Rozstanie

"Rozstanie" to historia o walce ze samym sobą i z uczuciami, ale również o walce o drugą osobą. O tym, że miłość oznacza bezwarunkowe oddanie siebie drugiej osobie i skok w przepaść bez wiedzy o tym, co czeka nas po upadku. Miłość to ryzyko. Pozwalając sobie na to uczucie godzimy się nie tylko na szczęście i motylki w brzuchu, ale również na ból.

Związek Tatum i Jamesona zaczął się od gry, ale z czasem przerodził się w coś więcej. Po tragicznych wydarzeniach mężczyzna zdaje sobie sprawę z tego jak wiele znaczy dla niego Tate. Jednak ona żywi do niego urazę. Pożądanie i miłość mieszają się z nienawiścią oraz z przerażeniem. Z lękiem przed zranieniem. Jednak Jameson nie cofnie się przed niczym aby odzyskać kobietę. Prosi ją o wspólny miesiąc, podczas którego chce jej udowodnić, że nie jest złym człowiekiem.

Autorka coraz bardziej odkrywa przed nami postać Jamesona w pierwszej części jest on skryty, nie pokazujący swoich słabości. Tu odsłania swój smutek, niepewność i zagubienie. Jednak nadal jest takim samym mężczyzną, którego poznaliśmy w "Poniżeniu". Przyznam, że ta mieszanka jest upajająca. Tatum po swoim upadku nabrała twardości. Przekonała się, że jest wartościowa i zasługuje na lepsze traktowanie. Z kolei on rozumie, że nie wszystko można dostać na pstryknięcie palców. Uświadamia sobie też, jak mało wie o osobach, które wiele dla niego znaczą.Tragiczne wydarzenie zmieniło ich oboje i otworzyło im oczy na parę spraw, których wcześniej nie dostrzegli. Jameson próbuje naprawić wyrządzone krzywdy, ale Tatum mu tego nie ułatwia. Cały czas uważała, że mężczyzna kontynuuje swoją grę, chociaż nie raz swoimi czynami pokazał, że wcale tak nie jest. Nieustannie próbowała złamać jego dobre chęci, prowokując go do kłótni. Czasami nie potrafiłam zrozumieć jej zachowania, ale myślę, że wynikało one głównie z braku zaufania do niego i ze strachu przed ponownym zranieniem.

Ta część jest inna niż poprzednia, trochę nudniejsza, ale nadal wzbudzająca emocje. Jednak brakowało mi tej popieprzonej nutki, która dodawała mroku i niebezpieczeństwa tej historii. Mam nadzieję, że kolejna część zapewni mi więcej wrażeń. Przyznam, że ta część była mało zaskakująca, chociaż nie brakowało tu zwrotów akcji i komplikacji. Jest mniej emocjonalna niż jej poprzedniczka, ale i tutaj ich nie brakowało.

"Rozstanie" to historia walki o ukochaną osobę, o ponownym budowaniu zaufania. To powieść o tym, że nie można zdobywać swoich pragnień kosztem innych ludzi. Będąc z kimś w relacji, nieważne czy dotyczy ona miłości czy przyjaźni, warto postawić na szczerość i rozmowę

Bardzo nie mogłam się doczekać tego tomu. Poniżenie bardzo mi się podobało, a zakończenie sprawiło, że chciałam kontynuację na już. Jednak musiałam na to trochę poczekać, czy było warto?

W tym tomie Jameson uzmysławia sobie, co tak naprawdę zrobił i postanawia odzyskać Tatum. Jednak ta nie ułatwia mu tego zadania ? tak w skrócie można opisać to, co dzieje się w Rozstaniu. Cała książka skupia się właśnie na tym. Jameson chce być z Tatum, chociaż jeszcze nie do końca zdaje sobie sprawę dlaczego tak naprawdę chce z nią być. Nie wie, że to, co do niej czuje to swego rodzaju miłość. Z kolei Tatum, z jednej strony nienawidzi Jamesona, obwinia, go o wszystko, z drugiej jednak strony ciągnie ją do niego. Dlatego też zgadza się na nową grę, którą on proponuje. Ma w tym ukryty motyw ? Tatum chce, żeby Jameson cierpiał tak jak wcześniej ona. Jednak jej gra w którymś momencie obraca się przeciwko niej.

