Przedszkolaki z ulicy Morelowej (twarda)

Jakoś nie do końca te opowiadania zachwyciły mojego małego słuchacza. Wydaje mi się, że głównym tego powodem jest ich lakoniczność. Za każdym razem autorka stara się zmieścić na dwóch, trzech stronach tekstu, co sprawia, że omawiane tematy traktuje po łebkach. Poza tym nie ma ciągłości wydarzeń. W pierwszym rozdziale jest wprowadzona postać Piotrka, chłopca którego tata jest Szwedem i nic z tego nie wynika. Na kolejnych stronach książki to dziecko się nie pojawia. I tak jest właściwie z każdą kolejną opowieścią. Niby bohaterowie się nie zmieniają i powinniśmy w trakcie lektury coraz bardziej się z nimi zapoznawać. Jest to trudne. Na przykład Zuzia, to dziewczynka, która przekonała się, iż dopadła trema ją na przedstawieniu i nie mogła wydusić z siebie słowa, postanawia w jednym z początkowych rozdziałów, że jednak nie chce już być aktorką. Po czym pod koniec książki ona znowu ma takie plany, a nie wydarzyło się nic co miałoby wpływ na zmianę jej decyzji. Jednym słowem przeczytać można, ale chyba szkoda czasu, gdy są takie książki jak ?Florka. Z pamiętnika ryjówki?, ?Wesoły ryjek? czy ?Pan Kuleczka?.