Przyjdź i zgiń

Do firmy zajmującej się scenopisaniem dzwoni osoba prosząc o wysłanie konkretnej pracownicy pod wskazany adres zaznaczając, żeby od razu po przybyciu weszła do środka i poczekała na gospodynie w salonie. Odpowiednia dziewczyna trzymając się tych wskazówek przekracza prób pokoju w którym znajduję zamordowanego mężczyznę. Po chwili zjawia sie tam niewidoma właścicielka, która jest zaskoczona wizytą młodej dziewczyny. Herkules Poirot staje przed zagadką kto popełnił tą zbrodnię. Wskazówką może być piec umieszczonych w pomieszczeniu zegarów.

?Przyjdź i zgiń? (tytuł oryginalny "The clocks"), powieść z 1963 roku, jest jedną z ostatnich książek, w których pojawia się Poirot. Narratorem i jednym z głównych bohaterów jest syn przyjaciela Herkulesa, Colin Lamb. Młodzieniec ten staje się uczestnikiem dziwnego zdarzenia. Gdy pewnego popołudnia idzie ulicą, z kamienicy, którą właśnie mija, wybiega młoda dziewczyna, Sheila Webb, i rzuca mu się w ramiona. Okazuje się, że w domu, gdzie została zaproszona jako stenotypistka, znalazła martwego mężczyznę. Gospodyni, niewidoma panna Pebmarsh, twierdzi jednak, że nikogo nie wzywała: ani Sheili, ani tym bardziej ofiary. Policja nie tylko nie potrafi ustalić personaliów mężczyzny, ale także wyjaśnić, dlaczego na miejscu zbrodni pojawiły się? cztery zegary, wszystkie wskazujące godzinę 4.13. Colin, aby zrobić przyjemność staremu Herkulesowi, wtajemnicza go w szczegóły zbrodni. Bardziej chodzi mu o zabawienie emeryta niż o rozwiązanie zagadki. Czy znany detektyw zdoła go jeszcze zaskoczyć? Jak bez mała wszystkie powieści Agathy, "Przyjdź i zgiń" jest kryminałem doskonałym: wciągającym, logicznym, inteligentnym. Konstrukcyjnie przypomina "A.B.C." - mamy tu bowiem z jednej strony fragmenty pochodzące z relacji Lamba (narracja pierwszoosobowa), a z drugiej poświęcone śledztwu prowadzonemu przez policję (narracja trzecioosobowa). Stylu nie trzeba nawet charakteryzować - w końcu mamy do czynienia z książką Królowej. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie wydanie: niechlujne i pełne lapsusów. Miejscami razi niewłaściwy skład tekstu, literówki, braki interpunkcyjne.