Miałam wielkie oczekiwania wobec tego tomu, pewnie dlatego czuję pewien niedosyt. W książce nie działo się dużo, większość Rozstania to rozterki głównych bohaterów. Tatum, po wypadku stała się trochę kimś innym. Ta nowa Tatum walczy z uczuciami, które żywiła kiedyś do Jamesona, rozum nie chce mu wybaczyć, a serce mówi zupełnie coś innego. Natomiast zakończenie, którego zupełnie się nie spodziewałam, daje mi nadzieję, że w trzecim tomie będzie dużo akcji. Zupełnie wbija w fotel, tak samo, jak w tomie pierwszym. Może właśnie dlatego ten tom, jest taki dość spokojny (tzn. było kilka scen, ale było ich niewiele), żebyśmy jeszcze bardziej docenili, to co będzie się działo w przyszłości.

Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Miłość to gra, a czasami gra jest miłością. Dowiedzieli się o tym bohaterowie powieści Stylo Fantôme, którzy zderzyli się z murem wyrządzonej sobie krzywdy.

Autorka powraca z kontynuacją swojej pikantnej serii a wraz z nią - bohaterowie. Długo nie musiałam czekać by dowiedzieć się co wydarzyło się tuż po finale z pierwszego tomu oraz jak cała ta sytuacja aktualnie wpłynęła na postacie. Z ciekawością śledziłam przebieg kolejnych wydarzeń i zastanawiałam się czy ich wybory faktycznie wymagały tylu dramatów. Niezależnie jednak od wszystkiego po raz kolejny dobrze bawiłam się podczas lektury.

Jameson Kane wyrządził Tatum prawdziwą krzywdę. Przekroczył wszystkie granice i pozwolił, by ona zdecydowała na zawsze wyrzucić go ze swojego życia. Dopiero później zrozumiał, że stracił przez to coś wyjątkowego. Dziś próbuje odpokutować swoje winy, ale wie, że to nie będzie łatwa droga. Nie lubi zasad, więc jego działania będą nie tylko odważne, ale i szalone. Tylko czy to na pewno odpowiedni wybór w postępowaniu z dziewczyną, która już wszystko to przecież przeżyła na własnej skórze? I dokładnie od tego uciekła? Jednak Jameson proponuje grę, ostatnią, zamykającą wszystkie wcześniejsze rozgrywki. Niebezpieczną, ale i konieczną.

To kolejny skok w nieznane, kolejne zderzenie się z historią balansującą na granicy, które przyprawia o zawrót głowy. Pewne jest, że nie jest to historia dla każdego. Tylko czytelnik, który lubi gdy w historii aż płonie a niebezpieczeństwo wkrada się do życia bohaterów jak coś zupełnie naturalnego odnajdzie się w losach Jamesona i Tatum. Dużo erotyki, namiętności, sarkazmu, ciętych dialogów - wszystko to sprawia, że powieść praktycznie czyta się sama a życie bohaterów na moment staje się nam bliższe niż wszystko dookoła. Bawią się oni bowiem w pewną grę, wyznaczają granice a później je przekraczają, manipulują uczuciami, budzą wątpliwość kto jest większym złem. Są nietypowi w swoich dziwnych rozgrywkach, ale jednocześnie kuszący i wabiący tak, że nie sposób przejść obojętnie obok ich losów.

Dynamiczna, zaskakująca, inna niż wszystkie powieść o miłości, która jest wyłącznie rozgrywką to mnóstwo emocji połączonych w jedną całość. Od śmiechu po łzy, od zastanowienie po kompletne zerwanie z logicznym myśleniem - wszystko po to, by zabawa była wciąż na pierwszym planie a czytelnik nie mógł się oderwać od losów głównych bohaterów. A ich kreacja na pewno przyciągnie uwagę nie jednego, ponieważ mają w sobie pazura niezbędnego dla podjętej fabuły. On zrywa wszelkie zasady, ona nie pozostaje dłużna jego zaczepkom i razem stanowią duet niczym woda i ogień, niebezpieczny choć współgrający jednocześnie.

Niestety muszę przyznać, że Stylo Fantôme zasługuje na jeden, choć konkretny minus. Pisze zdecydowanie zbyt krótkie historie! Poproszę znacznie więcej Jamesona oraz Tatum, ich strać oraz emocji, które im towarzyszom. Miłość, rozkosz, uniesienia w połączeniu z ciętym językiem stanowią mieszankę godną uwagi. "Rozstanie" rozgrzewa i pozostawia czytelników w przekonaniu, że gorące powieści mają w sobie prywatny urok a ja wciąż pozostają pod urokiem tej historii!