Rozstanie z plastikiem

i bogatą bibliografią, choć są w niej zarówno przypisy, jak i bibliografia. Autorki nie pretendują do bycia największymi ekspertkami od plastiku (nikt z nas nie musi być takim ekspertem, żeby móc coś dobrego zrobić), które przygotują zamkniętą listę doskonałych rozwiązań, raz na zawsze uwalniających nas od plastiku. Zdecydowaliśmy pozostawić wszystkie rozwiązania australijskie, o jakich była mowa w oryginale, i uzupełnić je w pewnych miejscach o dostępne już rozwiązania polskie. Wyliczenia te nie są kompletne i nie mają takie być - zamiast konkretnych marek (czyli reklam) postanowiliśmy wspomóc was, sugerując słowa kluczowe do wpisania w wyszukiwarkę, dzięki czemu sami znajdziecie produkt, spełniający wasze oczekiwania. Gdyby ta lista była zamknięta i kompletna, byłoby to niewiarygodnie smutne, dlatego cieszę się, że w Polsce powstają nowe firmy, dla których stosowanie ekologicznych rozwiązań jest jednym z filarów działalności. Coraz częściej dowiaduję się o miejscach, gdzie można napełnić butelki ulubionym szamponem, albo o ludziach, którzy uczą, jak dawać nowe życie zużytym przedmiotom. Zmienia się także prawo. Wprowadza się przepisy dotyczące przeciwdziałania marnowaniu żywności, zmuszające producentów opakowań do zmiany polityki produkcyjnej, a nas, konsumentów, do płacenia za foliowe torebki. Rozwiązania systemowe są niezwykle istotne, ale bez naszego wsparcia i zaangażowania nie zlikwidują problemu. Kiedy mówimy, że Ziemia jest naszym domem, nie używamy metafory - to naprawdę miejsce, które zamieszkujemy - wspólnie, razem z innymi ludźmi, zwierzętami i roślinami. Jesteśmy odpowiedzialni za to, co wytwarzamy, dążąc do realizacji naszych pragnień. Ta książka mówi nam, że u podstaw wielkich spraw leżą niewielkie spostrzeżenia i drobne gesty. Po nich przychodzi radość i satysfakcja. Życzymy wam głębokiej radości i wielu satysfakcji. Dedykuję tę książkę mojej cudownej babci Margaret, która odeszła od nas w czasie, gdy pisałam ,,Rozstanie z plastikiem". Mówiliśmy na nią Marga. Babciu, dziękuję Ci za to, że nauczyłaś mnie robić na drutach, za dzielenie się ze mną twoimi ukochanymi książkami, za twój najlepszy na świecie sos bolognese - i za to, że nigdy nie byłaś ,,zwyczajna". Wszystkim nam bardzo Ciebie brakuje. ROZDZIAŁ 1 UWOLNIĆ SIĘ OD PLASTIKU Mam dwadzieścia sześć lat i jestem ekowojowniczką. Nie, to tylko żart. Mam jednak problem z plastikiem i z tym, że zużywamy go tak dużo. Próbując uwolnić się od niego, można poczuć się jak na wojnie - wojnie z zalewającymi nas masami plastiku, który zakradł się do każdego niemal zakątka codziennego życia. Z kolei przedzieranie się przez niezliczone blogi, poradniki i #hasztagi w poszukiwaniu informacji o tym, dlaczego należy używać go mniej i jak to zrobić, to ciężka harówka - czasem można się zagubić, zanim jeszcze postawi się pierwszy krok. Nie pozbyłam się plastiku z dnia na dzień. Prawdę mówiąc, do tej pory nie udało mi się pozbyć go całkowicie. Po części dlatego, że zakorzenił się w naszym życiu tak głęboko, że uwalnianie się od niego zawsze będzie projektem w toku. Jest również inna przyczyna - przekonałam się, że niektóre plastikowe przedmioty są nam naprawdę potrzebne. W tej książce będę jednak pisać o mnóstwie rzeczy zrobionych z plastiku, bez których z pewnością możemy się obejść. Dla każdego powód do rozstania z plastikiem może być inny. Ktoś może chcieć ograniczyć ilość odpadów, ktoś inny - zmniejszyć liczbę rzeczy trafiających do jego domu i życia, a potem wypełniających kosz na śmieci. W moim przypadku chodziło o zdrowie: moje i środowiska naturalnego. Nie jest tajemnicą, że plastikowe odpady trafiają w wielkich ilościach do środowiska. Jest jednak coś, czego pewnie nie wiecie: każdy wyprodukowany do tej pory kawałek plastiku wciąż gdzieś istnieje - w jakimś miejscu na Ziemi. Około jednej trzeciej używanych przez nas folii, opakowań i toreb przedostaje się do ekosystemów. Recykling wydaje się dobrym rozwiązaniem, ale fakty są takie, że z całego wyprodukowanego do dziś plastiku przetworzono i skierowano do powtórnego użycia zaledwie dziewięć procent. To wyjaśnia, skąd się wzięła Wielka Pacyficzna Plama Śmieci, czyli złożona z dryfującego plastiku wyspa niewiele mniejsza od australijskiego stanu Queensland. Trwałość plastiku, która czyni go tworzywem tak użytecznym i uniwersalnym, sprawia, że nie rozkłada się on tak jak materiały organiczne i w rezultacie zapycha nasze rzeki, zaśmieca, dławi dziką przyrodę i zwierzęta morskie. W tej sytuacji wydaje się więc nielogiczne, by tak trwały i wydajny materiał wykorzystywać do produkcji przedmiotów jednorazowego użytku, z których korzystamy czasem przez kilka minut, a potem bez zastanowienia wyrzucamy. [...]