Ogniste serca

Dążenie po trupach do celu, byle tylko, jak najszybciej, bez większego wysiłku osiągnąć dane korzyści jest taktyką stosowaną od lat, tyle że bardzo często na końcu się więcej traci, niż zyskuje. Nie każdy jest na tyle sumienny i cierpliwy, by osiągnąć dany cel uczciwą pracą. Wiele osób woli drogę na skróty nie patrząc na niebezpieczeństwa, które się za tym kryją.

Zarys fabuły

W tym tomie akcja toczy się za czasów panowania króla Jana III Sobieskiego, a w życiu bohaterów poznanych w poprzedniej części upłynęło jedenaście lat. Wanda Sobótko wyszła za mąż za chłopa Daniela Schulza (tym samym jej status społeczny uległ degradacji) i wspólnie osiedlili się we wsi Stare Szkoty znajdującej się w pobliżu Gdańska. Para doczekała się córki Ludwiki, która potajemnie spotykała się w mieście z przyjacielem Florkiem. Małżonek ma dość wiejskiego życia, marzy o tym, by być sławnym i bogatym, więc postanawia zatrudnić się, jako uczeń w pewnym zakładzie w mieście. Takie postępowanie w tamtych czasach było nielegalne i według Daniela za długo trwało, toteż wpadł na pomysł, by zdobyć pieniądze potrzebne do przekupienia pracodawcy. W tym samym czasie chorąży Konrad Jezierski przebywa wraz Sobieskim i jego dworem w Gdańsku, po to by rozwiązać problemy dotyczące rzemieślników oraz zawrzeć sojusz ze Szwedami w celu odbicia Prusów Książęcych z rąk Brandenburgii. Jak potoczą się sprawy państwowe? Czego dokona Daniel? Jakie zagrożenie dosięgnie Wandy? W jaki sposób Konrad odnowi znajomość z Wandą i jakie będą tego konsekwencje? Co się jeszcze wydarzy? O tym w książce ?Ogniste serca? autorstwa Ewy Popławskiej.

Chciwość

W tej części sagi autorka oprócz głównego wątku dotyczącego relacji między Konradem i Wandą, przedstawiła motyw niepohamowanej chciwości, w której to nie ma żadnych granic. Daniel postępował wedle własnego uznania ściągając na bliskich oraz osoby, których znał, poważne niebezpieczeństwo. Mało tego był świadomy zagrożenia i myślał, że mu się uda wykiwać wszystkich i osiągnąć sławę oraz bogactwo. Bohater do tego był jeszcze bezwzględnym okrutnikiem wymierzającym sprawiedliwość wszystkim, którzy się przeciwstawili, zadając ból, a także szantażując osoby niezdecydowane, co do słuszności jego poglądów. Takich osób dawniej, jak i obecnie nie brakuje, niektórym się to udaje i żyją bezkarnie, a inni kończą marnie. Przykład tego bohatera nie jest przypadkiem odosobnionym w tej pozycji i każdy czytelnik będzie miał okazję poznać, jak ludzie potrafią być nieludzcy dla innych.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się z przyjemnością, dzięki zaskakującym wydarzeniom trzymającym mnie w napięciu. Myślę, że warto podkreślić, iż odbiorcy w przypadku tejże serii nie będą mieć do czynienia z jakimś ckliwym romansem, tylko w tym wypadku otrzymują doskonałą powieść historyczną, której nieobcy jest ból, cierpienie, a nawet śmierć, co jest równoznaczne z dużym wachlarzem różnorakich uczuć występujących u bohaterów. Zalecam czytać pozycję po zapoznaniu się z pierwszym tomem, który da lepszy obraz temu, dlaczego Wanda i Konrad postępują w taki, a nie inny sposób. W tym przypadku również jest dostępny słowniczek na końcu książki z pojęciami występującymi w tamtych czasach, co jest dużym plusem ułatwiającym zrozumienie tekstu. Okładka pasuje swoim wyglądem do tej z poprzedniej części i zdecydowanie przyciąga wzrok odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku, którzy chcą doświadczyć emocjonalnej historii pełnej niebezpieczeństw i nagłych zwrotów akcji.

"Wieczorem Wanda stała w progu, ogarniając wzrokiem okolicę. Choć Szkoty od ponad dziesięciu lat były jej domem, nie przywykła jeszcze do wszystkiego. Wieś wyglądała inaczej niż miasteczko, w którym się wychowała. Mała Łódź leżąca wśród niedostępnych borów i bagien, z daleka od wielkich miast, była przerażająca. Żyli tam mieszczanie odcięci od nowinek, wiedli ciężki los, uczciwie pracując w polu. (...) Choć Szkoty, z racji wiejskiego statusu, powinny ustępować Łodzi, było odwrotnie."

