Siostra

Narratorem tej niedługiej historii jest chłopiec. Opowiada on o swojej starszej siostrze, zabierając nas w podróż przez swoje życie. Każda rozkładówka pokaże nam jego wspomnienia, niczym kadr z filmu lub zdjęcie z albumu. Przyjrzymy się momentowi pierwszego spotkania rodzeństwa, zobaczymy ich wspólne zabawy, pierwsze kłótnie. Będziemy mieli też szansę przeczytać najbardziej intymne przemyślenia, którymi podzieli się z nami narrator. Kim dla niego jest starsza siostra? Jak wspomina ich relacje? Co ich łączy? A co dzieli? Pisana wierszem opowieść jest niezwykle chwytająca za serce. Każda strona zaprosi czytelnika do refleksji i pokaże jak ważne miejsce w życiu każdego człowieka zajmuje rodzeństwo.

Opowieść Barbary Supeł jest naprawdę niezwykła. Wzruszający tekst pełen jest refleksji, emocji i przemyśleń. Towarzyszą mu równie cudowne ilustracje Sary Olszewskiej. Widać na nich czułość, bliskość i wszystkie te uczucia, które towarzyszą rodzeństwu w ich relacji. I nie sposób powiedzieć, co w tych książkach jest piękniejsze czy ważniejsze. Tekst i ilustracje stanowią tak integralną całość, że nie można ich ocenić osobno. Razem natomiast tworzą przepiękny, bardzo dojrzały i chwytający za serce pomnik starszej siostry i młodszego brata, którzy dla siebie nawzajem są całym światem.

Wydawnictwo oraz księgarnie rekomendują książkę ?Siostra? czytelnikom od 4. roku życia. Z pewnością będzie to wartościowa i ciekawa lektura dla dzieci w tym wieku. Wydaje mi się jednak, że by docenić pełne piękno i przesłanie tej książki, potrzebna jest większa dojrzałość odbiorcy. Stanowi to jednak ogromną zaletę tej lektury! Jest ona bowiem książką, która zachwyci każdego, bez względu na wiek. Powiem więcej, jestem pewna, że zarówno dzieci, młodzież jak i dorośli odkryją w tych niezwykłych wierszach cząstkę siebie.

Gorąco polecam książkę ?Siostra? . Wszystkie książki z serii "Rodzina" są przepiękne, wartościowe i bardzo miłe dla oka. Uważam również, że będą świetnym prezentem dla każdej siostry i każdego brata. Bo czy można ofiarować komuś coś piękniejszego, niż sentymentalną podróż przez wspólne wspomnienia?

Czytelnicze Podwórko