Rozmówca

Książki Chrisa Cartera to dla mnie pewniak. I co z tego, że mam je wszystkie na półce, booktour organizowany przez Magdę, umożliwia mi przeczytanie serii z Robertem Hunterem jeszcze przed emeryturą, dlatego też z czystą przyjemnością biorę w nim udział ???? Tym razem w moje ręce wpadł "Rozmówca", który jak każda poprzednia część w tej serii, był fenomenalny! Już od samego początku miałam ciarki na plecach, bowiem pierwsze morderstwo wywarło na mnie ogromne wrażenie! Czułam się przerażona i zniesmaczona, jednocześnie chcąc więcej. Tak, zdecydowanie nie należę do normalnych ludzi, skoro podobają mi się takie rzeczy w książkach ???? Nie wiem czy jeszcze większym przerażeniem nie napawało mnie to, że dużą rolę w tej książce odgrywały media społecznościowe, a jak każdy z Was wie, są one nieodłącznym elementem życia prawie każdego człowieka. I choć niektórzy z nas, dalej szanują swoją prywatność i nie obnoszą się w internecie wszystkimi szczegółami własnego życia, tak są też tacy, którzy podają w nim tak wiele informacji, nie myśląc nawet o tym, ile zagrożeń to ze sobą niesie. Miałam kiedyś znajomą, która tak bardzo obnosiła się z tym, że za niedługo jedzie na wakacje ze swoim chłopakiem, że gdy w końcu wybrała się w tą utęsknioną podróż, ktoś włamał się do jej domu i po prostu go okradł. Także, czy ta książka mogłaby co poniektórym osobom przejrzeć na oczy? Zrozumieć co nieco? Tego nie wiem, jednakże w moim przypadku to co miałam przyjemność czytać, nieraz dawało mi sporo do myślenia...

"Tak naprawdę większość z nas nie wie, że jest obserwowana. Nie podejrzewamy, że możemy zostać obiektem czyjejś obsesji, przez co jesteśmy mnie ostrożni, nie przywiązujemy takiej wagi do prywatności - nie dostrzegamy tego problemu."

Robert Hunter po raz kolejny będzie musiał zmierzyć się czasem i odnaleźć mordercę, który działa w naprawdę oryginalny sposób. Ofiary, które wybiera jako swoje cele, są przez niego torturowani, z tą różnicą, że przeważnie podczas morderstwa są dwie ofiary - jedna, którą zabija, a druga to widz, do którego dzwoni podczas swojego dzieła. Zadaje on dwa pytania, a nie odpowiedzenie na nie skutkuje karą, którą morderca wymierza na jej/jego oczach. Oczywiście osoby, które oglądają ten "spektakl" to najbliższe osoby, osoby torturowanej. Zdecydowanie powstało mi z tego masło maślane, ale mam nadzieje, że doskonale zrozumieliście mój przekaz ???? Powiem Wam, że pierwsze morderstwo zmroziło mi krew w żyłach, a pytanie, które zaważyło na losie młodej dziewczyny, mocno mnie zaskoczyło. Myślę, że w dzisiejszych czasach większość z nas miałabym z nim problem, jednakże nie zdradzę Wam o co chodzi ???? Także po raz kolejny detektywi Hunter i Garcia zmierzą się ze sprawą wręcz beznadziejną, w której będzie więcej domysłów niż samych dowodów. Nie będą mieli za wiele czasu, bowiem morderca zdecydowanie nie zamierza poprzestać na jednej ofierze. Kim jest sprawca? I co nim kieruje?

