samym życiem. Komfortowo żyć we współczesnym społeczeństwie i równocześnie zachowywać zdolność do samodoskonalenia można tylko rozumiejąc swoją prawdziwą naturę i przeznaczenie.
Wspomniany już przeze mnie mechanizm ideomotoryczny naszego odbioru informacji może prowadzić do opłakanych skutków. Wyobraźmy sobie dotknięcie zimnego przedmiotu. Organizm reaguje zwężeniem naczyń i gęsią skórką na ciele. Przypomnijmy sobie, że gdy zgłodniali dostrzegamy coś smacznego, usta natychmiast wypełniają się śliną. Te i inne reakcje motoryczne wywołuje praktycznie każdy obraz czy docierająca ze świata zewnętrznego informacja (program telewizyjny, słowa piosenki rozbrzmiewającej z radia, tekst drukowany, jakaś nowina itd.), nawet bardzo abstrakcyjna. Mózg natychmiast produkuje zestaw obrazów-skojarzeń, które ciału "dają powód" do fizjologicznej reakcji. W zwykłym stanie świadomości przez mózg w ułamku sekundy przelatują korowody takich skojarzeń, które odrywają organizm od samoregulowania, a przy ~zeciążeniu psychiki i systemu nerwowego wywołują zaburzenia zdrowia. Dochodzi do walki umysłu z organizmem. Praktyka sawasany pozwala tak wytrenować psychikę, że człowiek zdoła sam dobierać i dozować te obrazy. Wykształci się u niego łańcuch odruchów warunkowych wpływających na mechanizm bezwarunkowych odruchowych powiązań. W rezultacie uregulują się funkcje porażonych chorobą układów organizmu lub łatwiejsze stanie się porzucenie złych nawyków. To właśnie tłumaczy cudowne skutki praktyki sawasany.
Umiejętność życia bez prowadzenia wojny z życiem czy Naturą (pamiętam potworne sowieckie hasło "Człowiek powinien pokonać przyrodę!" - dzięki Bogu nie zdążyli zawrócić biegu północnych rzek), spontanicznie, w rozluźnieniu, aktywizując i napinając tylko te obszary mózgu i mięśnie, od których zależy wykonanie konkretnego zadania - to sztuka mędrców i ludzi długowiecznych. Na początek należy zrozumieć, że nawet wtedy, kiedy nie ma wojny, walka pozostaje. Potem wdrażać zasadę nie-działania, to znaczy nie-walczenia ze światem, przyjmowania go takim, jakim jest. Sawasana pomaga zrozumieć, że świat nie jest nam wrogi, lecz nas kocha. Ludzie wokół też nie są wrogami. Oczekują od nas tylko miłości, podobnie jak my od nich.