Raphael

Tillie Cole to imię i nazwisko oznacza tylko jedno, czytana historia będzie mocna, ciężka i nieoczywista. Nie będzie dobra dla bardzo młodych, czy też wrażliwych czytelników. Jeśli nie znosisz przemocy, agresji, bardzo przeżywasz krzywdę w sferze seksualnej, wykorzystywanie dzieci, traumy przez takie wydarzenia spowodowane, to książki tej autorki nie będą dla Ciebie. Przeczytałam wiele książek, jedne są bardziej słodkie i cukierkowe, inne wręcz przeciwnie, a relacje między bohaterami były niezwykle pokręcone. Tillie Cole jest królową mrocznych powieści i skrzywdzonych bohaterów, których chcemy przytulić do serca i dać wsparcie. Nie każda jej powieść jest dla mnie taka sama, czy mieści się w konkretnej granicy mojej wytrzymałości, ale nie mogę nie sięgnąć po książkę, kiedy zostaje mi zaproponowana. O czym opowiada ?Raphael??
Zanim zagłębimy się w poznanie tytułowych bohaterów i ich losów, autorka postanowiła napisać dla nas prequel, ukazał nam wydarzenia, z których następstwami musimy się zmierzyć. ?Upadli. Geneza? budzi grozę i przerażenie, człowiek nie rodzi się zły, to wybory, których dokonuje, krzywdy, które zadaje prowadzą go w jedną, albo w drugą stronę. Upadli są bractwem morderców obecnie pod przywództwem Gabriela starają się walczyć z własnymi demonami. Trafiając pod opiekę kapłanów stali się bezlitośni, pełni gniewu, bólu, złamani i nie są już bezbronni. Potrafią się odgryźć, ukarać tych, którzy na to zasługują. Raphael jest mordercą i członkiem Upadłych, ma swoje upodobania i obsesje, które realizuje. Potrafi kusić, przyciąga do siebie niczego nieświadom swoje przyszłe ofiary. Jest myśliwym. Trafia do jednego z bostońskich klubów erotycznych, gdzie dostrzega pewną delikatną i piękną kobietę. Dla jej własnego bezpieczeństwa wie, że powinien trzymać się od niej z daleka, jeśli się złamie, ona ucierpi. Czy znajdzie w sobie tyle siły, aby ją odtrącić? Kim jest Maria i czy okaże się jego zgubą czy odkupieniem?
?Raphael? jest książką kontrowersyjną, krwawą, pełną bólu fizycznego i tego psychicznego. Autorka ukazuje nam bestie, którą można łatwo i powierzchownie ocenić i przekreślić, jednak, jeśli podaży się dalej i pozna wszystkie sekrety, to wcale nie będzie łatwe ani oczywiste. Raphael jest człowiekiem, który nigdy nie miał lekko. Jego dzieciństwo i brzemię, które niósł było ciężkie, zbyt trudne, aby nieść je samotnie na barkach. To mroczny mężczyzna, który ma swoje własne fantazje, są mroczne, krwawe i są realizowane. Na jego drodze w formie kontrastu została postawiona Maria, piękna i krucha, nieskazitelna. Kim jest ta kobieta? Jaka jest jej historia? Tutaj z pewnością możecie się zaskoczyć, ale bohaterka w swoim krótkim życiu przeszła bardzo wiele. Jest dzielna i ma otwarty umysł, wszystko, czego chce to pomóc Rapahelowi i wskazać mu właściwą drogę. Czy będzie to miejsce u jej boku? Czy stanie się jedną z wielu ofiar Raphaela? Musicie przekonać się sami.

Tillie Cole należy do autorek, po które książki sięgam chętnie. Kiedy pojawił się ?Raphael? nie miałam wątpliwości, że będę chciała tę książkę przeczytać. Tak, ta historia nie jest dla wszystkich, ale dla takich, którzy potrafią z ciemności wyciągać światło, którzy starają się dostrzec w ludziach dobro i potrafią w jakiś sposób zrozumieć działania bohaterów i to jaki wpływ miała na nich przeszłość.
Poznajemy tu siedmiu mężczyzn, którzy zostali nazwani na cześć Archaniołów. Mężczyzn, którzy jako dzieci byli torturowani i doświadczali niewyobrażalnego bólu. Mężczyzn, którzy jako dzieci nie otrzymali właściwej pomocy i stali się zabójcami, pozbawionymi uczuć i współczucia. Kierowała nimi żądza krwi. Jednym z nich jest Raphael, który uwodził nikczemne kobiety. Swoje ofiary dusi. Jednak wciąż czeka na tę właściwą, dzięki której spełni swoją fantazję. I wtedy na jego drodze pojawia się Maria, jak anioł o długich blond włosach. Włosach, które chętnie chciałby zacisnąć na jej gardle.


