Roland Topor. Zduszony śmiech (twarda)

Opis produktu:

Niejaki Trelkowski, bohater Chimerycznego lokatora, pierwszej powieści Rolanda Topora, jest permanentnie nękany przez swoich sąsiadów. W końcu popada w obłęd i żyje w przeświadczeniu, że wszyscy wokoło spiskują przeciwko niemu, aby i on, jak poprzedni lokator, zaszczuty, popełnił samobójstwo. Czy tragiczny bohater powieści to alter ego artysty? Topor wszak przyznawał się do lęku przed sąsiadami. W czasie okupacji, gdy musiał się ukrywać z powodu swojego żydowskiego pochodzenia, toczył z nimi swoistą grę. Później obawiał się, że sąsiedzi będą ingerować w jego życie i naruszać jego prywatność. Strach pozostał - przed sąsiadami, przed bezimiennym tłumem. Prócz lęku istniała jednak fascynacja zbiorowością i potrzeba znalezienia sprzymierzeńców. Topor uwielbiał nocne spacery i przypadkowe spotkania w kawiarniach, klubach, na ulicy. Frantz Vaillant kreśli sylwetkę awangardowego artysty - pisarza, grafika, scenarzysty i scenografa - szokującego i epatującego makabrą. Ukazuje go również jako przykładnego ojca i obywatela chętnie wspomagającego akcje organizacji pozarządowych, takich jak choćby Amnesty International.

Poza licznymi dziełami, pozostawia po sobie jedynie pytania. Kim tak naprawdę był? Jakie myśli go otaczały? Gdzie należy szukać źródła wirtuozerii jego wyobraźni? Urodził się w Paryżu, dokąd z Polski wyemigrowali jego rodzice - polscy Żydzi. Topor sprzeciwiał się tradycji, szokował, wciąż poszukiwał doskonalszej formy wyrazu... Był artystą wszechstronnym. Pisał opowiadania, powieści oraz scenariusze filmowe. Rysował i malował plakaty. Tworzył instalacje. Gustował w grotesce i czarnym humorze. Inspirował się surrealizmem; w pewnym momencie jednak ostentacyjnie się odciął od tego nurtu i założył Grupę Paniczną - programowo antyprogramową. Z drugiej strony, Topor opisywany przez Frantza Vaillanta to troskliwy ojciec, a także społecznik, angażujący się m.in. w akcje przeciw torturowaniu więźniów politycznych. Jego biograf wspomina również, że artysta, który przez całe życie manifestował swój dystans do rzeczywistości, ironizował, nie znał tematów tabu, boleśnie doświadczał procesu starzenia i wciąż zmagał się ze swą cielesnością. Vaillant znakomicie kreśli sylwetkę artysty i oddaje atmosferę tamtych czasów. W tle sytuuje Bretona, Herzoga, Felliniego, Polańskiego...

`Jest to biografia napisana z pasją, pełna anegdot, zebranych przez Franza Vaillanta, który nigdy nie spotkał Topora. Są jednak bliscy i przyjaciele, którzy zaświadczają o artyście. Z kart książki wyłania się Roland Topor - istny fenomen: człowiek, który sporo się śmiał i jednocześnie targany był niepokojami egzystencjalnymi; twórca hojnie obdarowany przez naturę - wszystkim bądź prawie wszystkim.`
La Liberte


Frantz Vaillant (ur. 1965) - francuski dziennikarz, zastępca szefa redakcji TV Monde. Twórca wielu filmów dokumentalnych: Morceuax de choix (2000), Léo Ferré, les temoins de sa vie (2002), Les visiteurs de l`ombre (2003). Roland Topor. Zduszony śmiech (2007) to pierwsza biografia poświęcona temu artyście awangardy francuskiej.