Pustka wietrzna

Morrigan zakończyła pierwszy rok nauki w Towarzystwie Wunderowym. Wreszcie dziewczyna może się uczyć kontrolowania swoich umiejętności. To tym, przez co przeszła Jednostka 919 można sądzić że są godni zaufania i sprawdzą się w ich szeregach. Niestety długo spokoju nie mogą zaznać, ponieważ wunderzęta nawiedza bardzo dziwna choroba, przez nią stają się agresywna i nieokrzesane. Im więcej chorych, tym większa panika, a wszyscy obawiają się najgorszego. Bohaterowie będą musieli znaleźć lek, a Morrigan zmierzyć się z własnymi demonami i problemami. Czy uda im się ocalić wunderzęta? Skąd wzięła się ta choroba? Jakie niebezpieczeństwo czyha jeszcze na bohaterów?


Troszkę zwlekałam z przeczytaniem tego tomu, ponieważ przerażała mnie grubość i świadomość, że pewnie czeka nas jeszcze kontynuacja, a nie ma jej jeszcze w zapowiedziach. Jednak gdy tylko powróciłam do tego świata, to przepadłam od razu!

Książkę czyta się fenomenalnie! Wciąga od pierwszej strony i trudno się od niej oderwać. Od samego początku jesteśmy wrzuceni w wir wydarzeń. Im dalej jesteśmy, tym to wszystko szybciej się rozkręca, a czytelnik nie może przestać zastanawiać się ?co będzie dalej?!?. Do tego pewnie się powtórzę z recenzji poprzednich tomów, ale jeżyk i neologizmy tutaj, to mistrzostwo świata! Dodaje uroku i klimatu całej historii. Nie ważne, że do większości wyrazów wystarczyło dodać przedrostek -wunder i robota z głowy, ale to dużo zmienia!



Także jeśli czytaliście poprzednie tomy, to nad tym się nie wahajcie! Jest to genialna kontynuacja, w której wiele się dzieje, poznajemy nowe fakty i postacie, trochę zagłębiamy się w historię Nevermooru i przeżywamy wiele przygód! Jednak jeśli ktoś jeszcze nie sięgnął po tą serię, to polecam to nadrobić! Nie musicie obawiać się, że jest to podróba Harry?ego Pottera, bo choć kilka wątków jest podobnych, to jest to kompletnie inny świat, zasady i przygody. Podejrzewam, że się nie zawiedziecie!



Bohaterowie przechodzą pewną przemianę. Wiedzą, że ich działania mają wpływ na inne osoby. Morrigan dalej ma obawy, by używać swojej mocy, wie że nie ma pełnej kontroli nad umiejętnościami i że wiele nie potrafi. Jednak co mnie troszkę denerwowało, to jej nadpobudliwość i impulsywność. Jak w poprzednich tomach była ta, która raczej przemyśla zanim coś zrobi, tak tutaj rzucała się na głęboką wodę wręcz bezmyślnie. Szkoda także, że było tutaj mniej Jupitera, chociaż biorąc pod uwagę, co musiał robić, jest to zrozumiałe.

Morrigan Crow i jej przyjaciele z jednostki 919 rozpoczynają nowy rok niezwykłej nauki i Towarzystwo Wunderowe odkrywa przed nimi kolejne, magiczne karty oraz nowe możliwości. Najwięcej nowości czeka na naszą główną bohaterkę, ponieważ już pierwszego dnia musi zacząć pobierać Nauki Niegodziwe (I oczywiście wcześniej nie miała pojęcia o tym co ją czeka!). Chociaż w Towarzystwie Wunderowym wszyscy wiedzą o niebezpiecznych zdolnościach Morrigan, to przed resztą Nevermooru wszystko ma zostać utrzymane jak najdłużej w sekrecie.

Nowa forma zajęć to nie jedyna nowość, ale kolejne odstępstwa od normy już nie są takie przyjemne. Nevermoor nawiedza tajemnicza, groźna choroba, która wydaje się być bardzo niebezpieczna i prowadzi do poważnych konsekwencji.
Jeżeli zastanawiacie się, czy w tej części pojawia się Ezar Squall- to mogę chyba napisać że tak, ale to, jaką propozycję składa naszej Morrigan- zachowam w sekrecie (Przy okazji mogę dodać, że nie zabraknie tu kochanego, szalonego Jupitera i uroczej Fenestry!).

"Pustka Wietrzna polowanie na Morrigan Crow" to książka, która rewelacyjnie rozwija wątki zapoczątkowane w poprzednich częściach. Jessica Townsend sprytnie nawiązuje do historii Nevermooru i Wundermistrzów, a także świetnie dopasowuje fabułę do sytuacji, jaka ma miejsce w naszym współczesnym świecie. Nadal czuć fantastyczną magię tego szalonego świata, niezwykłej szkoły i zwariowanego hotelu, ale też w tej części otrzymujemy historię dużo bardziej rozbudowaną, dynamiczną i zdecydowanie bardziej dorosłą.

Chociaż moim ulubieńcem nadal pozostaje tom pierwszy ( "Nevermoor Przypadki Morrigan Crow" ), to do "Pustki wietrznej" też nie mogłam się oderwać!