Kiedy zobaczyłam ostrzeżenie na tyle okładki, pomyślałam, że i moje granice zostaną przekroczone. Jednak nie, chociaż nie ukrywam, że to mocna książka. Mocna pod względem ukazania kościoła jako fanatyzmu w najbardziej okrutnej postaci i rzeczy, których dopuszczali się ludzie, którzy powinni być wsparciem i drogowskazem, a tak naprawdę okazali się katami. Tillie Cole kolejny raz pokazuje, że w powieściach dark również potrafi się odnaleźć. Tu jest duży ładunek emocjonalny. Nie brak okrucieństwa, niebezpieczeństwa i cierpienia. To co jest dla mnie wyznacznikiem dobrej książki, to oprócz emocji również złożoność postaci, to, że nie są prości, że aby lepiej ich zrozumieć trzeba się postarać. I taki jest Raphael, z jednej strony to zabójca, ale im lepiej go poznajemy, szczególnie w relacjach z Marią, można dostrzec też jego kruchość. Z kolei główna bohaterka, pomimo swojej delikatności, to silna kobieta, która również doświadczyła ogrom bólu Jednak nie tylko oni wybijają się w tej powieści, lecz również Gabriel, dzięki któremu poznajemy początek historii.


?Raphael? to powieść pełna mroku, ale w tym wszystkim znajduje się miejsce na przyjaźń, miłość i poświęcenie. To również historia pokazująca, że w każdej brzydocie można znaleźć piękno; że zasługujemy na kogoś, kto pokaże nam naszą wartość i przywróci wiarę w to, że każda dusza zasługuje na miłość, a szczególnie te, które zaznały najwięcej bólu.

Pierwszy raz w życiu czytałam tak mocną i mroczną książkę. Owszem, zdarzało mi się wcześniej czytać kontrowersyjne historie i wtedy też myślałam, że nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć. Ależ się myliłam! Tillie Cole skutecznie zasiała w mojej głowie spustoszenie, a ?Raphael? wywołał tyle skrajnych emocji, że po jego przeczytaniu mogę tylko powiedzieć, że chce więcej?
?Raphael? to pierwszy tom serii Zabójcze cnoty. Oprócz historii głównej, czyli właśnie Raphaela, ksiązka zawiera w sobie prequel tejże serii. Mamy tutaj genezę Upadłych, z której dość dokładnie dowiadujemy się kim oni tak naprawdę są, co przeżyli i dlaczego robią to co robią. Jest ich siedmioro, dlatego szczerze mam nadzieję, że autorka stworzy dla każdego z nich osobną historię i to jak najszybciej :) Powiem jedno, to co przeczytałam w pierwszej części tej książki, nieraz zmroziło mi krew w żyłach, wprawiło w totalne zniesmaczenie, a nawet i niektóre sytuacje czytałam na wdechu, otwierając oczy coraz szerzej z niedowierzania? Mocne sceny, przemoc fizyczna, przemoc seksualna, pedofilia, znęcanie ? to tylko zalążek tego co tutaj dostaniecie. Dlatego ta książka naprawdę jest kierowana dla osób, które lubią takie porąbane i mocne powieści. Nad tą historią nie ma ani grama słońca. Wszystko co tu się dzieje wywołuje w czytelniku całą gamę emocji, a przy czytaniu atmosfera w pokoju robi się tak mroczna i gęsta, że na plecach nie raz pojawią nam się ciarki?
Raphael to jeden z Upadłych, bezlitosny morderca, który swoje ofiary traktuje w określony sposób. W ogóle każdy z członków tego bractwa, ma swoje ?preferencje? jeśli chodzi o zabijanie, dlatego każdy z nich jest na swój sposób wyjątkowy. Autorka w genialny sposób wykreowała każdego z bohaterów i ja już nie mogę się doczekać, aby poznać każdego z nich jeszcze dogłębniej. W przypadku Raphaela, jestem urzeczona tym, jak Tillie potrafiła poprowadzić całą jego postać, te jego obsesje dosłownie mroziły mi krew w żyłach, a jego nieobliczalność, tak naprawdę nie pozwoliła mi w żaden sposób przewidzieć, co wydarzy się na następnej stronie. W momencie, gdy w jego życiu pojawiła się Maria, książka już tak mnie pochłonęła, że przez cały dzień nie byłam w stanie skupić się na niczym innym poza czytaniem. Co tu się wyprawiało! Z zapartym tchem pochłaniałam każdą stronę. I choć całość historii wraz z genezą ma 470 stron, tak im bliżej końca tym coraz mniej chciałam ją kończyć i odczuwałam coraz większą chęć aby czytać ją ponownie! Ależ to była uzależniająca od siebie historia, do dzisiaj o niej myślę i z głowy mi wyjść nie może ;) Jeśli lubicie mroczne historie, gdzie psychopaci i mordercy grają pierwsze skrzypce, a wszystko co się w nich dzieje, wywołuje ciarki na plecach, a poziom ?popaprania? jest ogromnie wysoki, to ja Wam gorąco polecam książkę Tillie Cole ?Raphael?.

