Polacy pod tęczową flagą

Twórczość autorki książki pt. Polacy pod tęczową flagą autorstwa Pani Anny Konieczyńskiej do tej pory nie była mi znana. Chciałam ją poznać, gdyż porusza ona w niej historie, z którymi my nie wiemy, jak na co dzień radzą sobie te osoby w życiu codziennym i jak są postrzegani przez społeczność.

Lubię, kiedy podjęty i przedstawiony trudny temat przez autora, który z reguły nie jest dobrze rozumiany w społeczeństwie ogólnie, ale za to przedstawiony został konkretnie i na przykładach niesprawiających trudności w ich całościowym pojmowaniu po dokładnym zapoznaniu się z nim.

Na samym początku zwróciłam uwagę na bardzo dobrze dopasowaną w tekście czcionkę dzięki, której nie miałam problemu z jego czytaniem oraz opracowanej do niej prezentującej się w całości grafice.

Bohaterowie wszystkich czytanych przeze mnie tychże historii opisanych przez autorkę są nie tylko odważni w swoich przeprowadzanych indywidualnych bądź wspólnie działaniach myślę, że czują się osamotnieni, gdyż nie mogą nic zrobić, aby ich inność była lepiej rozumiana, że można normalnie żyć, kochać, ale nie jest jednak nieakceptowany. Gdy padają słowa od obcych ludzi nie akceptacji i jest to niemiłe w całościowym odbiorze tego, jacy są i żyją każdego dnia.

Podoba mi się to, że gdzieniegdzie znajdują się dla tych osób nie zawsze akceptowanych przez społeczeństwo miejsca tolerancji, bo w nich, akurat niewystępujących barier o stanowiska pracy czy chociażby wykazywanie się w celu uzyskiwaniu lepszych wyników pracy, gdyż kocha się inaczej.

Nie ukrywam tego, że książka ta będzie miała swoich zwolenników i krytyków, ale moim zdaniem cieszę się, że Pani Anna Konieczyńska ją napisała, ponieważ pomoże, ona wielu osobom zrozumieć co tak naprawdę czują opisywani przez nią bohaterowie, gdy jedni z nich istnieją w dokumentacjach, a drudzy nie, a związki ich małżeńskie nie są w Polsce prawnie uznawane, lecz jedynie za granicą.

Warto zwrócić uwagę w tej książce na to, czy my jako Czytelnicy dopisalibyśmy dalszy ciąg tych historii, o których dowiadujemy się z odpowiednio dobranych przez autorkę czy jednak zostało w niej zawarte te wszystkie informacje, o których chcemy wiedzieć na ten niełatwy w odbiorze całościowym temat.

Moją uwagę przyciągnął również ostatni rozdział: Tęczowi Polacy: Historia, pojęcia i gdzie szukać pomocy.

