Powiedz mi to szeptem

Muszę powiedzieć, że wydawnictwo NieZwykłe bardzo podoba mi się w tym wydaniu. Ostatnio mówiłam, że kojarzy mi się bardziej z romansami - cofam te słowa, a to pod wpływem powieści "Powiedz mi to szeptem".

Jeśli miałabym określić gatunek, w który najlepiej wpasowała się ta powieść, to chyba padnie na obyczajówkę. W szerokim znaczeniu tego słowa. Bo tyle ile się działo w tej powieści, na tych 350 stronach to niekiedy i w dwóch książkach braknie. Tajemnica rodzinna, chęć śmierci we własnym łóżku, demencja, przemoc w rodzinie, alkoholizm, znęcanie psychiczne i odrobina romansu. To wszystko co zaserwowała nam autorka i bynajmniej nie pozwoliła nam się nudzić.

Na co jeszcze warto zwrócić uwagę? Że wciąga od pierwszej strony, autorka umiejętnie operuje wydarzeniami, tak że z każdą stroną powoli i stopniowo poznajemy tajemnicę rodzinną. Wszystko opisane prostym, ale przyzwoitym językiem, w bardzo dobrym stylu.

Jeśli szukacie dobrej obyczajówki z tajemnicą i zaginięciem w tle, to będzie to pozycja idealna.

"Zawsze myślałam, że żal jest jednolitą teksturą smutku, ale mój ma wiele warstw: poczucia winy, złości i śmiechu."

Nie spodziewałam się, że będzie to tak satysfakcjonująca przygoda czytelnicza. Zanim po nią sięgnęłam obawiałam się nasycenia wątkiem obyczajowym, ale jeśli w tak zajmujący i sympatyczny sposób ma być podawany, to może pojawiać się także w innych thrillerach. Natychmiast czuć, że książka napisana przez dojrzałego pisarza, niestawiającego na powierzchowność, ale zadającego sobie trud sięgnięcia głębiej w psychikę bohaterów i wybrane problemy społeczne. Wciągająca narracja, frapująco zapleciona intryga, ciekawe postaci i, jak na ten gatunek przystało, przyjemny dreszczyk emocji. Już od pierwszych stron wiedziałam, że to powieść dla mnie, szybko się w niej odnalazłam, swobodnie przeszłam w świat fikcji, gdzie nie tylko postawiono na ciekawy pomysł na fabułę, ale i atrakcyjne jego przedstawienie. Dałam się wkręcić w przybliżaną historię, która w miarę upływu stron nabiera wyrazistości, smakowitości i przyjemności czytania. Autorka wrzuciła mnie w szybko obracający się wir tajemnic, zaskakujących zwrotów akcji i trudnych do przewidzenia incydentów.

Czterdziestoletnia Maisey Addington dowiaduje się, że jej matka zapadła w śpiączkę, zaś ojciec oskarżany jest przez policję o znęcanie się nad żoną. Kobieta wraz z dwunastoletnią córką przyjeżdża w rodzinne strony, aby pomóc rodzicom. Maisey i Elle wytworzyły bardzo bliskie relacje, okazują wzajemne zrozumienie i wsparcie. Ojciec Elle jest znanym adwokatem, wykazuje się apodyktyczną osobowością i z perspektywy nowej rodziny narzuca swoją wolę. Powrót do domu wywraca całe życie Maisey do góry nogami, nagle spadają na nią niepokojące wieści, ujawniają się tajemnice, które mają już dość bycia w cieniu ludzkiej pamięci. Jednak niełatwo będzie wystawić się na bolesne ciosy przeszłości, dotrzeć do prawdy i ją ogarnąć. Odświeżane wspomnienia nie są ani subtelne, ani spokojne, wnikają w świadomość z całą gwałtownością wybuchu, naruszają emocjonalną tamę, miksując fragmenty obrazów i słów.