?Raphael? to historia, która zdmuchnęła mój umysł i roztrzaskała serce. Tillie Cole jest jedną z moich ulubionych autorek mrocznych romansów. Po raz kolejny udowodniła, że jej wyobraźnia nie zna granic. Raphael był niezwykle urzekający. Mroczna historia utkana nawiedzającymi mnie słowami, które pochłonęłam całą sobą. Śmierć, krew i przemoc to rzeczy, które podniecają Upadłych, bractwo morderców, których naturą jest zabijanie. Tak naprawdę nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale wiedziałam, że Tillie stworzy bardzo wciągającą, mroczną, pokręconą i emocjonalną historię, o której nie da się zapomnieć. Ta książka sprawiła, że poczułam tak wiele różnych, skrajnych emocji. To bardzo mroczna i pokręcona książka i zdecydowanie nie jest przeznaczona dla osób o słabych nerwach.

Książka porusza tematy religii, wprowadzając w nią skrajną ciemność i grozę. Przyznam szczerze, że czułam się z tym trochę nieswojo. Nie jestem szczególnie religijna, ale mimo tego czytanie tej książki było dla mnie niepokojące. W książce znajduje się ostrzeżenie o przemocy, ale nawet ja nie sądziłam, że będzie ona tak dosadnie przedstawiona. Tam, gdzie Geneza Upadłych była rzeczywiście łamiąca serce i niepokojąca, tak Raphael podniósł stawkę w swojej przerażającej czarnej otchłani psychologicznego terroru i fizycznej przemocy.

Ta powieść całkowicie mnie zniewoliła. Dziwne jest czytanie książki, która jest wszystkim, czego się brzydzimy ale nie możemy przestać. To właśnie zrobił ze mną ?Raphael?. Byłam nim zafascynowana. Nie wiem nawet jak mogę usprawiedliwić lub nawet powiedzieć, że podobała mi się ta książka, przecież ona mnie zniszczyła. Ale taka jest prawda. Były momenty w tej książce, których nienawidziłam, były takie, które łamały moje serce, ale były również takie, które usatysfakcjonowały moją mroczną duszę.


Ogólnie rzecz biorąc, Raphael jest świetnie napisanym mrocznym romansem, który porywa. Jest tak intensywny, że pozostawia czytelnika bez tchu. Nie mogę się doczekać dalszych historii Upadłych.

?Raphael? to historia, która zdmuchnęła mój umysł i roztrzaskała serce. Tillie Cole jest jedną z moich ulubionych autorek mrocznych romansów. Po raz kolejny udowodniła, że jej wyobraźnia nie zna granic. Raphael był niezwykle urzekający. Mroczna historia utkana nawiedzającymi mnie słowami, które pochłonęłam całą sobą. Śmierć, krew i przemoc to rzeczy, które podniecają Upadłych, bractwo morderców, których naturą jest zabijanie. Tak naprawdę nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale wiedziałam, że Tillie stworzy bardzo wciągającą, mroczną, pokręconą i emocjonalną historię, o której nie da się zapomnieć. Ta książka sprawiła, że poczułam tak wiele różnych, skrajnych emocji. To bardzo mroczna i pokręcona książka i zdecydowanie nie jest przeznaczona dla osób o słabych nerwach.

Książka porusza tematy religii, wprowadzając w nią skrajną ciemność i grozę. Przyznam szczerze, że czułam się z tym trochę nieswojo. Nie jestem szczególnie religijna, ale mimo tego czytanie tej książki było dla mnie niepokojące. W książce znajduje się ostrzeżenie o przemocy, ale nawet ja nie sądziłam, że będzie ona tak dosadnie przedstawiona. Tam, gdzie Geneza Upadłych była rzeczywiście łamiąca serce i niepokojąca, tak Raphael podniósł stawkę w swojej przerażającej czarnej otchłani psychologicznego terroru i fizycznej przemocy.

Ta powieść całkowicie mnie zniewoliła. Dziwne jest czytanie książki, która jest wszystkim, czego się brzydzimy ale nie możemy przestać. To właśnie zrobił ze mną ?Raphael?. Byłam nim zafascynowana. Nie wiem nawet jak mogę usprawiedliwić lub nawet powiedzieć, że podobała mi się ta książka, przecież ona mnie zniszczyła. Ale taka jest prawda. Były momenty w tej książce, których nienawidziłam, były takie, które łamały moje serce, ale były również takie, które usatysfakcjonowały moją mroczną duszę.