Bardzo czekam na kolejną część, bo jestem ogromnie ciekawa jak dalej potoczy się historia niezwykłej dziewczynki o groźnym drygu.

"Pustka wietrzna" to tom, znacznie bardziej rozbudowany niż pierwszy i drugi, ale choć ma aż 570 stron, książką czyta się ekspresowo.

Świetny styl, dobre tempo, tajemnicza zagadka i humor, który każdemu przypadanie do gustu!

Wydawnictwo Media Rodzina znowu to zrobiło, po raz kolejny zabrało nas do krainy Nevermoor, dało możliwość spotkania z bohaterami, których lubimy szanujemy, nie darzymy sympatią i tym, którym kibicujemy. Byłam ciekawa, co Jessica Towsend sprowadziła na Morrigan, jak świat, który wykreowała rozpada się i coś mu zagraża. Autorka pokazała mi, że seria, którą napisała jest niezwykle magiczna, fantastyczna, a przede wszystkim żywa. Wiem, że jeśli raz wejdzie się w ten świat, nie będzie można tak po prostu z niego wyplenić i sprawić, że czytelnik zapomni.
Morrigan, nazwana przez innych przeklętym dzieckiem, miała umrzeć, jednak dostała drugą szansę i ją wykorzystała. Przeniosła się do Nevermoor, do jej drugiego domu i walczyła o przyszłość. Po wszystkich trudach udowodniła, że jest wiele warta. Ostatni etap eliminacji przeszła dzięki pomocy przyjaciela, Jupitera i została Wundermistrzem. Przetrwała wiele, także pierwszy rok nauki w Towarzystwe Wunderowym, a to nie było byle co, na swoim koncie ma wiele zasług. Nauka w takim miejscu, jak i życie w Nevermor sprawia, że to nie jedyne wyzwanie. Morrigan musi zapanować na drzemiącymi w niej mocami, a to z pewnością nie jest proste, a do tego dochodzą Sztuki Niegodziwe, czy Morr sobie z tym wszystkim poradzi? Co z chorobą, która zaczęła nawiedzać ziemie? Pustka wieczna zaatakowała wunderzęta zmieniając je bezmyślne zoorzęta. Do tragedii może dojść szybko, czy znalezienie leku jest możliwe? Czy Morrigan będzie w stanie znaleźć lekarstwo? Czy z taką chorobą można walczyć?
?Pustka wietrzna. Polowanie na Morrigan Crow? jest powieścią, do której lubię wracać. Spotkanie z Morrigan i tematyka tej powieści nie jest nam, aż tak bardzo odległa. Tajemnicza choroba, która sieje spustoszenie, kwarantanny, to samo można powiedzieć mamy za oknem naszych własnych mieszkań. Nie można tutaj nie wyczuć tej zbieżności. Jessica Townsend ma cudowną wyobraźnię, o czym świadczy niesamowita budowa świata, który przedstawiła, wnosi także dużo humoru do fabuły, tworzy ciekawych bohaterów od nauczycieli i dziwnych postaci do przyjaciół Morrigan. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji spotkać się w tej krainie z jej mieszkańcami to musze Wam powiedzieć, że warto. Fabuła książki jest niesamowicie wciągająca i momentami była zdumiona magicznymi pomysłami. Po raz kolejny uzyskałam bardziej dogłębne zrozumienie działania systemu magii i zakresu mocy Morrigan, gdy się uczy i doskonali swoje umiejętności. To było bardzo kreatywne, tak wiele uwagi poświęcono zaprojektowaniu tego systemu i wydobyciu najbardziej pomysłowych rozwiązań.

?Problem z ciemniakami jest taki, Morysiu, że znajdą tłum innych ciemniaków i razem będą wierzyli w swoje ciemnoty?, czyli powrót Morrigan Crow.

Pustka wietrzna to już trzeci tom serii z Morrigan Crow. Na każdą kolejną książkę czekam z wielką ciekawością. Już od pierwszego tomu zakochałam się w magii tej opowieści i w niezwykle barwnych bohaterach Jessici Towsend. Dzięki ... miałam okazję przeczytać tę część już jakiś czas temu.

Morrigan i jej przyjaciele przetrwali pierwszy rok nauki w elitarnym Towarzystwie Wunderowym. Przyczynili się wtedy do likwidacji odrażającego Upiornego Jarmarku i dowiedli, że na Jednostce 919 można polegać. Tym razem Morrigan Crow stawia czoło nowemu wyzwaniu. Musi bowiem opanować tajemnicze Sztuki Niegodziwe i przejąć kontrolę nad mocą, która ją trawi.
W tym samym czasie Nevermoor nawiedza przerażająca choroba, pustka wietrzna, która zmienia zarażone wunderzęta w bezmyślne, podstępne zoorzęta. Im więcej jest ofiar tej groźnej epidemii, tym większa szerzy się panika. Pogłoski, że za tą tragedią musi stać Wundermistrz Ezra Squall, przybierają na sile.
W tomie Pustka wietrzna. Polowanie na Morrigan Crow bohaterka musi znaleźć lekarstwo na pustkę wietrzną, ale to narazi ją i wszystkich w Nevermoorze na niewyobrażalne niebezpieczeństwo. Jessica Townsend ponownie w formie!

