Reguła myśli

Twór. James Dashner ma talent do tworzenia przepięknych obrazów. Jego kreatywność i wyobraźnia nie znają granic. To co tworzy staje się bestsellerem w zadziwiająco szybkim tempie. I nie ma co się dziwić ? książki tak dopracowane zasługują na wyróżnienia. ?Reguła myśli? to druga część cyklu ?Doktryna Śmiertelności?. Świat fantasy, świat programowania, Internetu i gier to idealne połączenie nie tylko dla młodzieży. ?VirtNet był krwią, która płynęła w jego żyłach ? prawdziwą, czy też nie, częścią jego samego.? Michael budzi się w nie swoim ciele. Jest teraz Jacksonem Porterem, a raczej tworem w ciele Jacksona. Dotarcie do końca Ścieżki kompletnie zmieniło jego życie. A niebezpieczny twór Kaine depcze mu po piętach. Michael może liczyć tylko na swoich najbliższych przyjaciół ? Sarę i Brysona. Wyrusza więc na poszukiwanie ich, by razem powstrzymać Kaine?a przed zaludnieniem Ziemi tworami. ?Targało nim tak wiele różnych emocji. Jego umysł nie radził sobie z natłokiem myśli. Był dziwolągiem. Eksperymentem. Programem komputerowym w ciele człowieka. Mordercą.? James Dashner zaskoczył mnie po raz kolejny. Autor ma w swoim stylu coś, co przyciąga czytelnika. ?Reguła myśli? to książka, która pochłania od pierwszych stron, nie dając szansy na wytchnienie. Autor zaskakuje fabułą, która jest bardzo ciekawa i wciągająca. Akcje są zaskakujące, nieoczekiwane. Każda kolejna wywiera coraz większe wrażenie, aż zostajemy powaleni zakończeniem. To najbardziej przewrotny moment w całej książce. Obrót wydarzeń zmienia się tak diametralnie, że nasze miny w tym czasie muszą wyrażać jeden wielki szok. Na szczęście autor zostawia idealnie otwartą furtkę do kolejnej części, która zapowiada się jeszcze lepiej. Bohaterowie powieści się nie zmienili. Dochodzą nowe postacie, drugoplanowe, które dopełniają fabułę i sprawiają, że jest ona jeszcze ciekawsza i intrygująca. Bohaterowi pierwszoplanowi, trójka młodych ludzi, to barwne postacie, które stają się bardziej emocjonalni i wrażliwsi. Autor zadbał, by nie powielić ich idealnie z pierwszej części. Dodał do ich charakterów iskry, które sprawiają, że pokochaliśmy ich jeszcze bardziej. Michael, który zmienił się chyba najbardziej, pod względem wyglądu i charakteru, jest głównym punktem odniesienia w powieści i to na nim skupia się większość uwagi. Narracja pozostaje trzecioosobowa. Książkę czyta się bez problemów, szybko i lekko. Wypieki na twarzy towarzyszą nam do końca, dlatego mogę zapewnić każdego czytelnika, że nie oderwiecie się od niej tak szybko. Język w książce jest prosty, co znacznie ułatwia czytanie. James Dashner wypracował sobie taki styl, za który pokochały jego twórczość miliony i tych miłośników przybywa z każdą kolejną książką. ?Reguła myśli? to książka przesycona nowoczesną technologią. Nasza wyobraźnia podczas czytania ma nieograniczone możliwości. Możemy tworzyć światy VirtNetu razem z autorem, który jest naszym przewodnikiem. To w jego głowie zrodziły się te wszystkie obrazy, a my staramy się je zobaczyć naszymi oczami, naszą wyobraźnią. Autor przepięknie opisuje świat technologii, gier przez co nikt nie będzie miał problemów z wyobrażeniem sobie, tego co chciał nam przekazać Dashner. Za to właśnie uwielbiam te powieści ? można wykorzystać wyobraźnię do granic możliwości, pobudzić ją i zobaczyć coś niezwykłego. ?Reguła myśli? to powieść dla wszystkich, którzy nie boją się swojej wyobraźni. Dla tych, którzy chcą znaleźć się w idealnym świecie fantasy, którzy lubią nowoczesną technologię i możliwości Internetu. Szczerze polecam ?Regułę myśli? oraz poprzednią część ?W sieci umysłów?. To naprawdę dobre lektury, nie tylko dla młodzieży. Każdy powinien zapoznać się z twórczością Jamesa Dashnera i zobaczyć jak przepięknie włada on wyobraźnią czytelnika.