Ogólnie rzecz biorąc, Raphael jest świetnie napisanym mrocznym romansem, który porywa. Jest tak intensywny, że pozostawia czytelnika bez tchu. Nie mogę się doczekać dalszych historii Upadłych.

PREQUEL
Powieść rozpoczyna się prequelem ?Upadli. Geneza?, który jest mocnym, kontrowersyjnym i budzącym przerażenie wejściem. Wprowadzeniem mającym na celu pomóc zrozumieć świat, w którym dorastali właśnie Upadli. Bractwo morderców dowodzone przez Gabriela. Niegdyś młodzi chłopcy, którym wmawiano, że są opętani. Żądni krwi i przemocy. To, co przeszli w świecie rządzonym przez kapłanów, ojców i przewodników, którzy jednak dalecy byli od chęci dobra i autentycznej pomocy, uczyniło z nich poniekąd bestie. Ludzi, dla których nie ma litości. W szczególności względem tych, którzy krzywdzą innych. Taki właśnie mroczny klimat, pełen bólu ? fizycznego i psychicznego, przewija się w prequelu, który ponoć w oryginalne stanowił odrębną powieść. Nie wiem jak zareagowałabym dostając od autorki książkę ograniczoną do czegoś takiego. Wyzbytą dodatkowego wątku. Tymczasem genialnym posunięciem ze strony wydawnictwa Papierówka było połączenie wstępu z pełnowartościowym tomem o Raphaelu. I to właśnie na nim zamierzam się dzisiaj głównie skupić.

ZARYS FABUŁY
Raphael to zabójca. Człowiek pochłonięty pewną obsesją. Jego mottem życiowym jest seks i śmierć. A najlepiej, kiedy jedno i drugie idą razem w parze. Poluje na swoje ofiary, a potem bez skrupułów je pożera. Nie jest to trudne, kiedy ma się tak kuszące ciało. Pewnego dnia Raphael zupełnie nieświadomy zmian, jakie zajdą w jego życiu, trafia w podziemia bostońskiego klubu erotycznego. To właśnie tam spotyka kobietę, która wstrząśnie posadami jego rzeczywistości. Maria jest jego zupełnym przeciwieństwem. Jego nadzieją na wybawienie. Jego wyzwaniem i czymś, co skutecznie wybija go z opracowanego rytmu. Nie może jej zranić, dlatego musi odpuścić. Ale co, jeśli pożądanie okaże się silniejsze niż rozum?

BOHATEROWIE
Autorka stawia przed czytelnikiem głównego bohatera, którego z jednej strony trudno usprawiedliwiać. Wydaje się zepsuty, skrajnie kontrowersyjny. To człowiek, którego z pozoru dałoby się szybko ocenić. I nie byłaby to pochlebna opinia. Z drugiej strony nie tak łatwo go definiować. To, co przeszedł, wywarło na nim nieodwracane piętno. Demony przeszłości wciąż nie chcą odpuścić. Mataczą w jego teraźniejszości. W ten jego mroczny świat trafia Maria. Dobro i nadzieja. Obraz ukojenia na tle brutalności, jaką Raphael sobą reprezentuje. Jakże pięknie było obserwować jego stosunek do kobiety, która może go wybawić. Jego wewnętrzną walkę. A jednak to nie jest powieść, w której wszystko staje się takie oczywiste. Sporo tutaj odcieni szarości nadających całości wiarygodnego tonu.

AKCJA I WRAŻENIA
W powieści uczucia i emocje mieszają się z krwawym światem. To, co piękne i czyste funkcjonuje u boku scen jakże trudnych do akceptacji. Seksualna przemoc, pedofilia, autorka kolejny raz skrajnie nagina granice wytrzymałości. Stąd powieść na pewno nie należy do łagodnych. To porządny dark romance, który zasługuje na swoją kategorię bardziej, niż jakakolwiek inna książka. Czytelnicy o słabych nerwach, szukających romantycznych i znacznie łagodniejszych treści powinni ją sobie odpuścić. A jednak zarazem to dobrze napisana historia. Do końca nieprzewidywalna. Trzymająca w napięciu. Momentami obrzydliwa, a jednak wciągająca. Mająca to coś i stanowiąca dowód na to, że autorka sprawnie porusza się po literackich, brutalnych klimatach i potrafi na tą podróż zabrać czytelnika tak, by ukończył ją zadowolony. Czekam na kolejne tomy...