Plus / minus

W książce występuje też wątek kryminalny i Aleksander osądzony jest o zabójstwo. Splotem różnych przypadków Sasza i Lena muszą razem ukrywać się przed policją. Czy wspólne ukrywanie się,mieszkanie razem, ,pomoże im dogadaćsię? Bohaterowie są tacy że, kibicujemy im od początku, do końca.
Książka pomimo wielu superlatyw, ma też jeden minus. Jako że autorzy pochodzą z zachodu od naszego kraju, to czasami trudno jest zrozumieć o jakie miejsca czy osoby chodzi , tak jakby książka była napisana tylko dla tamtejszych mieszkańców, którzy znają te miejsca. Dla mnie świetna rozrywka i super napisane urban fantasy.

Ciekawy zabieg stylistyczny ? dwóch autorów i dwóch bohaterów. Każdy odpowiada za swoją płeć. Jest piękna blondynka, agentka USOP (Urząd do Spraw Ochrony Pomrok), która zobligowana przez szefa usiłuje wdrożyć do pracy stażystę. I pewnie udałoby się jej to śpiewająco, gdyby nie był on świeżo zwolnionym ze służby wojskowej (a przy okazji wojny w Czeczeni), straumatyzowanym mężczyzną. Książka z wartką akcją, gęsto przetykaną charakterystycznym dla autorki żartem (?potrzebne mi to jak zającowi znak stopu?), zatem czyta się samo i ciężko się oderwać. Jedynie tłumaczenie mogłoby być lepsze. Od kalek językowych aż się roi, nie mówiąc już o neologizmach (taki brudnik na przykład). A szkoda, bo przez to lektura ciut w zębach zgrzyta. Niemniej jednak, polecam.

Elena Wiktorowna zwana również Lenoczką pracuje w Urzędzie do Spraw Ochrny Pomrok. Drobna blondynka o feministycznych poglądach, która jako domowego ulubieńca trzyma skrzata, prowadzi dość stabilne życie. Wszystko zmienia się, kiedy jej szef przydziela jej jako partnera Saszę. Sasza, a właściwie Aleksander Toplakow to były żołnierz, który nie radzi sobie z życiem pośród ludzi. Stacza się coraz bardziej, dlatego potrzebuje nowego celu w życiu, aby mieć szansę zacząć normalnie funkcjonować. Już pierwsza wspólna akcja okazuje się dla nich ogromnym wyzwaniem. Czy uda im się dojść do porozumienia?

?Plus/Minus? to pojedyncza powieść, która nie jest częścią żadnej serii, a powstała przy współpracy dobrze już znanej w Polsce Olgi Gromyko oraz Andrieja Ułanowa. Z twórczością Olgi Gromyko miałam już styczność, jakiś czas temu przeczytałam ?Szczurynki?, a niedawno zapoznałam się również z pierwszym tomem Kronik Belorskich, czyli z książką ?Zawód Wiedźma?. Obie przypadły mi do gustu, a w szczególności ?Zawód Wiedźma?, która oferowała coś innego i jednocześnie bardzo interesującego. Zapoznałam się więc już ze stylem autorki, ale za to Andriej Ułanow był dla mnie jedną wielką niewidomą. Pomimo że na swoim koncie ma już sporo książek, to dopiero zadebiutował w Polsce. Byłam więc bardzo ciekawa, czy ich współpraca okazała się owocna.

?Plus/Minus? to bardzo obszerna książka, która liczy sobie prawie sześćset stron. Bardzo chciałabym napisać, że wciągnęła mnie od pierwszych stron, ale niestety tak się nie stało. Na początku bardzo ciężko było mi się wbić w tę historię i to jak przypuszczam głównie za sprawą tłumaczenia. Rozumiem, że praca tłumacza jest trudna i wymaga podejmowania decyzji, niektórzy stawiają na to, aby książkę dobrze się czytało, inni, aby była słowo w słowo przełożona z oryginału. Tłumaczka postawiła raczej na tę drugą opcję, dlatego większość dialogów była dla mnie bardzo nienaturalna. Później udało mi się jakoś do tego przywyknąć, starałam się mniej zwracać uwagę na to, jak bohaterowie się wysławiają, a skupiłam się tylko i wyłącznie na tym, co mają do przekazania.