Pustka wietrzna to moja ulubiona część. Cieszę się, że jest trochę dłuższa niż jej poprzedniczki. Myślę, że warto rozpocząć swoją przygodę z Morrigan od pierwszego tomu ? Nevermoor. Przypadki Morrigan Crow. Zaczyna się niepozornie, ale im dalej tym akcja zazębia się i wciąga czytelnika. Naprawdę trudno było mi oderwać się od tej lektury. Przeczytałam ją w kilka godzin i już wypatruję kolejnego tomu. Obyśmy szybko go dostali.

W tym tomie ponownie wracamy do świetnie znanych nam postaci i magicznej krainy, która ma jeszcze wiele do zaoferowania. Jestem oczarowana klimatem tej książki i całym Nevrmoorem. Dużo dialogów, ciekawe opisy ? to sprawia, że książkę czyta się szybko i czytelnik się nie nudzi. W poprzednich tomach zachwycałam się rysunkami Madsena, tutaj też muszę o nich wspomnieć, ponieważ są śliczne i idealnie dopasowane do rozdziałów.

Autorka stworzyła historię pełną przygód i zwrotów akcji, która zaspokoi fanów fantastyki oraz powieści młodzieżowych. To historia o wielkiej odwadze, mocy przyjaźni i wytrwałości w dążeniu do celu. Historia jest przemyślana w każdym nawet najmniejszym aspekcie. Z każdą stroną dostajemy coraz więcej tajemnic. Bohaterowie są autentyczni, nieprzerysowani. Pod osłoną wartkiej akcji znajdziemy jednak ukryte wartości i przekaz.

Książka przeznaczona jest dla młodzieży, ale osoby starsze także nie będą się przy niej nudzić. Może idealnie sprawdzić się jako zastępnik Harryego Pottera. Ale nie jest to po prostu żeńska wersja tej serii ? ma ona zdecydowanie więcej, do zaoferowania niż się wydaje.

Morrigan Crow powraca! Seria o magicznej krainie Nevermoor, niezwykłej dziewczynce i magii, która sprawiła, że młodzież na nowo rozkochała się w czytaniu. Prawa do jej wydania kupiło już prawie 40 krajów, a w wytwórni 20th Century Fox powstaje ponoć filmowa adaptacja. Wiemy już, że Morrigan jest Wundermistrzem. Jak radzi sobie z tym ciężarem i jakie przygody na nią czekają?

Pustka wietrzna
Morrigan i jej przyjaciele przetrwali pierwszy rok nauki w elitarnym Towarzystwie Wunderowym. Zdali swoje testy śpiewająco i zżyli się ze sobą. Stali się prawdziwą drużyną, której nic nie jest w stanie rozbić. Gdy wyszła na jaw prawdziwa natura Morrigan, stanęli za nią, jak na druhów i przyjaciół przystało. Jednostka 999 spisała się na medal, a młodzi adepci Sztuk Tajemnych zasłużyli na odrobinę spokoju, jednak Nevermoor nie lubi nudy. Morrigan czeka nowe wyzwanie ? musi opanować tajemnicze Sztuki Niegodziwe i przejąć kontrolę nad swoją mocą, nim ona zawładnie nią. To nie koniec nieszczęść ? Nevermoor nawiedziła straszliwa choroba, zwana pustką wietrzną. Za sprawą tej choroby wszystkie zwierzęta zmieniają się w bezmyślne, podstępne zoozwierzęta. Panika paraliżuje miasto. Podsycają ją informacje, jakoby sprawcą tej okropnej epidemii był sam Wundermistrz Ezra Squall. Morrigan musi znaleźć lekarstwo na pustkę wietrzną i uratować zwierzęta oraz mieszkańców Nevermooru. Czy jednak jest gotowa, by stawić czoła wielkiemu i niegodziwemu Wundermistrzowi?

Seria Nevermoor wciąż zachwyca
Pustka wietrzna. Polowanie na Morrigan Crow to trzeci, i na szczęście, nie ostatni, tom o przygodach trzynastoletniej Morrigan i jej przyjaciół. Seria ta jest jedyna w swoim rodzaju i naprawdę unikatowa. Zachwycająca szczegółami konstrukcja osobliwego świata, dowcipne dialogi i barwne postaci składają się na pełną magii opowieść, która stanowi pochwałę odwagi, pewności siebie i nadziei. Jessica Townsed nieustannie wymyśla coś nowego i zaskakuje czytelników przygodami, które za jej sprawą przeżywają nastoletni bohaterowie. Powieść ta przypadnie do gustu nie tylko młodzieży, do której głównie jest skierowana. Dorosły czytelnik również rozsmakuje się w świecie Nevermooru. Będziecie oczarowani!
W Nevermoor prym wiedzie wyobraźnia, smaku dodaje czarny humor, a Morrigan Crow to rywalka godna samego Harry?ego Pottera! Ich spotkanie to dopiero byłoby starcie gigantów.
...