Jak to jest żyć ze świadomością, że nie spełnia się oczekiwań postawionych przez własną matkę? Na pewno bardzo trudno. Bohaterka książki Kerry Anne King ?Powiedz mi to szeptem? Maisey Addington dorastała właśnie w takiej rodzinie, od zawsze miała świadomość, że matka nie jest z niej zadowolona. Maisey obecnie jest już dorosłą 39-letnią kobietą samotnie wychowującą dwunastoletnią Ellę. Pewnego dnia jej życie niszczy jeden telefon. Matka jest w śpiączce, a ojciec zostaje oskarżony o znęcanie się nad żoną i o zaniedbanie. Dlaczego przez trzy dni nie wezwał pogotowia do umierającej kobiety? Maisey będzie musiała wrócić do rodzinnego domu i zmierzyć się z oskarżeniami oraz z decyzją, czy podtrzymywać życie matki, czy pozwolić jej umrzeć. Szukając ostatniej woli matki Maisey odkryje, że rodzice ukrywali przed nią ogromną tajemnicę. Dlaczego? Dociekliwa kobieta nie odpuści i zacznie dążyć do odkrycia prawdy i jednocześnie obudzi swoje najmroczniejsze demony. Będzie musiała zmierzyć się z ojcem Elle w walce o opiekę nad dziewczynką. Czy jej się to uda?

Już na samym wstępie muszę po prostu przyznać, że mam wielki problem z oceną tej książki. Przed sięgnięciem po daną lekturę nie lubię zwracać uwagi na jej oceny czy recenzję, wole sobie nie psuć przyjemności z czytania. I dobrze, że nie patrzyłam tutaj na opinie, bo na samym początku książki mogłabym się poczuć bardzo rozczarowana. Niestety, ale książka Kerry Anne King nie zachwyciła mnie na samym początku, miałam wrażenie, że nie ma tu żadnej akcji, a i panujący klimat nie przypadł mi do gustu. Złe wrażenie wywarła na mnie główna bohaterka- Maisey. Kobieta zachowywała się jak mała dziewczynka, która sama nie potrafi o sobie decydować. Choć jest mądrą i wykształconą kobietą, to woli, gdy ktoś za nią podejmuje najważniejsze decyzje. Zdecydowanie rozsądniejszą osobą wydała mi się jej dwunastoletnia córka, która w przeciwieństwie do matki od razu zyskała moją sympatię.

Na szczęście dla książki i dla samej postaci Maisey w książce małymi krokami następował przełom i zaczęło się dziać! W momencie, gdy kobieta dotarła do skrywanej prawdy i zaczęła się przed czytelnikiem otwierać, nastąpił zwrot akcji o 180 stopni, a moje uczucia do tej bohaterki zmieniły się diametralnie. Okazało się, że kobieta zachowuje się jak typowa ofiara przemocy domowej. Kto zatem ją skrzywdził? Rodzice czy może ojciec jej dziecka? W życiu Maisey pojawią się Tony oraz tajemnicza Marley i ci bohaterowie odegrają bardzo istotną rolę. Tony, także borykający się z bolesnymi wspomnieniami z przeszłości, może być jej szansą na miłość. Marley zaś wiąże się z tajemnicą ukrywaną przez matkę. Kim jest?

Doskonałym pomysłem, który wprowadził do fabuły napięcie i oczekiwanie, było wprowadzenie do fabuły fragmentów pamiętników matki Maisey. I dzięki nim siedziałam jak na szpilkach, chcąc wiedzieć, co będzie dalej. Autorka oczywiście zawsze kończyła rozdział w istotnym momencie i przerzucała narrację na córkę. Tylko dzięki pamiętnikom i tematom w nich zawartych nie zapomnę o tej książce przez najbliższe dni. Zdecydowanie są dla mnie najlepszym elementem tej książki. Jest w nich pełno emocji, niestety takich, które powodują jedynie ból i niedowierzanie, że można w taki sposób traktować drugą osobę. Osobę, którą podobno się kocha.