Główna para, czyli Lenka i Sasza nie przekonali mnie do siebie na samym początku, a dalej wcale nie było lepiej. Nie pałam do nich niechęcią, ale również jakoś szczególnie ich nie polubiłam. Dla mnie przez całą książkę pozostali po prostu neutralni. Oboje nieco szaleni, czasami postępowali irracjonalnie, ale na pewno nie można im odmówić ciętych języków. Ich utarczki słowne i zabawne sytuacje są dość sporą częścią tej książki. Tutaj można zauważyć charakterystyczne dla Olgi Gromyko poczucie humoru, które albo się lubi, albo nie. Ja bardzo za nim przepadam, może nie bawi zawsze, ale zazwyczaj bez problemów potrafi przywołać uśmiech na ustach czytelnika.

?Plus/Minus? to jeden wielki miszmasz gatunków. To przede wszystkim książka z gatunku urban fantasy, ale znajdziemy tu również dramat, kryminał i romans. Bardzo podoba mi się ta różnorodność, ale uważam, że wątek romantyczny autorzy mogli sobie darować. Ta historia prezentowałaby się według mnie o wiele lepiej, gdyby bohaterowie pozostali po prostu partnerami albo bliskimi przyjaciółmi. Byłoby to jakieś zaskoczenia, gdyż mam wrażenie, że w każdej książce, w której pojawia się główna bohaterka i bohater, muszą oni skończyć jako para. Fabuła książki prezentuje się o wiele lepiej. Nie jest banalna i potrafi zainteresować. Najbardziej przypadły mi do gustu nawiązania do słowiańskiej mitologi oraz wprowadzenie do książki niezwykłych stworów takich jak skrzaty czy syreny.

?Plus/Minus? to lekka książka, która idealnie sprawdzi się jako odskocznia od cięższych lektur. Nie spodobała mi się ona tak bardzo, jak ?Zawód Wiedźma?, która według mnie była ciekawsza i o wiele zabawniejsza, dlatego, jeśli zamierzacie dopiero zacząć swoją przygodę z fantastyką zza naszej wschodniej granicy to o wiele bardziej polecam na początek pierwszy tom Kronik Belorskich. Jeżeli jednak poszukujecie niewymagającej i łatwej w odbiorze książki, która nie jest częścią żadnej serii, to śmiało możecie sięgać po ?Plus/Minus?. W dodatku na każdego, kto dotrze do końca, czeka miła niespodzianka w postaci kilku słów od autorów o procesie twórczym oraz pracy w duecie.

http://someculturewithme.blogspot.com/2018/02/przeciwienstwa-sie-przyciagaja.html

?Plus/minus? to książka niebywała. Ubawiłam się przy niej przednio za sprawą niesamowitego humoru kreowanego przez duet pisarski złożony ze znanej Olgi Gromyko oraz nie tak znanego Andrieja Ułanowa. Powieść opowiada o losach urzędniczki zajmującej się ochroną pomrok, której zostaje przydzielony partner-stażysta, niemający za grosz pojęcia, czym ma się tam zajmować. Ona ? pyskata, ale poukładana, niezależna kobieta, trzymająca się od kłopotów raczej z daleka. On ? były żołnierz, który sam jest wielkim kłopotem, awanturnik, noszący w kieszeni granat. I co ważne ? nie pałają do siebie sympatią już od pierwszego wejrzenia. Nieustannie sobie dogryzają, przekomarzają się czy po prostu najzwyczajniej kłócą. Robią to jednak z takim poczuciem humoru, że nie sposób się od tej książki oderwać. Pomaga w tym wciągająca, interesująca fabuła, pełna emocji i zwrotów akcji. Przez rozdziały przemknęłam z zastraszającą prędkością, rewelacyjnie się bawiąc. Serdecznie polecam Wam sięgnięcie po tę książkę ? rozrywka gwarantowana. :-)

?Plus/Minus? to prawdziwa gratka dla fanów Olgi Gromyko! Autorka tym razem nie sama, bo w duecie z Andriejem Ułanowem! Razem stworzyli świat okraszony magią i słowiańską mitologią.

