Psychologia jogi

Wewnętrzny spokój...

Joga... Temat rzeka ;) Czym jest? Teoretycy i praktycy twierdzą, że drogą do wewnętrznego spokoju. Ścieżką kontemplacji, wyciszenia, ukojenia... Zbyt wielu ludzi powtarza te twierdzenia, coś w tym zatem prawdopodobnie rzeczywiście jest... Na pewno ciężko zbyć machnięciem ręki te wszystkie pozytywne świadectwa.

Podstawowym źródłem praktycznego zastosowania jogi są traktaty o jodze klasycznej, w tym jeden z najważniejszych z nich - Jogasutry Patańdźalego. Niniejsza książka jest wprowadzeniem właśnie do nich, taka małą próbą "przetłumaczenia ich na nasze". Nie jest to łatwa lektura, od razu mówię... Niby wydawać by się mogło - joga, nic prostszego... skupienie, wyciszenie i..."jest"... Otóż nie. Nic się "samo" tak prosto nie zrobi... Nie, w ogóle nie w ten sposób. Jogę trzeba jeszcze (na początek?) zrozumieć, a to zadanie naprawdę trudne. Bez zrozumienia zaś nie ma szans na prawidłowe jej praktykowanie... Dzięki książkom takim jak ta może być zdecydowanie prościej ;)

Tak ostatecznie na sprawę patrząco... może i warto? Na pewno to w niczym nikomu nie zaszkodzi - pod warunkiem szczerych, dobrych chęci, otwartości na temat i czasu jaki możemy temu tematowi poświęcić...

To jak? Chcecie spróbować "uderzyć kamieniem niebo"? ;)

Polecam ;)

Joga pomaga w tworzeniu jak najlepszego związku ze światem zewnętrznym oraz osiągnięciu spokojnego umysłu. Wielu joginów nawiązuje do nauczania Patańdźalego, autor próbuje jednak nauczanie Jogasutr odnieść do obecnych praktyk jogi.
"(...) na łamach tej książki przeczytacie o koncepcji umysłu w jodze, o czynnikach upośledzających funkcjonowanie psychiki i o praktyce, która prowadzi do usunięcia owych czynników i uczynienia umysłu narzędziem do wyzwolenia z cierpienia."

Autor zwraca uwagę, że joga to nie analizowanie tekstu, ale jej praktykowanie i medytacja. Joga nie jest religią, jest nauką, do której kluczem jest traktat Patańdźalego. W książce znajdziemy komentarz autora odnośnie tego kim był Patańdźali. Maciej Wielobób pisze, że "Umysł ludzki może być źródłem zarówno uwikłania, ograniczenia, jak i wolności." "Jeśli jesteśmy niewolnikami umysłu i nie mamy nad nim kontroli, może nas to zaprowadzić jedynie do cierpienia. Jeśli panujemy nad dynamiką funkcjonowania umysłu, wówczas jesteśmy w stanie używać go jako pasywnego instrumentu w naszych rękach: poddać go swej woli, użyć jako narzędzia do osiągnięcia pożądanych celów, gdy przychodzi taka potrzeba."

Maciej Wielobób opisuje sutry Patańdźalego. Autor zwraca też uwagę na to, co istotne:
"Nie odkładaj na później! Żyj teraz! Działaj teraz!"

Zdaniem autora powinniśmy redukować potrzeby oraz zaspakajać tylko te, które są niezbędne do życia, zdrowia i sprawnego funkcjonowania. "Warto jednak pamiętać, że warunki się zmieniają i to, co było minimum dla Patańdźalego jakieś 2000 lat temu, niekoniecznie jest minimum dla współczesnego człowieka, by nie pozostawał poza nawiasem społeczeństwa."

Podkreślona zostaje rola świadomego oddychania i koncentracji.
"(...) autor Jogasutr zakłada, że naturalnym stanem umysłu jest stan sattwy, a zatem lekkości, spokoju i harmonii. Ten stan jednakże może być zaburzony, gdy umysł rozprasza się. Jedną z najczęstszych przyczyn rozproszenia są zmysły, które kierują naszą uwagę na zewnętrzne obiekty. Przykładem takiego działania zmysłów jest sytuacja, gdy jemy obiad w restauracji czy u rodziny, a gdzieś w tle jest włączony telewizor. Po chwili zazwyczaj orientujemy się, że nasza uwaga co jakiś czas mimowolnie kieruje się ku temu migotającemu obiektowi."

Książka, choć niezbyt wielka objętościowo, jest raczej trudną lekturą ze względu na bogactwo terminów. Autor przytacza też liczne cytaty. Publikacja składa się z trzynastu rozdziałów, dodatkowo na końcu książki zamieszczono materiały dodatkowe i miejsce na notatki, co jest wielkim plusem. Żeby lepiej zrozumieć tematykę, czytałam ją stopniowo. Moim zdaniem warto do niej wracać. Szczególnie polecam tą publikację osobom zainteresowanym tłumaczeniem nauki Patańdźalego oraz filozofią jogi.