Choć książka ?Powiedz mi to szeptem? nie wciągnęła mnie na samym początku, to warto jej dać szansę i doczytać ją do końca. Warto zobaczyć, jak kobieta, dla której każda najprostsza decyzja była wyzwaniem, przechodzi metamorfozę, a jej bezwarunkowa miłość do dziecka daje jej siłę, by walczyć o córkę i raz na zawsze uporać się z przeszłością. Książka porusza bolesne tematy przemocy fizycznej, ale i tej psychicznej, mówi także o tym, że każda skrywana tajemnica kiedyś w końcu ujrzy światło dzienne. To, co z nią zrobimy, zależy już od nas samych.

"Powiedz mi to szeptem" to opowieść o przemocy domowej, o jej skutkach i śladach jakie pozostawia na zawsze w życiu ofiary; o zawiłych rodzinnych relacjach i tajemnicach; o trudach wychowawczych i przeróżnych odcieniach miłości. Autorka podejmuje także tematy egzystencjalne, ale głównie kładzie nacisk na ukazanie jak wielkim okrucieństwem jest przemoc domowa, jakie niesie za sobą spustoszenie w sercach i umysłach domowników, jak wyniszcza ludzi od środka.

książka oryginalna i wysmakowana. Pobudza emocje czytelnika, nie daje o sobie zapomnieć. Nieprzeciętny styl i różnorodne słownictwo. Do tego jest napisana w taki sposób, że nie da się jej odłożyć. Akcja jest szybka, nie ma przestojów. Jest jak pociąg, który od chwili startu osiąga maksymalną prędkość i przez całą trasę nie zwalnia tempa, nie zatrzymuje się po drodze, tylko po prostu kończy bieg na stacji Epilog.
Opisy uczuć i stanów emocjonalnych bohaterów są bardzo realistyczne, przez co te postacie wydają się takie żywe, namacalne a sama historia Maisey i jej rodziny, bardzo prawdziwa. Bohaterowie książki są niezwykle charakterystyczni, każdy ma jakąś cechę która go wyróżnia. Kreacja postaci to dla mnie majstersztyk. Jest tu dużo psychologii, co bardzo lubię. Duży nacisk na emocje bohaterów, trafne ich ukazanie.

must read!

Jeden telefon, który zmienia całe dotychczasowe życie. Telefon przez, który Maisey musi powrócić do przeszłości. Telefon, który znieważa i hańbi dobre imię jej ojca. Telefon od, którego zaczyna się historia samotnej matki Maisey Addington, która wiedzie spokojne, uporządkowane życie, nie lubi zmian i wychodzenia przed szereg. Woli być przeciętna i uległa. Jedne wydarzenie zmienia wszystko - musi powrócić do rodzinnego domu, by stawić czoła przeszłości.

Czy będzie na tyle silna, by podejmować decyzje nie tylko za siebie, ale także za inne osoby...?
Co odkryje...?
Czy ojciec Maisey na starość stał się potworem i znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną...?
Kim jest wyimaginowana przyjaciółka Maisey i czy to, aby na pewno wytwór wyobraźni...?

Książka owiana jest tajemniczością, każda ze stron pomalutku odkrywa nowe informacje, które pobudzają do intensywnego myślenia i rozważania co takiego wydarzyło się w rodzinnym domu Maisey. Nowe fakty nie ułatwiają zadania, cały czas mózg pracuje na najwyższych obrotach, bo chcemy dotrzeć do prawdy - splatają się smutne części układanki, takie jak przemoc domowa, uzależnienie i poddanie się woli innego człowieka co zniewala i napędza do różnych dziwnych zachowań ludzkich, a w tym także uczucia bezsilności i osamotnienia.

Jak z natłokiem uczuć i myśli poradzi sobie Maisey...?
Czy córka Elle bedzie podporą czy przeszkodą...?
Czy chcecie poznać sekrety rodziny Maisey...?
Jeśli tak to koniecznie sięgnijcie po tą książkę gdzie nic nie jest czarne ani białe. Powieść ukazuje mechanizmy obronne szarego człowieka, który walczy z przeciwnościami losu, aby wyjść na prostą.

" A teraz to asekuracyjne podejście zostało mi brutalnie odebrane. Nie mam kamizelki ratunkowej, gdy zostaje bezceremonialnie rzucona na głęboką wodę. Jestem pewna, że najlepiej będzie jeśli nauczę się pływać."