Elena Wiktorowna pracuje w USOP ? Urząd Do Spraw Ochrony Pomrok. Kiedy jej przełożony Serafim, zostaje postawiony w sytuacji bez wyjścia, to Lenka musi mu pomóc. Jej nowym partnerem zostaje Sasza. Kiedy są blisko siebie, aż iskrzy od napięcia i niechęci, jednak pewne tajemnicze morderstwo nieoczekiwanie ich łączy i od tego momentu zaczynają prowadzić śledztwo, co najmniej osobliwe i wymagające wielkiego opanowania, a oboje nie słyną z ugodowego charakteru!

Gdzie ja znajdę schronisko dla Pomrok? To była moja pierwsza myśl, kiedy poznałam Fiodora. Zbliżają się święta, okna by trzeba umyć, podłogi wyszorować i herbatkę zaparzyć. Fiodorku kochany, u mnie nie będziesz się nudził! Tyle zajęć, czułbyś się potrzeby, a i ja doceniłabym takiego cudownego skrzata domowego! Świetna postać, która niezwykle mnie rozczuliła. A co najdziwniejsze, to jest bohater drugoplanowy, ale chyba najsympatyczniejszy z tej powieści! Lenka również skradła moje serduszko. Lubię takie kobiety. Nie boi się odgryźć i walczy o swoje. Sasza natomiast nie do końca spełnił moje oczekiwania. Jego zamiłowanie do broni i ciągłe nawiązywanie do wojny chwilami było męczące, jednak z biegiem wydarzeń, Sasza zmienia się i jest mniej burkliwy. Ma traumę, z którą musi się uporać i o ile to jest w porządku, to wypominanie niektórym, że nie walczyli i nie wiedzą, czym jest prawdziwe życie, już nie do końca. Oboje tak naprawdę są nieco szaleni i nieprzewidywalni!

Akcja jest zawrotna i od pierwszej strony iskrzy od emocji. Zawdzięczamy to głównie Lenie i Saszy, których znajomość zaczęła się dość niefortunnie i każda ich wymiana zdań była spektakularna. Tak naprawdę, aż do ostatniej strony emocje między nimi nie opadają, ale ewoluują i bardzo mi się to podobało. Z pewnością książkę doceni męskie grono czytelników, gdyż Andriej Ułanow, spec od fantastyki militarnej, sypię terminami i wiedzą wojenną. Nie wpłynęło to jednak na dobrze znany styl Pani Gromyko, która zachwyciła niejednego czytelnika, a ta książka nie zawiedzie jej fanów.



Książkę czyta się lekko i przyjemnie, na niektóre sprawy trzeba przymknąć oko i cieszyć się wartkimi i zabawnymi dialogami. Utarczki słowne Saszy i Lenki są ogniste i stanowią najmocniejszy element powieści. Świat przedstawiony jest przesycony magicznymi istotami, co uwielbiam i zawsze sobie cenie w książkach Pani Gromyko.


?Plus/Minus? to naprawdę przyjemna powieść. Wielokrotnie wybuchałam śmiechem i bawiłam się doskonale. Jak dla mnie trochę za dużo militariów, ale to nie znaczy, że innym się to nie spodoba, a jestem mocno przekonana, że niektórzy właśnie z tego powodu pokochają tę książę. Cudowny Fiodor, ognista Elena i niebezpieczny Sasza, zabiorą Was w niebanalną i zaskakującą przygodę, podczas której sami wcielicie się w detektywów! 7/10!