Pragnę kocham nienawidzę

książka

Wydawnictwo Impuls
Oprawa miękka
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Krzysztof to zgorzkniały i zamknięty w sobie mężczyzna po pięćdziesiątce. Najlepiej czuje się w towarzystwie dobrej whisky, która jako jedyna o nic go nie pyta. Jego, wydawałoby się, uporządkowany świat burzy jedna informacja. W rezultacie Krzysztof musi opuścić swoje schronienie, aby podjąć jeszcze raz walkę z demonami przeszłości i samym sobą. Wyrusza w podróż, podczas której tłamszone przez lata emocje i przeżycia zaczynają wygrywać. Rozpoczyna bolesne wspomnienia o swojej młodości, która przypadła na okres powstania Solidarności i stanu wojennego.

Pragnę, Kocham, Nienawidzę to niezwykle duszna powieść o miłości, przyjaźni, ideałach, marzeniach i poszukiwaniu samego siebie. Krzysztof bezlitośnie rozlicza się z dokonanymi przez siebie i swoich przyjaciół wyborami. Uświadamia sobie, że miłość może być destrukcyjna, przyjaźń można zabić jedną decyzją, ideały są utopią, o której szybko się zapomina w starciu z brutalną rzeczywistością, a marzenia - dla słabych. Główny bohater, sięgając do zakamarków pamięci, przechodzi swoiste katharsis. Pokonuje nienawiść i żal. Jednak z przerażeniem odkrywa, że mimo to nie udaje mu się odzyskać wymarzonej harmonii.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Impuls
Oprawa: miękka
Okładka: miękka
Wprowadzono: 15.01.2017

RECENZJE - książki - Pragnę kocham nienawidzę

4.5/5 ( 19 ocen )
  • 5
    15
  • 4
    2
  • 3
    0
  • 2
    1
  • 1
    1

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

ilość recenzji:103

brak oceny 20-02-2018 10:25

"Pragnę Kocham Nienawidzę" to tytuł o podwójnym znaczeniu. Jest zarówno nazwą kapeli rockowej, którą bohater tworzył z kolegami w czasach młodości, jak i odbiciem jego emocji. Akcja książki opiera się historii pewnej podróży. Ta realna, wyprawa samochodem z córką, jest jednak tylko pretekstem do znacznie ważniejszej - w głąb siebie, w przeszłość. Przeszłość w sumie bardzo mroczną. Młodzi ludzie byli pełni nadziei i ideałów, a jednak wszystko powoli się rozpadało. Częściowo miały na to wpływ czynniki zewnętrzne - wielka polityka, w szczególności stan wojenny. Jeszcze ważniejsze były jednak decyzje bohaterów. Zdrady, tkwienie w złych związkach, wzajemne niezrozumienie, szukanie ucieczki w alkoholu czy narkotykach. Ciemność jest bardzo gęsta. Tutaj każdy przegrywa w jakiś sposób, nie ma historii z happy endem. Idealnie ukazuje ten świat przewijający się w tekście utwór Perfectu ?Autobiografia". Jest więc kapela złożona z niespokojnych duchów, której marzeniem jest podbicie świata. Jest i jej klęska, w której niebagatelną rolę gra miłość. I - jak w piosence - tło polityczne ma na życie bohaterów niebagatelny wpływ.

Rozpada się nie tylko grupa początkowo oddanych sobie przyjaciół z kapeli. Rozpadają się też oni sami. Wikłają się w nieszczęśliwe miłości. Piją sporo alkoholu. Jedna z bohaterek ucieka w narkotyki. Ktoś inny daje się skusić bogactwu. Świat jest praktycznie pozbawiony nadziei. Czyta się książkę Przemysława K. Paszowskiego z głębokim smutkiem - szczególnie, że potrafimy zrozumieć błędne decyzje młodych ludzi. Nawet ?czarne charaktery" w pewnym stopniu budzą współczucie.

Warto więc wybrać się w podróż po rockowym świecie. Podróż w niespokojnym, szybkim rytmie. Niestety, w tonacji bardzo molowej. Smutna to piosenka, a jednak daje do myślenia. Kto wie - może ktoś dzięki lekturze zastanowi się nad swoimi wyborami i jego ?bajka" zakończy się happy endem?

http://impulsoficyna.com.pl/recenzje/pragne-kocham-nienawidze,1832.html

Anna

ilość recenzji:639

brak oceny 25-05-2017 17:11

Głównym bohaterem książki pt. ?Pragnę,kocham, nienawidzę? autorstwa Przemysława K. Paszowskiego jest Krzysztof. Jego osobowość zaskakuje mnie od początku, gdyż odebrałam go pozytywnie. Losy Krzysztofa są lekko i barwnie opisane przez autora przez co czytelnik zacznie spostrzegać go na swój sposób, poznać historię jego życia.

Krzysztof jak każdy z nas kocha, pragnie, nienawidzi, ale ma powody do tego. Posiada w sobie wiele cech pozytywnych, ale i negatywizm się pojawia ze względu na monotoniczność życia w związku.

Książkę czyta się szybko ze względu na to, że występują w idealny sposób dobrany dialogi tekstowe do występujących pozostałych bohaterów.

Czytając tą książkę stwierdziłam, że mogę się z Krzysztofem zaprzyjaźnić, a nawet porozmawiać, gdyby było możliwe.

