Prawo do użycia siły Uniwersum Metro 2033

Uniwersum Metro 2033. Wojna nuklearna zapędziła ludzi do Schronu. Życie w stalowo-betonowym bunkrze do łatwych i przyjemnych nie należy. Kurczą się zapasy paliwa, maleje ilość zapasów jedzenia; na szczęście poziom radiacji na powierzchni spada, więc część mieszkańców, nazywających siebie stalkerami, wychodzi na skażoną i opanowaną przez mutanty powierzchnię, by szabrować okoliczne sklepy i magazyny albo handlować z innymi ocalałymi społecznościami. Jednym z takich stalkerów jest główny bohater powieści, Daniła, urodzony w Schronie młody chłopak, duszący się w podziemnym klimacie swojego "domu", marzący o wyjściu na powierzchnię. Któregoś dnia jego marzenie zostaje spełnione...

Akcja powieści toczy się dwutorowo - w czasie rzeczywistym, kiedy to siedzimy w Schronie i borykamy się z codziennymi problemami jego mieszkańców; czasem wyskoczymy na powierzchnię za plecami Daniły i jego towarzyszy broni. Drugą oś fabularną stanowią regularne skoki w przeszłość; wraz z pierwszymi mieszkańcami Schronu przeżywamy alarm bojowy i z rozpaczą w oczach patrzymy, jak hermetyczne drzwi nowego "domu" zamykają się być może bezpowrotnie. Poznajemy tu małego Daniłę i jego dziadka, zagłębiamy się w dzieciństwo przyszłego stalkera, poznajemy jego przyjaciół, wreszcie przechodzimy kurs bojowy i wkraczamy w świat stalkerskiej zawieruchy. Całość tej kompozycji klei się i wygląda ogólnie dobrze. Książka nie nudzi, wciąga (czasem nawet bardzo mocno), ale na pewno nie jest to rewelacyjna lektura, której na pewno nie czyta się z zapartym tchem. Rzekłbym, że to taki ponadprzeciętny średniak, trochę zbyt mocno przesiąknięty militarnymi duperelami, a zbyt powierzchownie traktujący temat mentalności postapokaliptycznej społeczności.

Książka próbuje odpowiedzieć na odwieczne pytanie - czy w obliczu zagrożenia życia prawo silniejszego jest ważniejsze od wszelkich norm moralnych? Czy aby samemu żyć, można życia pozbawić kogoś innego? Odpowiedzi na to pytanie oczywiście tu (ani pewnie nigdzie indziej) nie znajdziecie, ale na pewno książka skłoni Was do refleksji na ten temat.

Dzieło Szabałowa czytało mi się szybko i po prostu dobrze, a zakończenie kusi strasznie, by sięgnąć po kolejny tom z tej 3-częściowej serii (co na pewno zrobię). Sądzę, że książka bardziej spodoba się nastolatkom niż dojrzałym czytelnikom, zwłaszcza gdy ci drudzy z rozległym przecież światem Uniwersum Metro mieli już sporo do czynienia. Ja ten świat ostatnio odwiedziłem dość dawno temu, więc czas spędzony nad "Prawem do użycia siły" na pewno nie uważam za stracony.

"Metro 2033" i kolejne części cyklu, to ponura opowieść rozgrywająca się w post apokaliptycznej rzeczywistości, kiedy to ludzkość, w wyniku swoich działań, tak zniszczyła Ziemię, że ocalałe jednostki stworzyły zupełnie nową społeczność w podziemiach, na ten przykład na stacjach metra.Seria zyskała szaloną popularność, nie bójmy się tego określenia, na całym świecie, a co za tym idzie stworzono mnóstwo dzieł, których akcja osadzona jest w zbliżonej rzeczywistości.

Jak wyjaśnia sam autor, do napisania całej tej książki, skłoniła go lektura właŚnie Metra... Bohaterowie zapadli w pamięć, świat wykreowany wzbudzał emocje.Pozostało tylko chwycić za pióro i stworzyć swoją wizję owego zniszczonego świata.

W ponurej rzeczywistości, osoby które, mają odwagę wychynąć na powierzchnię, zwane są stalkerami.Nasz bohater jest właśnie takim człowiekiem.Mimo, że wykazuje na każdym kroku, że jest jak najbardziej przydatny, w tym świecie, na każdym kroku czyha na niego niebezpieczeństwo.Zabij, albo zostaniesz zabity, odwieczne prawo, które, gdy ludzkość osiągnęła niemalże stadium zwierzęcia, jest niezwykle często egzekwowane.

Słowem podsumowania, książka sprawiła mi frajdę swoją historią.Dodatkowo autor postarał się uautentycznić swoją historię licznymi szczegółami.Czy to językiem, którym posługują się bohaterowie, czy sprzętem, którego używają.Ciekawa lektura, zapewne sięgnę po tom kolejny, bo jak sie dowiaduję, to początek cyklu zakrojonego na trzy tomy.