Puc, Bursztyn i goście

Polecam!!!

Myślę, że takie lektury powinny czytać dzieciaki cały czas. To jest książka zdecydowanie ponadczasowa i w ramach wiejskich przygód kilku psów i reszty ferajny mieści się sporo treści wychowawczej, z której najmłodsi mogliby zaczerpnąć całkiem sporo. Nie rozumiem po co te wszystkie fantastyczne serie o potworach i podróżach w czasie jeśli tutaj, na własnym podwórku można osadzić zabawne przygody, które w dodatku uczą tego i owego. Wydaje się, że nic nie znaczy to, że głównymi bohaterami są zwierzęta, które porozumiewają się ze sobą tak jak ludzie, ale tak naprawdę znaczy to całkiem dużo. Przede wszystkim zabawy psiaków uczą przyjaźni - tak samo zwierzęcia i człowieka, jak i tej międzyludzkiej, ale uczą też wzajemnej zależności i odpowiedzialności, podejmowania rozważnych decyzji, uważania na niebezpieczeństwo, a także tolerancji i braku wywyższania się (Mikado i Tiuzdej). Najważniejsze wartości, które dzieciaki powinny przyjąć w okresie dorastania, a podane tak prosto. Polecam!

Uwielbiam tę książkę, dlatego ucieszyłam się, gdy ostatnio musiałam do niej wrócić razem z moim dzieckiem. Córka czytała to w szkole podstawowej jako lekturę obowiązkową, a ja przypomniałam sobie kilka fragmentów żeby pomóc jej w napisaniu wypracowania. Przezabawna historia, dzięki której wróciłam do swojego dzieciństwa. Puc i Bursztyn to psiaki, które przypomniały mi jak to było wyjeżdżać na wakacje do mojej babci i bawić się beztrosko na wsi. Teraz jest już trochę inaczej i ciężko odnaleźć, aż taką wiejską sielankę jaka jest przedstawiona w książce Jana Grabowskiego. Mimo wszystko warto przeczytać raz jeszcze choćby po to żeby poprawić sobie humor, a że to książka dla dzieci to naprawdę czyta się ją w kilka godzin, za to jest to kilka godzin przedniej zabawy i cudownych wspomnień. Polecam każdemu kto chce się poczuć jak dziecko, poza tym warto przypomnieć sobie treść, bo pytania dzieci mogą czasami zaskoczyć :).