Polecam przeczytać tę książkę

"Polacy pod tęczową flagą" Anna Konieczyńska

Wystawa "Strachy" Daniela Rycharskiego porusza trzy kluczowe problemy jego twórczości i tożsamości: LGBT+, wieś i wiarę. Lulla La Polaca to najstarsza w Polsce draq queen. Dorota jest mamą transpłciowego chłopca ? Bartka. Wszystkie te osoby łączy jedno ? są ludźmi, a nie ideologią.
"Polacy pod tęczową flagą" to zbiór kilku historii osób nieheteronormatywnych, a tym samym Polaków, obywateli najmniej przyjaznego kraju osobom LGBT+ w Unii Europejskiej.
Przedstawione przez Annę Konieczyńską opowieści niosą za sobą ogromny, potężny bagaż emocjonalny. Nie są to historie łatwe, przyjemne dla odbiorcy, jednak pozostawiają po sobie w sercu czytelnika ziarenko nadziei na lepsze jutro.
Książka ta jest niesamowicie emocjonującą pozycją, podczas tej kilkugodzinnej lektury towarzyszy nam cały wachlarz różnego rodzaju odczuć, emocji. W trakcie czytania "Polaków pod tęczową flagą" zmuszony byłem zmierzyć się z frustracją, gniewem, współczuciem, ale i niemocą, spowodowaną tym, że nie mogę w żaden sposób wpłynąć na poprawę sytuacji osób LGBT+ w Polsce. Relacje rozmówców Konieczyńskiej są bardzo wzruszające, wstrząsające, pobudzające do myślenia, zastanowienia się.
W książce grubą kreską podkreślone jest to, że choć homofobia jest wszędzie, to w Polsce utrzymuje się ona na wybitnie wysokim poziomie, przez co doszło do wprowadzenia "stref wolnych od LGBT", które objęły kilkanaście gmin m.in. Istebną i Białą Podlaską.
Autorka duży nacisk położyła na to, by pokazać z jak ogromnym wykluczeniem, nietolerancją, dehumanizacją spotykają się bohaterowie "Polaków pod tęczową flagą". Ich życie nie należy do łatwych, przyjemnych i bajkowych. To praktycznie codzienne zmaganie się z postępującą wśród Polaków, homofobią. Jednak osoby te mogą liczyć na nieustanne wsparcie rodziny i przyjaciół, nawet w najbardziej kryzysowej sytuacji ? i to jest coś pięknego, że większość z nich znalazła oparcie w osobach z najbliższego otoczenia.
"Polacy pod tęczową flagą" to także jedna z książek ku uświadomieniu społeczeństwa, to hołd złożony osobom LGBT+ w Polsce i na świecie, których życie nie jest usłane różami. Anna Konieczyńska zawarła w swojej publikacji statystyki, porażające statystyki, przyprawiające o łzy i niedowierzanie, że w dwudziestym pierwszym wieku takie coś może mieć miejsce, w cywilizowanym państwie, otóż ? większość nastolatków identyfikujących się jako osoby nieheteronormatywne nie ujawnia się przed rodziną w strachu przed odrzuceniem, ponad 65% osób LGBT+ miało myśli samobójcze etc.
Autorka otwiera nam oczy na to, jak wielką rolę w postrzeganiu przez resztę społeczeństwa tęczowych Polaków i Polek odgrywają media, przez które często osoby o innej orientacji seksualnej przedstawiane są jako podludzie, przybysze z innej planety, chorzy psychicznie, wymagający leczenia psychiatrycznego.
Podziwiam otwartość osób, z którymi rozmowy przeprowadziła Anna Konieczyńska. Ujawniają one przed autorką całe swoje życie, nie szczędzą dramatycznych niejednokrotnie szczegółów, tym samym pokazując nam, czytelnikom, że są tacy jak wszyscy, prowadzą normalne, rodzinne życie, są sobą, są spełnieni ? i tego możemy się od nich nauczyć.
Na ostatnich stronach książki znajdziemy wykaz organizacji, osób prywatnych, lekarzy i lekarek, psychologów i psycholożek, u których wsparcia, pomocy szukać mogą osoby LGBT+.
Wspaniałą inicjatywą ze strony wydawnictwa jest przekazanie 1% dochodu ze sprzedaży książki na wsparcie osób LGBT+.
?8,5/10 ...

Według raportu Kampanii Przeciw Homofobii ponad 70% osób LGBT czuje się samotna, a 69,4% miało myśli samobójcze. Niestety duży wpływ na to ma otoczenie. A Polska niestety według rankingu równouprawnienia Rainbow Europe za rok 2020 została uznana za najbardziej homofobiczny kraj Unii Europejskiej. Wielu bohaterów i bohaterek rozmów, albo już wyjechała lub myśli o opuszczeniu kraju na stałe. Za granicą czują się bezpieczniej, posiadają pełnię praw. Czy kiedyś tak będzie w Polsce? Warto mieć nadzieję i robić wszystko by osoby LGBT+ nie były dyskryminowane i mogły poczuć się szczęśliwe i akceptowane we własnym kraju, w którym mieszkają, pracują, płacą podatki, wychowują dzieci. Spełniają pełen pakiet obywatelskich obowiązków, nie mając przy tym wszystkich przysługujących obywatelom praw.