Kiedy sięgałam po pierwszą część sagi "Pod złą gwiazdą" nie ukrywałam, że jestem sceptycznie nastawiona. Pomimo że lubię historię to jednak z książkami historycznymi było mi nie po drodze. Dobrze, że czasami znajdzie się ktoś, kto powie - weź, przeczytaj, nie uprzedzaj się. I tak naprawdę okazało się, że to nie jest powieść historyczna a bardziej obyczaj, romans czy jak w przypadku drugiej części także i dramat.

W pierwszej części poznaliśmy Łódź w XVIIw. Tym razem autorka zabiera nas do Gdańska. Wyszła moja ignorancja i niedouczenie, bo przepięknie opisany wjazd króla Jana III Sobieskiego do miasta uzmysłowił mi, jak piękne to miasto i pomimo, że wiele bram i budowli zostało zniszczonych to niektóre stoją do tej pory.
Wanda, w wyniku splotu okoliczności zmuszona była do opuszczenia rodzinnej Łodzi. Los styka ją z Danielem Schulzem, człowiekiem bardzo porywczym i ambitnym, lecz ambitnym moim zdaniem w złym tego słowa znaczeniu. Jego chorobliwe dążenie do wygodniejszego życia prowadzi do tragedii. Ludwika, córka Wandy i Daniela nie ma zamiaru biernie się temu przyglądać lecz czy małe dziecko, dziewczynka, będzie miała jakąś moc sprawczą?
Ależ polubiłam Ludwikę. Jej cudowną otwartość, odwagę i głód wiedzy. Myślę, że była bardzo podobna do swojego dziadka Jerzego Sobótko. Dziaduszko jako jedyny wyśmiewał mieszczańskie autorytety i zyskiwał sympatię biedoty. Ludwika będąc dzieckiem nie mogła sobie aż na tyle pozwalać ale była takim wolnym ptakiem, trudnym do skrępowania. W swojej energii ale też takiej skrytości bardzo przypominała młodą Wandę Sobótko, swoją matkę. Niedaleko wszak pada jabłko od jabłoni.

"Wpatrywała się w mężczyznę dosiadającego bułanego konia, a trudno było dostrzec, kim jest, bo obracał się zręcznie w siodle, ciesząc oczy zgromadzonych po obu stronach. Kiedy jednak wychylił się z innymi jeszcze raz, ogier wyciągnął przednie kopyta, jakby się kłaniał i Wanda dojrzała twarz wyraźnie..."

"Ogniste serca" tylko z pozoru są powieścią historyczną. Przedstawione w powieści problemy czy przywary są w dalszym ciągu aktualne. Zachłanność, pycha, chciwość, miłość, przemoc w rodzinie czyż nie brzmi to znajomo? Teraz bicie żony czy dziecka nas szokuje ale czasami wolimy przymknąć oko, nie angażować się w nie swoje sprawy. W XVIIw. przemoc była społecznie akceptowalna choć czasami także nie pozbawiona wyrzutów sumienia. Któż z nas nie chciałby polepszyć swojego życia? Daniel niczym się pod tym względem od nas nie różni. Niestety jego działania nie zawsze są godne.
Wanda, jak każda kobieta chciałaby zatracić się w miłości. Wyjść za mąż z miłości a nie bo tak trzeba i wypada. Pomimo że jest teraz żoną chłopa nie przestaje w dalszym ciągu marzyć o przystojnym chorążym. Taka miłość niestety nie miała racji bytu.

Naprawdę jestem pełna podziwu dla autorki za jej mrówczą pracę. Reaserch jaki wykonała jest niebywały przez co powieść zyskuje na wartości. Zachowując realizm historyczny wplata w autentyczne wydarzenia wątki obyczajowe czy dramatyczne. Autorka rewelacyjnie łączy życie chłopów i mieszczan z królewskimi dostojnikami.
Ponownie będziemy mogli sprawdzić znaczenie wszystkich wyrażeń czy słów, których nie rozumiemy gdyż na końcu książki znajdziemy słowniczek dawnych nazw i określeń. Moje ulubione to anilina i cug maścisty :)

"Ogniste serca" to niezwykła przygoda historyczna ale także obyczajowa. Już przy okazji pierwszej części pisałam, że autorka zostawiła czytelnika w tak dramatycznym momencie, że czekanie na kolejną część zdawało się być torturą. Tym razem nie jest inaczej. Kolejny raz z niecierpliwością będę wypatrywać następnej części sagi.

"Niespodziewanie dla samej siebie uśmiechnęła się i zapłakała ze wzruszenia. Stała w pierwszym szeregu, ale trwoga nagle minęła, teraz chciała by ją zobaczył. Rozchyliła usta, by złapać więcej powietrza, ale oddychała płytko i szybko. Fala tłumionego od lat uczucia zalała jej ciało, dreszcz miłości przebiegł po plecach. Głowa zrobiła się pusta, jakby trosk uleciały z niej bezpowrotnie. Łzy zaczęły spływać po twarzy."