Krzysztof lubi pić swoją whisky, ale z jednej strony rozumiem go, ponieważ sama nie wiem jakbym postąpiła, gdyby moje życie potoczyło się podobnie jak u niego.

Zadałam sobie pytanie w trakcie czytania książki:

Czy Krzysztof mógł w inny sposób przeprowadzić rozmowę oraz czy nie przesadził z pragnieniem miłości.

Odpowiedź znalazłam na to pytanie odnalazłam w momencie kiedy poznałam jego życie podczas rozmów z córką. Odpowiedź okazała się prosta, ale była dla niego niełatwym egzaminem z życia.

Oficyna Wydawnicza ?Impuls? zaprezentowała pisarza młodego pokolenia, dziennikarza, który potrafił skonstruować bohatera, będącego stać się na skraju swego życia przy tym ukazując uczucia męskie.

Obecnie rzadko spotyka się, aby tak interesująco został świat trudnej powieści, którego akcja zaczyna się w latach 70, a kończy się na współczesności ze zeskakującym zaskoczeniem w tle.

Książka zawiera twardą oprawę,czytelny zrozumiały tekst, 338 stron , wydana przez Oficynę Wydawniczą ? Impuls?.

Polecam przeczytanie tej książki, która daje czytelnikowi pewne wskazówki i przemyślenia refleksyjne pytanie:

? Wybaczysz chwile, kiedy zachowywałam się nie tak powinnam, gdy mnie potrzebowałeś??.
Odpowiedź udzielona zostanie w następujący sposób: ? Może kiedyś, ale nie teraz?.

Jednym słowem Pragnę, Kocham, Nienawidzę.

Anna

ilość recenzji:639

brak oceny 25-05-2017 17:05

Głównym bohaterem książki pt. ?Pragnę, kocham, nienawidzę? autorstwa Przemysława K. Paszowskiego jest Krzysztof. Jego osobowość

zaskakuje mnie od początku, gdyż odebrałam go pozytywnie. Losy Krzysztofa są lekko i barwnie opisane przez autora przez co

czytelnik zacznie spostrzegać go na swój sposób, poznać historię jego życia.

Krzysztof jak każdy z nas kocha, pragnie, nienawidzi, ale ma powody do tego. Posiada w sobie wiele cech pozytywnych, ale i

negatywizm się pojawia ze względu na monotoniczność życia w związku.

Książkę czyta się szybko ze względu na to, że występują w idealny sposób dobrany dialogi tekstowe do występujących pozostałych

bohaterów.

Czytając tą książkę stwierdziłam, że mogę się z Krzysztofem zaprzyjaźnić, a nawet porozmawiać, gdyby było możliwe.

Krzysztof lubi pić swoją whisky, ale z jednej strony rozumiem go, ponieważ sama nie wiem jakbym postąpiła, gdyby moje życie

potoczyło się podobnie jak u niego.

Zadałam sobie pytanie w trakcie czytania książki:

Czy Krzysztof mógł w inny sposób przeprowadzić rozmowę oraz czy nie przesadził z pragnieniem miłości.

Odpowiedź znalazłam na to pytanie odnalazłam w momencie kiedy poznałam jego życie podczas rozmów z córką. Odpowiedź okazała się

prosta, ale była dla niego niełatwym egzaminem z życia.

Oficyna Wydawnicza ?Impuls? zaprezentowała pisarza młodego pokolenia, dziennikarza, który potrafił skonstruować bohatera, będącego

stać się na skraju swego życia przy tym ukazując uczucia męskie.

Obecnie rzadko spotyka się, aby tak interesująco został świat trudnej powieści, którego akcja zaczyna się w latach 70, a kończy

się na współczesności ze zeskakującym zaskoczeniem w tle.

Książka zawiera twardą oprawę, czytelny zrozumiały tekst, 338 stron, wydana przez Oficynę Wydawniczą ? Impuls?.

Polecam przeczytanie tej książki, która daje czytelnikowi pewne wskazówki i przemyślenia refleksyjne pytanie:

? Wybaczysz chwile, kiedy zachowywałam się nie tak powinnam, gdy mnie potrzebowałeś??.
Odpowiedź udzielona zostanie w następujący sposób: ? Może kiedyś, ale nie teraz?.

Jednym słowem Pragnę, Kocham, Nienawidzę.

wojkom

ilość recenzji:1

brak oceny 7-03-2017 11:37

Wspaniała książka ! Doskonale oddane realia tamtych czasów, najważniejsze fakty jakie wtedy miały dla nas znaczenie, no i muzyka bez której po prostu nic nie było. A dla mnie ta muzyka całkowicie powiązana była z Trójką. Na tym tle miłość i nienawiść kolorowo się przeplatające... Jak człowiek ma naście lat jest często zbyt bezkompromisowy w poszukiwaniu ideałów. Jak ma lat pięćdziesiąt można już tylko zawyć z bólu. Szkoda, że tak spieprzyliśmy to życie, które przecież chwilami takie piękne. Gratuluję autorowi bardzo. Już wiem, że będę do tej książki często wracał i polecał ją swoim rówieśnikom. Dziękuję Panie Przemku ! I dziękuję synowi za podsunięcie mi tej książki.