Masz normalne życie. Przyjaciół, rodzinę i ulubioną grę, w której spędzasz większość swojego czasu. Tyle, że z czasem cienka granica pomiędzy jawą a fikcją zaczyna zanikać. Nie potrafisz odróżnić tego, co jest prawdziwe, a co zaledwie programem. A co jeśli nawet Ty nie jesteś realny? Co jeśli całe twoje życie zostało sztucznie stworzone, a sam jesteś tylko tworem? Michael zdążył przejść już wiele. Ale to, czego dowiedział się na końcu Ścieżki przewróciło jego życie do góry nogami. Wpadł w sidła swojego największego wroga, cyberterrorysty z przerażającymi planami zaludnienia Ziemi tworami, czyli po programami komputerowymi w ludzkich ciałach. Michael oraz jego przyjaciele Bryson i Sara muszą spróbować powstrzymać Kainea zanim będzie za późno. Bo teraz już żaden z fikcyjnych światów nie jest dla niego bezpieczny. A nawet rzeczywistość. Jak potoczą się losy Michaela i jego przyjaciół? Czy uda im się zapobiec najgorszemu? Pierwsza część tego cyklu przypadła mi do gustu. Czytałam już nie jedną książkę Jamesa Dashnera i doszłam do wniosku, że on nie pisze złych książek. Może "Doktryna Śmiertelności" nie jest tak dobra, jak trylogia "Więzień Labiryntu", ale historia Michaela bardzo mnie zainteresowała. Tak jak ostatnio akcja kręciła się przede wszystkim wokół Michaela i Kainea, którzy byli ze sobą w pewien sposób połączeni. Michael był częścią planu tego cyberterrorysty. Oboje byli swoimi przeciwieństwami. Jeden dobry, drugi wręcz przeciwnie. Dzieliło ich praktycznie wszystko, oprócz jednej rzeczy. O ile Michaela nie dało się nie lubić, to do Kainea czułam jedynie niechęć. W tej części pojawiło się także kilku nowych bohaterów, takich jak chociażby Gabby. Na początku jakoś niezbyt ją lubiłam, jednak z czasem zyskała moją sympatię. Autor postawił ją w dosyć ciężkiej sytuacji. Musiała uwierzyć w coś, co wydawało się jakąś szaloną teorią i co gorsza ? pogodzić się z tym, że jej chłopak stał się kimś zupełnie innym. Świat wykreowany przez Jamesa Dashnera był niebezpiecznym miejscem. Rzeczywistość zlewała się z fikcją, tak, że czasami ciężko było odróżnić co jest czym. Została przedstawiona cyberprzestrzeń i wszelkie zagrożenia z nią związane. Bo komu przyszłoby na myśl, że można zginąć grając w grę komputerową? Dzięki takim i podobnym zabiegom autor potrafił mnie zaskoczyć. Wpadłam w pułapkę zastawioną na bohaterów i tak samo jak oni nie mogłam niczego przewidzieć. Wszystko zostało bardzo zgrabnie obmyślane. Widać, że autor wiedział, jak zatrzymać przy sobie czytelnika, bo po tym co zafundował na końcu z pewnością sięgnę po kolejną część "Doktryny Śmiertelności". Podsumowując, "Reguła myśli" to dobra kontynuacja cyklu. Nie brakuje w niej tajemnic, zaskakujących zwrotów akcji, czy też iluzji. Autor porusza tematykę cyberświata. Ta rzeczywistość wbrew pozorom jest do złudzenia podobna do naszych realiów, co czyni tę historię intrygującą. Jestem ciekawa co takiego wymyśli w kolejnej części, bo polubiłam bohaterów i chętnie wróciłabym do tej opowieści. Mam nadzieję, że poziom w dalszym ciągu zostanie utrzymany. Ta książka w szczególności powinna spodobać się miłośnikom gier komputerowych, a także fanom autora. Ale uwaga: tu nigdy nie wiadomo, gdzie kończy się fikcja, a zaczyna prawdziwe życie. Nie daj się złapać!