Rogi

Joe Hill stworzył bardzo ciekawą opowieść, ale nie mogło być inaczej, gdy ma się za ojca Stephena Kinga. Joe stara się zapracować na własne nazwisko, a nie być tylko ciągle kojarzonym poprzez sławnego rodziciela. Niemniej tym, co łączy utwory tych dwóch panów są z pewnością retrospekcje w ich utworach, a także oryginalność fabuły. Co odróżnia tych dwóch autorów? Z pewnością język bohaterów ? u Hilla zwracają się oni znacznie dosadniej niż u Kinga. Kolejną rzeczą jest gawędziarski styl, jakim czaruje nas King. U Joe niestety tego nie ma. I choć gatunek w jakim tworzą ci dwaj panowie jest ten sam, wykonanie doskonale pokazuje różnice między nimi. Moim zdaniem działa to na plus. Nie chodzi o to, by ponownie czytać "odgrzewane kotlety", lecz aby odkrywać innowacyjne rozwiązania.

Na początku utworu wiele się dzieje, ale akcja zwalnia swoje tempo, gdy bohater wraca do swojej przeszłości. Niestety jak dla mnie akcja zwolniła zbyt mocno, nieco mnie to zniechęciło, ale jednak postanowiłam przeczytać książkę do końca. Język utworu jest dość bezpośredni, przystępny dla czytelnika praktycznie w każdym przedziale wiekowym. Bohaterowie wyrażają się w sposób naturalny i swobodny.

Podsumowując lekturę "Rogów" mogę powiedzieć, że książka jest ciekawa i interesująca. Historia pokazuje, jak czasem mogą potoczyć się losy człowieka, opowiada historię pełną miłości, zazdrości, żądzy zemsty. Można doszukać się w niej nawet odrobiny szaleństwa. To wszystko przeplata się ze sobą, tworząc feerię barw, która w życiu każdego z nas ma inne odcienie. Mimo pewnych minusów uważam utwór za ciekawy, choć zdecydowanie dla mniej wybrednego czytelnika. Książkę czyta się szybko, a ze względu na specyficzny klimat, trzyma czytelnika w powoli narastającym napięciu. Joe Hill jest na dobrej drodze do tworzenia dzieł pokroju ojca ? być może kiedyś syn dorówna ojcu. Książkę oceniam na mocne 4/6 i sądzę, że sięgnę jeszcze kiedyś po utwory Pana Hilla, bo ciekawi mnie, jak rozwijać się będzie jego warsztat.

Przyznam się bez bicia, że ta pozycja wpadła mi w ręce zupełnie przypadkiem. Kupując inną książkę, sprzedawca w księgarni powiedział, że w aktualnej promocji można wybrać dodatkowo kolejną książkę za złotówkę. Nie mogąc się zdecydować, sprzedawca zasugerował, że skoro lubię fantastykę to może wezmę "Rogi". Oczywicie nie zabrałam się od razu do jej przeczytania. Ale po czasie... okazało się, że książka mi wyjątkowo pasuje, czyta się ją bardzo szybko, wciąga, jak to się mówi:) Historia prosta, trywialna - o miłości i konkurowaniu:) Ale czy na pewno?? Tak można określić główny wątek ksiażki, bo to on stworzył całą historię. Ot po prostu dwóch kumpli, którym spodobała się ta sama dziewczyna, gdy byli chłopcami. Ale tylko jednemu z nich uczucie zostało odwzajemnione. Jest więc początek? A cała historia jest utrzymana w mrocznym klimacie, ponieważ rozpoczyna się od wiadomości, że główny bohater Ig budzi się pewnego dnia z rogami na głowie, a ludzie wokół w swoich wypowiedziach są nader szczerzy, w sposób wręcz bezczelny. To on został wybrańcem dziewczyny i żyliby długo i szczęśliwie gdyby nie fakt, że została zamordowana w bestialski sposób w dzień kłótni kochanków. Oczywiście całe miasto obwinia za to Iga, który broni się bezskutecznie. Aby dociec prawdy i zrozumieć dlaczego przeszłość zarysowała się w ten sposób Ig musi stać się diabłem, czy raczej diebelskie, mroczne, złe moce muszą nim zawładnąć. Cała historia opiera się właśnie na przekształcaniu się głównego bohatera w diabła, który spotyka na swojej drodze do prawdy o śmierci ukochanej: przyjaciół, osoby obce, rodzinę. Każda z tych osób wnosi coś nowego do jego wizji wydarzeń sprzed lat. A są to wypowiedzi i czyny brutalnie szczere bo rogi na jego głowie powodują, że każdy wypowiada swoje najskrytsze, najbardziej śmiałe, perfidne wręcz myśli. Co mnie trochę zaskoczyło to fakt, że już w połowie ksiażki zagadka zostaje rozwiązana. Może za bardzo jestem przyzwyczajona do lektur, w których zwykle na końcu dochodzi do ujawnienia wszystkich tajemnic. Kiedy dotarłam do tego momentu ksiażki stwierdziłam, że już nie muszę dalej czytać:), ale jednak w dalszej części autor potrafił mnie jeszcze mile i ciekawie zaskoczyć. Polecam dla miłośników fantastyki posadowionej w realnym świecie. A skoro filme nakręcony na jej podsatwie należy do gatunku horrorów, to jestem bardzo jego ciekawa. Nie mogę się doczekać aby wybrać się do kina i zweryfikować moją wizję książki z wizją twórców filmu:)