Chciała tylko spokoju, równowagi, poczucia bezpieczeństwa. Nie spodziewała się, że życie miało dla niej inny plan. Czy odnajdzie się w nowej sytuacji?

Kerry Anne King napisała powieść, która - jestem tego pewna - nie przejdzie bez echa. Wiele historii obyczajowych ma konkretne znaczenie i porusza najczulsze struny naszej duszy, a bez wątpienia motyw trudnych relacji rodzinnych jest najcenniejszy w tym wszystkim. Właśnie na tym autorka oparła swoją powieść, dodała do tego masę sprzecznych, nie rzadko trudnych emocji, dzięki czemu otrzymałam wielowymiarową, mocną w odbiorze historię, która zapadła mi w pamięć na długi czas.

Wszystko rozpoczyna się niewinnie, od kobiety, której losy nigdy nie rozpieszczał. Maisey Addington nie jest łatwo - jako samotna matka musi radzić sobie z rozczarowaniem matki, pracą w której nie ma żadnych wartości a także utrzymaniem względnego szczęścia w swojej malutkiej rodzinie. To ostatnie wychodzi jej najlepiej, ponieważ wspaniale wychowała swoją dwunastoletnią córkę Elle. Wydawać by się więc mogło, że taki spokojny stan może się utrzymywać na długo. Do czasu, gdy jeden telefon burzy życie kobiety i zmusza ją do wkroczenia na zupełnie nową drogę. Czy podoła wyzwaniu? Otworzy się na przeszłość i pozwoli, by tajemnice ujrzały światło dnia?

To wielowymiarowa powieść, w której wszystko może się wydarzyć. Zaskakująca i wciągająca na całego otworzyła przede mną świat, który pośród rodzinnych problemów znalazł miejsce na emocje związane z próbą wybaczenia, zapomnienia czy zrozumienia. Matka Maisey zapadła w śpiączkę a ojciec stanął w obliczu oskarżeń o znęcanie się i zaniedbanie. To zmusiło kobietę do powrotu w rodzinne strony, chociaż niechętnie stawiła czoło niespełnionym rodzicom. Wykazała się tym wielką odwagą i chociaż widziałam strach przed tym co ją czeka, gdy powróci w rodzinne strony, nie poddawała się - liczyła na nią jej córka, ale i ona sama musiała sobie coś udowodnić. Rozumiałam wszystkie decyzje głównej bohaterki, które były świadome i konkretne, chociaż czasami zderzała się ze sprzecznymi emocjami. Potrafiła jednak logicznie myśleć i rozkładając na czynniki pierwsze wszystkie problemy, powoli odnajdywała drogę.

Motywem przewodnim są problemy rodzinne, które budują dalszy ciąg historii. Trudne relacje z matką i jej aktualny stan nie ułatwiły Maisey wyboru. Kazano jej wybrać: czy podtrzymywać dalsze życie jej matki? A ona kompletnie nie wiedziała jak odpowiedzieć na to pytanie. W dodatku ojciec zniszczył wszystkie dokumenty, w tym ostatnią wolę umierającej kobiety. Tym samym rozpoczyna się podróż ku zrozumieniu, ku odnalezieniu złotego środka równowagi między większym a mniejszym złem. Maisey jednak nie spodziewa się sekretów, które napotka na swojej drodze. Rodzinnych tajemnic, które wywrócą jej świat do góry nogami a które z czasem staną się jej obsesją. Osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem ciągu zagadek, które odkrywałam wraz z biegiem fabuły a które doprowadziły mnie do przejmującego finału.

Mnóstwo emocji, wspaniałych bohaterów oraz ponadczasowe wartości sprawiają, że obok tej książki nie sposób przejść obojętnie. "Powiedz mi to szeptem" porusza wiele ważnych tematów, ale jednocześnie nie jest ciężką książką - są momenty wzruszenia oraz śmiechu przez łzy, czyli równowaga jaką oczekuję od najlepszych powieści. Nigdy nie zapomnę czasu spędzonego przy tej powieści i wiem, że jeszcze do niej wrócę. Nie jeden raz.