Chris Carter nieraz zaskakuje mnie swoimi historiami. Pomimo tego, że dla bohaterów tej serii nie ma rzeczy niemożliwych, tak za każdym razem jestem zaskoczona zakończeniem, które serwuje mi autor. I choć nie wiem ile tych podejrzeń i podejrzanych bym miała, nigdy nie umiem odkryć jak potoczy się cała historia. I to właśnie w książkach Cartera dosłownie kocham! Niektóre "odkrycia" czasami wydają się nieprawdopodobne, a obycie Roberta Huntera w każdym temacie nieraz napawa mnie zdumieniem, jednakże jestem tym tak ogromnie zauroczona, że czasem zapiera mi dech podczas czytania. Samo śledztwo jest niezwykle interesujące, a czasami w momencie, gdy autor wprowadza przerywnik w postaci życia osobistego danego bohatera, to mam ochotę przerzucić czytany rozdział, po to aby dalej delektować się przyjemnością poznawania nowych faktów. Co więcej, autor kończy każdy rozdział tak, że wierzcie mi, robiąc obiad podczas czytania, macie jak w banku spalone ziemniaki czy co tam gotujecie. Od tej książki po prostu nie da się oderwać! W "Rozmówcy" mamy tyle ciekawych zwrotów akcji, zaskakujących i mrożących krew w żyłach wydarzeń, że strony lecą jak głupie podczas czytania. A my choć chcemy więcej, to na końcu nie chcemy jej kończyć. W serii Roberta Huntera mamy sporo brutalnych scen, które autor przedstawia bez koloryzowania, prosto z mostu, także nieraz zawartość żołądka może podejść niebezpiecznie blisko przełyku. Szczegółowe opisy wyglądu ofiar, są napisane tak dobitnie, że wyobraźnia działa w 100%, a obraz który pojawia się w głowie czytelnika jest niezwykle rzeczywisty. Oj wierzcie mi, one nieraz pozbawiały mnie kontaktu z rzeczywistością, bo czytałam je z takim zapałem, że świat naokoło dla mnie nie istniał, nawet wtedy gdy w tle leciał telewizor, czy dzieci biegały i krzyczały jak opętane ???? Ogromnie polecam Wam całą serie z Robertem Hunterem! "Rozmówca" jest fenomenalnym, a ja z niecierpliwością wyczekuje na kolejny tom!

"Podświadomość może wydobyć na światło dzienne jakieś wspomnienie pod wpływem dowolnego czynnika: obrazu, dźwięku, zapachu, miejsca, imienia... nic nie stanowiło tutaj ograniczenia."

Potrzebowałam takiej właśnie przygody czytelniczej, konkretnej, dosadnej, dynamicznej, gdzie wszystko logicznie przemyślane i atrakcyjnie podane. Przy płynnej narracji, wciągającej fabule, ciekawej zagadce detektywistycznej, błyskawicznie mknie się po stronach książki w poszukiwaniu dalszego ciągu opowieści, okazji do potwierdzania skwapliwie wysuwanych przypuszczeń i z chęcią czynionych domysłów. Odpowiadało mi świadome zawieszanie akcji, frapujące dochodzenie do kulminacji w wątku, aby niejako w najciekawszym momencie przerwać i przeskoczyć na inny równoległy wątek, niemniej zajmujący i przyciągający. To zręcznie budowało napięcie, wprowadzało w stan czytelniczej ekscytacji, dorzucało elementy zaskoczenia i mocnego uderzenia. Udała się autorowi gra z wyobraźnią i inteligencją czytelnika, podsuwanie mylnych tropów, wciąganie w błędne założenia, odwracanie uwagi od prawdziwej tożsamości mordercy, wprowadzenie tajemniczego bohatera. Zakończenie spodobało mi się, zgrabną klamrą połączyło wszystkie segmenty, miało ten konieczny pazur, aby pozostawić czytelnika z uczuciem uczestniczenia w pasjonującej rozrywce kryminalnej.

Robert Hunter, detektyw z wydziału zabójstw policji Los Angeles, szef sekcji specjalnej rozwiązującej sprawy szczególnie okrutnych zabójstw, musi zmierzyć się z niebywale silnym przeciwnikiem. Morderca jest wyjątkowo zimny, perfidny i bezlitosny, zaś motywy jego czynów długo pozostają w sferze niewiadomej. Wiadomo, że cechuje go niezwykła bezczelność, bystrość, ostrożność, metodyczność i zdyscyplinowanie, dokładnie wszystko planuje, sztywno trzyma się wytyczonych szlaków, do perfekcji opanował sztukę kamuflażu. Jak zatem przeniknąć do jego umysłu, rozpracować schemat jego działania na tyle skutecznie, aby naprowadził na właściwy ślad? Czy kryminalna analiza behawioralna i biopsychologia, z których Hunter ma doktorat, staną się sprzymierzeńcami w rozwiązywaniu sprawy, a może i one nie wystarczą, aby dotrzeć do sprawcy? Jaki użytek można zrobić z informacjami z życia prywatnego, jakie beztrosko pozostawiają ludzie o sobie z mediach społecznościowych, do czego mogą zostać wykorzystane? To moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, ale już wiem, że z pewnością nie ostatnie, bardzo chętnie sięgnę po wcześniejsze i kolejne tomy serii.