Książka ma kilkunastu bohaterów. Każdy z nich jest inny i na swój sposób dokłada cegiełkę na rzecz walki o akceptację osób LGBT+, a później zrównania praw tych osób z resztą społeczeństwa, którego przecież od zawsze są częścią. Jest Daniel Rycharski, o którym powstał nagrodzony Złotymi Lwami na festiwalu w Gdyni film (w roli Daniela wystąpił Dawid Ogrodnik), poznajemy Ewelinę i Kasię, ..., pokazujące wychowanie dziecka w rodzinie jednopłciowej (widzimy, że tworzą one normalną, zdrową rodzinę, a ich córka jest pewnie szczęśliwsza od wielu dzieci wychowywanych w heteroseksualnych rodzinach). Z kolei najstarsza drag queen w Polsce Lulla La Polaca udowadnia, że warto być sobą i niezależnie od wieku walczyć o spełnienie marzeń (Lullę mogliśmy ostatnio zobaczyć w wideoklipie Ralpha Kamińskiego ?Tata?). Przejmująca jest też historia Doroty, mamy Bartka, transpłciowego chłopca. To tylko kilkoro z osób, którym autorka oddała głos (książka składa się z trzynastu historii). Jedni są znanymi aktywistami, jak Bart Staszewski, Mike Urbaniak czy Areta Szpura, inni są mniej znani, ale łączy ich jedno: chcą żyć w spokoju i cieszyć się pełną wolnością. Zdecydowali się otworzyć, by pokazać wszystkim, że nie są ?tęczową zarazą?.



Ta niechęć do środowisk LGBT+ u większości ludzi wynika najczęściej z niewiedzy, zakorzeniania homofobii, wzbudzania lęku, straszenia tęczą (a to tylko kilka kolorów i krzywdy nam nie zrobią). Nie dajmy się zwieść ? to ludzie, nie ideologia. Ludzie, którym odmawia się praw nam przysługujących (do zawarcia związku partnerskiego, równości małżeńskiej, ustawowego dziedziczenia, adopcji, informacji o stanie zdrowia gdy partner lub partnerka trafi do szpitala).



Równość małżeńska obowiązuje w dwudziestu dziewięciu krajach, 56% respondentów sondażu IPSOS z 2019 roku jest zwolennikami związków partnerskich, a 41% małżeństw jednopłciowych. Widać, że poparcie, wraz z rosnącą świadomością społeczną rośnie. Takie książki są dzisiaj bardzo potrzebne. By uświadomić wszystkim, że LGBT+ to nie żadna ideologia, tylko ludzie tacy sami jak my. By strefy wolne od LGBT zniknęły z mapy Polski i zastąpione zostały strefami wolnymi od nienawiści i nietolerancji. Żeby każdy mógł żyć po swojemu, kochać zgodnie ze swoim sumieniem. I najważniejsze, by każdy obywatel Polski czuł się w pełni akceptowany i doceniony we własnym kraju i nie musiał uciekać za granicę (każdego roku tracimy w ten sposób wiele wartościowych i utalentowanych osób).



Osoby LGBT+ poczują się normalne, akceptowane, jeśli dostaną wsparcie, zrozumienie i uznamy za całkowicie normalne bycie razem osób które się kochają. Wtedy gdy przestaniemy się dziwić, że dziewczyna jest z dziewczyną, chłopak z chłopakiem, że dwie kobiety wychowują razem dziecko, albo dwóch mężczyzn, że są osoby transpłciowe, które źle czują się we własnym ciele. Gdy przestaniemy bać się tęczy, i staniemy ramię w ramię w walce o równe prawa dla wszystkich. Gdy zrozumiemy, że osoby LGBT+ to ludzie tacy jak my, a nie jakaś zła ideologia, nie zaraza. I gdy nie odmówimy już wszystkim ludziom dostępu do pełni praw.



Dodatkowo w książce umieszczone jest kalendarium wydarzeń ważnych dla osób LGBT+ i słowniczek pojęć. Dla od niedawna interesujących się tematyką będzie to bardzo pomocne. A dla szukających pomocy wypisano organizacje wspierające osoby LGBT+ i kontakty do psychoterapeutów w całym kraju (nie tylko w największych miastach). Autorka dołączyła również niewielkie kompendium wiedzy o tym jak, i gdzie szukać pomocy prawnej.



Cegiełkę do walki o prawa mniejszości może dołożyć każdy z nas. I to nie tylko za sprawą, że 1% dochodu ze sprzedaży książki przeznaczony jest na wsparcie osób LGBT+. Może to zrobić pisząc, mówiąc głośno o problemach, z jakim borykają się osoby LGBT+. Nie trzeba być od razu aktywistą. Wystarczy tolerancja, powstrzymanie się od powtarzania zasłyszanych stereotypów. A gdy spotkamy osobę LGBT+, starajmy się wykazać zrozumieniem i empatią. Książka Anny Konieczyńskiej może być w tym pomocna. Pozwoli lepiej zrozumieć tych ludzi, z czym się mierzą, czego się boją i jak odbierają otaczającą polską rzeczywistość. Polecamy, to bardzo rzetelna, pomocna publikacja. Oby powstało takich więcej.