Saga o Rubieżach Tom I

Sądziłam, że fabuła "Sagi o Rubieżach" zostanie zwrócona w innym kierunku. Rozpoczęcie tomu od spotkania Dulkancellina i Cucuba, całkowicie różniących się od siebie osobistości, było świetnym, przyjemnym i naprawdę zabawnym, chwilowo pełnym napięcia pomysłem, jednak dalej było coraz gorzej. Pierwszy tom w dużej mierze opiera się na rozmowach rady Żyznych Ziem i sprzeczkach dwóch stron konfliktu, z którego jedna uważa, że lud powinien przygotowywać się na powrotu przodków, a druga na wojnę. Powieść jest bez jakiegokolwiek polotu. W drugim tomie jest lepiej, o wiele. Sądzę jednak, że pisząc w 2000 roku "Dni Jelenia" Liliana Bodoc wpadła w pułapkę, z której będzie trudno jej wyjść. Cóż, trzeci tom zapowiada się na zupełnie inną część niż te dwie, więc zobaczymy.

Czy polecam książkę? Tak i jednocześnie nie, gdyż mam do niej mieszane uczucia i nie jestem całkowicie przekonana. Przechodząc przez pomysł argentyńskiej pisarki, prawdopodobnie jeden z lepszych napisanych w języku hiszpańskim, jak głosi napis na okładce, szybko zaczynało mi brakować sztampowego schematu, w którym to główny bohater i jego pomocnik ratują świat przed złem. Schemat przejedzony, ale mimo to można za nim zatęsknić.