Prawda jest taka, że chyba na nic ani na nikogo nie czekałam i czekać nie będę jak na Chrisa Cartera i jego kolejne książki. Powrót mojego mistrza jeśli chodzi o thrillery był tym co tygryski kochają najbardziej. Autor i jego bohater na mój regał zawitali jakiś czas temu i czytanie nie obyło się bez zarwanej nocy, bo inaczej się nie da. Ale dla nich warto i zdania nie zmienię!

Detektyw Hunter i jego partner detektyw Garcia znów pracują razem. Po raz kolejny zajmują niezwykle brutalnym morderstwem, które okazuje się nie być jednorazowe.
Pewna kobieta odbiera telefon od przyjaciółki. To co ją zaskakuje to fakt, że nie jest to zwykłe połączenie lecz rozmowa video. Kiedy odbiera przeraża ją to co widzi - Karen jest zakneblowana i przywiązana do krzesła, a głos który słyszy przeraża ją najbardziej - głęboki, szorstki, wręcz demoniczny. Jedno zdanie: Nie przerywaj połączenia i gra pod tytułem: dwa pytania. Pierwsze proste daje nadzieję, że wszystko dobrze się skończy, drugie podchwytliwe, niby łatwe, a jednak... No i się stanie, gdy odpowiedź padnie za późno lub będzie zła? Tego Tanya dowiaduje się po fakcie. Przeczuwa, że dziewczyna nie przeżyje, ale nawet w najgorszym koszmarze nie pomyślała, że umrze w ten sposób...

Niespełna trzy dni później kolejna osoba dostaje podobny telefon. Kolejna videorozmowa, kolejne wydawało by się zaledwie dwa pytania i trzecie, które zadaje sobie osoba, która odbiera telefon: co w razie pomyłki?!

Czy to możliwe, że morderca jest również stalkerem? Jaki jest powód śmierci kolejnych osób? Skąd pomysł na tak brutalne rodzaje śmierci i skąd morderca wie, że osoba do której dzwoni nie odpowie na pytanie numer dwa? Czy Robert i Carlos rozwikłają tą makabryczną zagadkę i uratują życie (nie)winnym osobom?

Mogła bym się rozpisać na temat fabuły książki, ale nie mam zamiaru tego robić. Lepiej ją przeczytać i poznać fakty niż czytać o niej gotowca. Czytam na prawdę dużo, a thriller to chyba mój ulubiony gatunek na równi z kryminałami. Jednak tak dobrego autora jak Carter jeszcze nie spotkałam. To w jaki sposób morduje bohaterów w swoich książkach fascynuje, ale i przeraża i nie wiem co bardziej. Nikt nie zabija tak jak on i to się liczy. Jego powieści są trafne i zwięzłe. Brak lania wody, cały czas coś się dzieje. I tylko brutalność nie pozwala sięgnąć po jego pozycje każdemu. Trzeba mieć mocne nerwy,a w tedy trafisz do raju jeśli chodzi o gatunek. Wiem, że raj o morderstwa to skrajne niedopowiedzenia, ale fani wiedzą co mam na myśli. Ta pozycja ma genialne zakończenie, którego się nie spodziewałam. Chciała bym by drogi Huntera i pana J. jeszcze się skrzyżowały. Nie wiem co Chris szykuje dla swoich czytelników, ale cokolwiek to będzie będę to miała i to przeczytam. A jeśli Ty lubisz mocne pozycje to koniecznie zapoznaj się z cyklem o detektywach Hunterze i Garcii!