Pieśń słowika

Agata Suchocka stworzyła trylogie o wampirach. Czkałam tom 1 i na pewno przeczytam tom II. W moje ręce trafi jednak tom III "Pieśń słowika". Historia ciekawa i dość specyficzna. I zupełnie inna niż sobie wyobrazić możemy myśląc słowem klucz: wampiry.
Każdy tom, to zupełnie inna historia choć łączą się ze sobą poprzez bohaterów. Tom trzeci dotyczy Arapaggio. Książka podzielona jest na kilka części, które się ze sobą przeplatają. To, co teraz się dzieje z Arpaggio oraz na rozdziały, w których poznajemy jego historie poznania Aleksandra.

Sama fabuła książki osadzona jest w czasach II wojny światowej w Austrii. Autorka nie skupia się na samej historii wampira ale i ogólnie historii oraz realiów tamtych czasów. Arpaggio, wampir, który żyje już setki lat nie potrafi zrozumieć wojennych czasów. W dodatku utracił sens "życia" po stracie ukochanego. Przez "śmiercią" ratuje go młoda kobieta Józefina. Dzięki niej odnajduje sen, czyni z niej towarzyszkę życia. Czy dobrze wybrał? Przekonacie się czytając sami.

Książka wprowadza nas w świat muzyki i opery. Autorka świetnie to obrazuje. Fabuła to nie historia wampirów a miłości między dwojgiem ludzi. Czasem brutalne, czasem kontrowersyjne relacje. Czyta się ja całkiem przyjemnie. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Choć nie czytałam tomu II a tylko pierwszy widzę, że każdy tom, mimo iż osobna historia to jest spójność między tomami. Polecam

Miłość ma wiele odcieni. Jest piękna, zmysłowa, wyjątkowa, ale niesie ze sobą również ból, stratę, cierpienie. Może uskrzydlać, ale również te skrzydła odbierać swoją zaborczością. Smakuje delikatnością, pikanterią, słodyczą, czasami zawiera w sobie gorzkie nuty rozczarowania, słony smak łez. Miłość niesie ze sobą dobre, jak i złe chwile. Wzbudza wiele silnych emocji, uczy i dowartościowuje. Każdy na różnych etapach życia potrzebuje miłości, akceptacji, zrozumienia i bliskości.

Autorka ukazuje dwa oblicza miłości. Zarówno tę pikantną, ostrą, toksyczną, z chęcią pozyskania ukochanego na wyłączność, jak i tę, gdzie po jej utracie pojawia się ból, depresja, apatia, stagnacja, stan zawieszenia. Czytelnik poznaje historię uczucia, która uderzyła w bohaterów jak grom z jasnego nieba, a także skutki działań i odczuć po tym, co utracili. W międzyczasie dostarcza nowych bodźców w postaci kobiety, która wniesie małego zamęty do życia Arapaggio. Pojawia się wojna i to, jak bohaterowie odnajdują się w tym świecie. Jednak to otoczenie jest tylko tłem. Przed czytelnikiem otwiera się właz emocji, mroku, bólu i światła, to, co się dzieje na zewnątrz, jest tylko dopowiedzeniem, idealnym zobrazowaniem towarzyszących odczuć bohaterów w danym momencie ich egzystencji. Jak wydarzenia wpłynęły na to, co im w duszy gra.

Książka powstała z miłości do muzyki i sztuki. Czytelnik, rozpoczynając przygodę z lekturą, od razu przenosi się do czasu baroku, chłonie wszystkimi zmysłami dźwięki, zapachy, emocje. Towarzyszy bohaterom w przemijającym czasie. W tym, gdy wszystko się zaczęło i w tym, gdy było już za późno na jakiekolwiek zmiany. Niby pojawiają się wampiry, ale są tu ukazani z naszymi niedoskonałościami, oczekiwaniami, pragnieniami. Są tacy jak my, oprócz picia krwi i wyglądu za milion dolarów ;) . Z różnorodną paletą emocji, doświadczeń. Którzy potrafią zdradzać, oddawać się żądzy pragnieniom, kochać, nienawidzić, wybaczać, oszukiwać dla dobra drugiej osoby i wiele innych.

Agata potrafi czarować słowem. Wciągnąć w swój świat, doprowadzić do szaleństwa, uzależnić od losów postaci. Porywać w niesamowity wir wydarzeń, pobudzić zmysły, skraść serce, wzbudzić pożądanie. Gdy raz zacznie się przygodę z lekturą, nie będziecie w stanie się od niej oderwać do samego końca. Gorąco polecam!